Όπως παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια, εθνικές υπηρεσίες πληροφοριών διαφόρων κρατών (ενδεικτικά έχουμε δει παρόμοιες πρωτοβουλίες το τελευταίο καιρό από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Φινλανδία, τη Σουηδία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Αυστραλία, και τη Δανία) έχουν αναγνωρίσει την επιτακτική ανάγκη για υποστήριξη και συνεργασία τόσο με τον ιδιωτικό τομέα, όσο και με τους πολίτες του κράτους τους. Το ίδιο βλέπουμε και στην Ολλανδία όπου πρόσφατα η ολλανδική υπηρεσία πληροφοριών AIVD (Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst, Υπηρεσία Πληροφοριών και Ασφαλείας) έκανε ανοικτό προς όλους συνέδριο για ασφάλεια στο Άμστερνταμ, το όποιο μάλιστα έγινε στην αγγλική γλώσσα. Από εκεί είναι το απόσπασμα που θα δούμε σε αυτό το άρθρο.
Το συνέδριο αυτό είχε όνομα International One Conference 2017 και το άνοιξε ο διοικητής της AIVD, κύριος Ρομπ Μπέρτολεϊ. Ο κύριος Ρομπ Μπέρτολεϊ από το 1976 μέχρι και το 2011 υπηρετούσε στο Βασιλικό Στρατό της Ολλανδίας. Το 2011 αποστρατεύτηκε με το βαθμό του στρατηγού. Μετά την αποστρατεία του, το Δεκέμβριο του 2011, επιλέχθηκε ως διοικητής της AIVD όπου και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να εργάζεται. Βλέπετε μία φωτογραφία του από τη περίοδο που εργάζονταν στο Αφγανιστάν παρακάτω.
Ο λόγος που έβγαλε είχε τίτλο «Οι Ψηφιακές Απειλές του 21ου αιώνα». Είναι ένας πολύ ενδιαφέρον λόγος από έναν άνθρωπο που έχει μία αρκετά καλή εικόνα για όσα συμβαίνουν στο κόσμο. Ελπίζουμε και η Ελλάδα να ακολουθήσει το δρόμο που έχουν ανοίξει τόσες χώρες και να βελτιώσει τις ικανότητες πληροφοριών της με τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα αλλά και των πολιτών της. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε το λόγο του κυρίου Ρομπ Μπέρτολεϊ μεταφρασμένο στα ελληνικά.
Ο Λούις Αϊντχόφεν ήταν ο πρώτος διοικητής της Υπηρεσίας Ασφαλείας και είναι ο υπεύθυνος του ρητού και του εμβλήματος της υπηρεσίας μας. Όπως είχε παρατηρήσει, «μόνο τα νεκρά ψάρια πηγαίνουν με το ρεύμα». Πίστευε ότι οι πολίτες σε μία δημοκρατία όπως η δικιά μας πρέπει να παίζουν ενεργό ρόλο στη κοινωνία και όχι παθητικά να τους τραβάνε τα κύματα της ιστορίας. Το ίδιο και η Υπηρεσία! Στην AIVD ακόμα λαμβάνουμε πολύ σοβαρά την αποστολή του να κολυμπάμε ενάντια στο ρεύμα.
Για μία Υπηρεσία Πληροφοριών και Ασφαλείας, το κολύμπι ενάντια στο ρεύμα, ανάμεσα σε άλλα πράγματα, σημαίνει να λέμε την άσχημη αλήθεια όταν αυτό απαιτείται. Και ναι, πολύ από τη δουλειά μας είναι κρυμμένη στη σιωπή. Για ένα πολύ καλό λόγο! Γιατί μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικοί μόνο όταν κρύβουμε το τρόπο εργασίας μας και προστατεύουμε τις πηγές μας. Αλλά αν θέλουμε να μιλήσουμε αληθινά και καθαρά, χρειάζεται να μοιραζόμαστε ότι μπορούμε από τις αναλύσεις βάση πληροφοριών που έχουμε.
Οπότε σας ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δίνετε αυτή την ευκαιρία να μιλήσω για το κυβερνοχώρο όπως το βλέπει η AIVD, και να μοιραστώ μερικές από τις γνώσεις που έχουμε βάση πληροφοριών.
Για εμένα προσωπικά, η ηλικία του κυβερνοχώρου ξεκίνησε όταν αγόρασα το πρώτο υπολογιστή μου το 1987. Είχε 512KB μνήμη RAM, δύο οδηγούς δισκετών, ένα σκληρό δίσκο 20MB, και μία μονόχρωμη οθόνη ανάλυσης 620×200 pixel, και με έκανε να νοιώθω έτοιμος για το μέλλον. Μόλις είκοσι χρόνια αργότερα, το 2007, το iPhone έφτασε στην Ευρώπη. Ένωσε μαζί το τηλέφωνο, με το διαδίκτυο και τη φωτογραφία σε μία συσκευή. Δε νομίζω ότι κανένας μας αντιλήφθηκε τι επρόκειτο να συμβεί. Αλλά σήμερα, άλλα δέκα χρόνια μετά, επικοινωνούμε διαδικτυακά, οργανώνουμε τις διακοπές μας διαδικτυακά, κλείνουμε ταξίδια διαδικτυακά, αγοράζουμε φαγητά και πράγματα διαδικτυακά, κάνουμε ραντεβού, μελετάμε, δουλεύουμε στο διαδίκτυο, ελέγχουμε τις συσκευές του σπιτιού μας διαδικτυακά. Ακόμα και τα αυτοκίνητα μας ελέγχονται διαδικτυακά. Είτε στο σπίτι, είτε στο δρόμο, μέσω του κυβερνοχώρου έχουμε άμεση πρόσβαση σε όλα όσα είναι σημαντικά στις ζωές μας.
Έχουμε μάθει να εκτιμάμε όλα αυτά τα οφέλη του ψηφιακού κόσμου μας, ενώ την ίδια στιγμή παραβλέπουμε το γεγονός ότι έχουμε γίνει απόλυτα εξαρτημένοι από αυτό.
Ασφαλώς, υπάρχουν τεράστιες οικονομίες και εμπορικές ευκαιρίες στη ψηφιακή εποχή. Η Ολλανδία ήταν πάντοτε μία χώρα του εμπορίου, πηγαίνοντας πίσω από τη Χρυσή Εποχή του 17ου αιώνα, όταν οι πωλητές μας ταξίδευαν με πλοία στις θάλασσες για να βρουν οικονομικές ευκαιρίες. Το λιμάνι του Ρότερνταμ παραμένει ένα σημαντικό σημείο συναλλαγών για το εμπορικό ναυτικό ανάμεσα στην Ολλανδία και άλλα μέρη του κόσμου. Παραδοσιακά είμαστε μία ανοικτή οικονομία, και θεωρούμε το εμπόριο με άλλες χώρες τεράστια προτεραιότητα.
Σήμερα, συνεχίζουμε αυτή τη παράδοση στο διαδίκτυο. Η Ολλανδία είναι μία από τις πιο ενεργές στο χώρο της πληροφορικής οικονομίες του κόσμου. Απλά σκεφτείτε το AMS-IX, το Δίαυλο Διαδικτύου του Άμστερνταμ, πιθανότατα ο μεγαλύτερος ο κόσμου. Ή ρίξτε μια ματιά στα υψηλής ταχύτητας, δίκτυα ευρυζωνικών τηλεπικοινωνιών που έχουν σχεδόν 100% κάλυψη της Ολλανδίας. Λόγω αυτής της πολύπλοκης υποδομής και το θετικό επιχειρησιακό κλίμα μας, δεκάδες εταιρίες έχουν έδρα στη χώρα μας. Και προσφέρουν δουλειές και οικονομική ανάπτυξη.
Αλλά πρέπει να είμαστε ενήμεροι ότι δε περνάει ούτε μία ημέρα χωρίς κάποιο περιστατικό στο κυβερνοχώρο. Και εφόσον όλα είναι συνδεδεμένα στο διαδίκτυο, όλα είναι επίσης πιθανοί στόχοι.
Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε μία ανησυχητική άνοδο στον αριθμό των περιστατικών στο κυβερνοχώρο. Θα ήθελα να περιγράψω τέσσερις ψηφιακές απειλές που έχει εντοπίσει ο οργανισμός που εργάζομαι ως ρίσκο για την εθνική μας ασφάλεια και τη δημοκρατική κοινωνία.
Πρώτα απ’όλα, οικονομική κατασκοπεία. Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες μίας αύξησης σε οικονομική κατασκοπεία μέσω διαδικτύου. Η Ολλανδία έχει έναν αριθμό από παγκόσμιας τάξης οικονομικούς τομείς: γεωργία και τρόφιμα, βιομηχανίες, χημικά, ενέργεια, υψηλή τεχνολογία, νερό, βιοεπιστήμες και υγεία. Αυτό από μόνο του είναι καλά νέα. Αλλά την ίδια στιγμή κάνει την Ολλανδία ένα σημαντικό στόχο για οικονομική κατασκοπεία και πολύ ενδιαφέρον στόχο για συγκεκριμένα ξένα κράτη. Έχουμε ενημερώσει αμέτρητες εταιρίες και συνεργάτες για ανεπιθύμητες διαδικτυακές ενέργειες. Έχουμε κάνει έρευνες επιθέσεων σε εταιρίες πληροφορικής, εμπορικής ναυτιλίας, βιοτεχνολογίας και αεροναυπηγίας. Αυτές οι έρευνες συχνά αποκάλυπταν μακροχρόνιες μολύνσεις κακόβουλων λογισμικών σε τομείς διεθνούς άμυνας και άλλων βιομηχανιών. Έχουμε δει κλοπές πολύ ευαίσθητων και προηγμένων πληροφοριών ναυτιλίας, πληροφορικής, τεχνολογιών ενέργειας και άμυνας, όπως επίσης και προσωπικών δεδομένων. Αυτές οι εξελίξεις βάζουν σε κίνδυνο την οικονομία και ανταγωνιστικότητα μας. Για να είμαι πιο ακριβής, όταν οι εταιρίες ληστεύονται ψηφιακά για την έρευνα τους, τα προϊόντα και τη τεχνολογία τους, το αποτέλεσμα θα είναι το πιθανότερο απώλεια θέσεων εργασίας και σε κάποιες περιπτώσεις οι εταιρίες θα δηλώσουν πτώχευση.
Μερικές φορές, οι συγκεκριμένες εταιρίες δε γνώριζαν καν ότι ήταν στόχοι. Για την ακρίβεια, έχουμε καταλήξει ότι τα δύο τρίτα από αυτές δεν είχα ιδέα ότι είχαν παραβιαστεί. Αυτό που επίσης αντιληφθήκαμε, είναι ότι οι επιθέσεις που εντοπίσαμε, πιθανότατα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ο συνολικός αριθμός υποθέσεων οικονομικής κατασκοπείας είναι πολύ μεγαλύτερος. Απλά δε τα βλέπουμε όλα. Και αυτό είναι ανησυχητικό.
Το δεύτερο σημαντικό ρίσκο είναι η πολιτική παρεμβολή μέσω κυβερνοχώρου. Το 2015, μία ομάδα χάκερ επιτέθηκε στη βουλή της Γερμανίας, στη Μπούντεσταγκ. Φαίνεται πως οι επιτιθέμενοι έκλεψαν ευαίσθητες πολιτικές και προσωπικές πληροφορίες με σκοπό τη διαρροή τους κατά τη γερμανική εκλογική περίοδο αργότερα το ίδιο έτος.
Πιο πρόσφατα, στη Γαλλία, ο υποψήφιος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ήταν προφανώς επίσης στόχος κυβερνοεπιθέσεων κατά τις προεδρικές εκλογές.
Θα ήταν αφέλεια να υποθέσουμε ότι η Ολλανδία διαφέρει. Η ολλανδική κυβέρνηση βρίσκεται υπό συνεχή, συστηματική επίθεση από ξένα κράτη. Ξένες υπηρεσίες πληροφοριών επιχειρούν στο ολλανδικό έδαφος. Εν τέλει, η Ολλανδία είναι ένα σεβαστό μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που μας κάνει πολύ ελκυστικό στόχο για πολιτική κατασκοπεία. Οι πιθανοί στόχοι των επιτιθέμενων είναι η συλλογή πληροφοριών για πολιτικές αποφάσεις και για τις επίσημες θέσεις, τα προγράμματα πολιτικών συναντήσεων, ή κατεύθυνση στρατηγικής σε εθνικά και διεθνή ζητήματα.
Έχουμε δει εξαιρετικού επαγγελματισμού επιθέσεις phishing και spear-phishing σε κυβερνητικούς οργανισμούς. Μηνύματα που φαντάζουν ότι είναι από έμπιστη πηγή και χρησιμοποιούνται για μόλυνση του υπολογιστή του ανύποπτου θύματος με κακόβουλο λογισμικό για να πάρουν ευαίσθητες πληροφορίες. Η συλλογή πληροφοριών μέσω τεχνολογίας γίνεται όλο και πιο σημαντική στη ψηφιακή εποχή. Επιπρόσθετα, απλά να αναφέρω ότι, ο παραδοσιακός τρόπος κατασκοπείας, μέσω ανθρώπινων πηγών, παραμένει πολύ χρήσιμος. Τις περισσότερες φορές, οι επιτιθέμενοι χρησιμοποιούν τεχνικές συλλογής πληροφοριών με ανθρώπους και τεχνολογία με το ένα να συμπληρώνει το άλλο.
Δίπλα από τη κατασκοπεία, υπάρχει μία άλλη μορφή πολιτικής παρεμβολής που γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλής. Είναι η ψηφιακή μορφή της μυστικής πολιτικής επιρροής, που περιλαμβάνει παραπληροφόρηση και προπαγάνδα. Η χρήση ψεύτικων ιστοριών και νέων δεν είναι νέο φαινόμενο. Ωστόσο, αυτή η πρακτική αποκτάει άλλη διάσταση μέσω του διαδικτύου. Το διαδίκτυο έχει κάνει πολύ εύκολη την αύξηση της διάδοσης της παραπληροφόρησης, είναι σχετικά φτηνό και οι επιπτώσεις μπορούν να είναι σημαντικές. Τα ψεύτικα νέα ανακυκλώνονται πολύ γρήγορα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και έχουν χρησιμοποιηθεί για επιρροή δημόσιων διαλόγων σε ευαίσθητα πολιτικά ζητήματα και για αναπτύξουν συγκεκριμένα συναισθήματα μέσα στη κοινωνία.
Υπήρχε μία εκστρατεία παραπληροφόρησης στο δημοψήφισμα της Ουκρανίας το 2016 και σε άλλα πολιτικά θέματα στην Ολλανδία μέσω παραποιημένων εκδόσεων της ιστοσελίδας της ολλανδικής πρεσβείας στη Μόσχα. Το 2016, στη περίοδο του δημοψηφίσματος της Ουκρανίας, ένα βίντεο αναρτήθηκε στο YouTube που παρουσίαζε κατά ισχυρισμό μέλη της Ταξιαρχίας Αζόβ, μία ουκρανική παραστρατιωτική ομάδα, να καίνε την ολλανδική σημαία και να απειλούν με τρομοκρατικά χτυπήματα εάν οι Ολλανδοί ψηφοφόροι δεν υποστήριζαν τη Συμφωνία Σύνδεσης ανάμεσα σε Ουκρανία και ΕΕ.
Είδαμε αβάσιμους ισχυρισμούς για την έρευνα που ηγήθηκε η Ολλανδία για το αεροσκάφος MH17 που καταρρίφθηκε.
Λίγο πριν την ημέρα των εκλογών στις 15 Μαρτίου, η ολλανδική κυβέρνηση αποφάσισε να μετρήσει τις ψήφους με το χέρι, λόγω φόβων για κενά ασφαλείας στο σύστημα. Νοιώθαμε ότι οποιαδήποτε προσπάθεια παρέμβασης στις εκλογές υπονομεύει την αξιοπιστία και εμπιστοσύνη που έχουμε στις διαδικασίες που διασφαλίζουν τη δημοκρατία μας και τις δημοκρατικές αξίες μας.
Η απόφαση επίσης πάρθηκε λόγω των εξελίξεων στις ΗΠΑ, όπου το FBI, μαζί με τη Βουλή και τις Επιτροπές Επιλογής Γερουσίας για Υπηρεσίες Πληροφοριών είχαν σοβαρούς λόγους για να ερευνήσουν τη Ρωσική παρέμβαση στις προεδρικές εκλογές του 2016.
Ως τελευταίο παράδειγμα, στη Γερμανία, εμφανίστηκαν ιστορίες σχετικές με μία Ρωσο-γερμανίδα, που αναφέρονται ότι είχε βιαστεί από Άραβες μετανάστες. Παρότι ψέμα, δημιούργησε ένθερμες δημόσιες διαφωνίες. Η «Υπόθεση Λίζα» έδειξε ακόμα μία φορά πως η παραπληροφόρηση και τα ψεύτικα νέα στο ψηφιακό τομέα κυριολεκτικά μπορούν να βάλουν σε κίνδυνο τις δημοκρατίες μας.
Το τρίτο ρίσκο που θέλω να παρουσιάσω είναι η ψηφιακή δολιοφθορά. Όταν ξένα κράτη, τρομοκράτες, ή άλλοι χρησιμοποιούν το ψηφιακό χώρο για δολιοφθορές σε κρίσιμες υποδομές μας ή σε κάποιο άλλο σύστημα που είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Είναι από αυτά τα πράγματα που σε κρατάνε ξύπνιο τις νύχτες.
Οι κρίσιμες υποδομές μας είναι ήδη πολύ εξαρτώμενες από τις ψηφιακές τεχνολογίες, είτε είναι στην υγεία, μεταφορά, διαχείριση νερού, τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρισμό ή ενέργεια. Και πάλι, η χρήση του διαδικτύου στις κρίσιμες υποδομές μας έχει αμέτρητα πλεονεκτήματα. Αλλά φέρνει επίσης μερικά νέα κενά ασφαλείας.
Η δολιοφθορά σε έναν από αυτούς τους τομείς μπορεί να έχει σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις, προκαλώντας κοινωνικές αναταραχές, χάος και αταξία. Φανταστείτε τι θα συνέβαινε εάν ένα ολόκληρο τραπεζικό σύστημα δέχονταν επίθεση. Ή εάν υπήρχε παύση λειτουργίας στο δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς. Ή εάν οι διαχειριστές εναέριες κυκλοφορίας δέχονται κυβερνοεπιθέσεις καθώς καθοδηγούσαν πτήσεις. Οι επιπτώσεις μπορεί να είναι καταστροφικές.
Ένα εκπληκτικό παράδειγμα κυβερνοεπίθεσης σε κρίσιμη υποδομή έγινε σε εταιρίες ηλεκτρισμού στην Ουκρανία το Δεκέμβριο του 2015. Οι επιτιθέμενοι πήραν πρόσβαση στα συστήματα των εταιριών ηλεκτρισμού και διέκοψαν τη λειτουργία τους. Αυτό προκάλεσε μία μεγάλη διακοπή ρεύματος που διήρκεσε πολλές ώρες. Εκατοντάδες χιλιάδες συνδρομητές επηρεάστηκαν από την επίθεση.
Ένα άλλο παράδειγμα έγινε στη Σαουδική Αραβία. Το 2012, η μεγαλύτερη πετρελαϊκή εταιρία της Σαουδικής Αραβίας χτυπήθηκε από μία τεράστια κυβερνοεπίθεση που στόχευε χιλιάδες υπολογιστές. Επίσης πολλές κυβερνητικές υπηρεσίες και ιδιωτικές εταιρίες έπεσαν θύματα από τον καταστροφικό ιό. Φανταστείτε τις επιπτώσεις στη παγκόσμια οικονομία εάν μία από τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρίες του κόσμου σταματούσε για περισσότερο χρόνο τη παραγωγή πετρελαίου λόγω μίας κυβερνοεπίθεσης.
Και, εδώ και μία εβδομάδα παρατηρούμε μία παγκόσμια επίθεση με κακόβουλο λογισμικό ransomware. Δε θα μπω σε βάθος σε αυτό, άλλοι σίγουρα θα το κάνουν εδώ στο συνέδριο.
Τα παραδείγματα σας δίνουν μία ιδέα των ψηφιακών απειλών που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Δεν είναι στη φαντασία μας. Είναι παντού γύρω μας. Οι κυβερνοεπιθέσεις είναι φτηνές. Η αποτυχία τους έχει περιορισμένο ρίσκο, και η επιτυχία τους είναι πολύ επικερδής. Δεν υπάρχουν γεωγραφικοί περιορισμοί στην εκτέλεση κυβερνοεπιθέσεων. Μπορούν να γίνουν από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Μερικές κυβερνοεπιθέσεις είναι τεράστιας κλίμακας και αφήνουν πίσω τους πολλά θύματα.
Επίσης, παρότι δεν είναι απόλυτα ανώνυμες, οι κυβερνοπιθέσεις κάνουν εύκολη την αποφυγή ευθυνών, διότι προσφέρουν εύκολη δυσπιστία. Έτσι μία κυβερνοεπίθεση μπορεί να είναι ελκυστικό επιχειρησιακό μοντέλο για κάθε κακόβουλο χρήστη.
Κατά τη γνώμη μου, ίσως να είμαστε πολύ πιο κοντά σε μία πράξη σοβαρής ψηφιακής δολιοφθοράς από όσο φαντάζονται πολλοί άνθρωποι. Μερικοί επιτιθέμενοι έχουν πρόθεση να κάνουν μία τέτοια επίθεση, αλλά δεν έχουν τις ικανότητες για να την εκτελέσουν ακόμα.
Το οποίο με οδηγεί στο τέταρτο ρίσκο, ένα τρομοκρατικό χτύπημα μέσω κυβερνοχώρου. Οι επιθέσεις στην Ευρώπη το 2016 και 2017 έχουν δείξει ότι η τρομοκρατική απειλή στη Δύση μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Βρυξέλλες, Βερολίνο, Νίκαια, Παρίσι, και Στοκχόλμη: όλες αυτές οι πόλεις χτυπήθηκαν από τρομοκρατικές επιθέσεις.
Οργανώσεις όπως το ΙΚ και η Αλ-Κάιντα ήδη χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για διάδοση των ιδεών τους, στρατολόγηση νέων μελών, χρηματοδότηση, και συλλογή πληροφοριών. Αυτή την εποχή, ωστόσο, η απειλή που παρατηρούμε από κυβερνο-τρομοκρατία είναι περιορισμένη. Το επίπεδο τεχνικής εξειδίκευσης που είναι διαθέσιμο στις ομάδες τζιχαντιστών είναι ακόμα ανεπαρκές για να επιφέρει σημαντικές ζημιές ή τραυματισμούς μέσω ψηφιακών δολιοφθορών. Παρότι δεν έχουν ακόμα την ικανότητα, σίγουρα έχουν τη πρόθεση. Τζιχαντιστές χάκερ, ενεργώντας ατομικά ή σε ομάδες, έχουν δημοσιεύει λίστες πιθανών στόχων, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων Ολλανδών πολιτών. Τις περισσότερες φορές τα προσωπικά στοιχεία που αναφέρουν έχουν παρθεί από ανοικτές πηγές και όχι επιθέσεις, αλλά οι διαρροές δημιούργησαν έντονη δημόσια ανησυχία.
Τον Ιούλιο του 2015, για πρώτη φορά δημοσιεύτηκε ένα βίντεο προπαγάνδας του ΙΚ στο οποίο ένα παιδί αποκεφαλίζει έναν κρατούμενο. Είδαμε πλάνα από ένα τετράχρονο παιδί από τη Βρετανία να πυροδοτεί μία βόμβα που σκότωσε τρεις κρατούμενους. Έχουμε δει πολλά φρικιαστικά βίντεο προπαγάνδας του ΙΚ από την ίδρυση του αυτοαποκαλούμενου χαλιφάτου.
Και η διαδικτυακή διάδοση της προπαγάνδας των τζιχαντιστών, μερικές φορές συνοδευόμενη από φρικτά βίντεο αποκεφαλισμών, μπορεί σίγουρα να οδηγήσει σε εξτρεμισμό. Ή χειρότερα, μπορεί να εμπνεύσει ομάδες ή άτομα να σχεδιάσουν ή να εκτελέσουν μία τρομοκρατική επίθεση.
Κυρίες και κύριοι, ως Διοικητής της Υπηρεσίας Πληροφοριών και Ασφαλείας, η απειλή και το ρίσκο όσων έρχονται με τη χρήση του κυβερνοχώρου είναι μόνο ένα μέρος των ανησυχιών μου. Η άμεση απειλή εμπνευσμένων από τζιχαντιστές τρομοκρατικών χτυπημάτων είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα στον οργανισμό μου αυτή τη στιγμή. Και ναι, φοβόμαστε για τις αυξανόμενες γεωπολιτικές εξελίξεις στο κόσμο. Την ίδια στιγμή, είμαι πεπεισμένος ότι είναι η απειλή στο ψηφιακό τομέα αυτό για το οποίο πρέπει να προετοιμαστούμε για το άμεσο μέλλον.
Για να το κάνουμε αυτό, η AIVD έχει ένα δίκτυο. Δουλεύουμε χέρι με χέρι με Κρατικούς Εισαγγελείς, την Εθνική Αστυνομία, το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο για Ασφάλεια και Αντιτρομοκρατική, το Εθνικό Κέντρο Κυβερνοασφάλειας, όπως επίσης και άλλους κυβερνητικούς οργανισμούς. Και θεωρούμε τις συντονισμένες δράσεις ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα απόλυτα κρίσιμες. Στο ψηφιακό τομέα, όλες οι άλλες απειλές θα υποστηρίζονται ή διευκολύνονται, και είναι επίσης εκεί που οι κοινωνίες μας έχουν γίνει πιο ευάλωτες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου