2025 Επιχείρηση Τρίαινα: 10.000 Λεύγες κάτω από το Τουρκικό Αεροπλανοφόρο Anadolu (CVG)(Υποθετικό σενάριο)

δημοσιεύθηκε στο defencegreece.wordpress.com

Ηένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας άρχισε να ανεβαίνει λόγω της παρουσίας του αεροπλανοφόρου Anadolu νοτιοδυτικά της Κρήτης. Η ναυτική ομάδα μάχης που το συνόδευε τις προηγούμενες μέρες ενώ έπλεε νοτιοανατολικά της Κρήτης είχε παρεμποδίσει ερευνητικά σκάφη των ΕΛΠΕ-Edison-Total που έπλεαν στην περιοχή και συνέλεγαν δεδομένα για υδρογονάθρακες στην Ελληνική ΑΟΖ. Σε ένα μάλιστα περιστατικό η φρεγάτα F-490 TCG Gaziantep πήγε να εμβολίσει ένα σκάφος της Ερευνητικής Αποστολής. Το κλίμα δυναμιτίζονταν από δηλώσεις του επιτελείου του Τούρκου Προέδρου Ρεζτεπ Ταγίπ Ερντογάν, για ζητήματα κυριαρχίας πολλών μικρών νησιών και νησίδων καθώς και για την χάραξη με βάση τις Τουρκικές επιθυμίες της υφαλοκρηπίδας στο Καστελόριζο.

Αναφορές της ΕΥΠ, κάναν λόγο για μεταφορά μεγάλης ποσότητας πυραύλων στο τουρκικό αεροπλανοφόρο Anadolu. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν βόμβες SDB-II, κατευθυνόμενες βόμβες GPS/INS JDAM καθώς και βόμβες λέιζερ GBU-12D. Αδιευκρίνιστος αριθμός πυραύλων cruise SOM-J εικάζονταν επίσης ότι βρισκόταν στα αμπάρια της τουρκικής ναυαρχίδας. Το ανησυχητικό της υπόθεσης ήταν ότι παρατηρήθηκε επίσης έντονη κινητικότητα σε ένα μικρό μέρος των αεροπορικών βάσεων της Τουρκίας και ιδιαίτερα στην αεροπορική βάση Dalaman που έδρευε η μοναδική μοίρα αεροσκαφών F-35A της Τουρκικής Αεροπορίας (TuAF).

Το γεγονός αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από την Ελληνική πλευρά και χωρίς να θέλει να γίνει αντιληπτή απέστειλε δύο σιωπηλούς θηρευτές με αποστολή την διακριτική καταγραφή των κινήσεων της τουρκικής ναυτικής αρμάδας με ναυαρχίδα το CVG Anadolu. Η παρουσία τους σε απόσταση 20-25 ναυτικών μιλίων, τα επέτρεπε να παρακολουθούν ανεντόπιστα τις κινήσεις του Τουρκικού στολίσκου χάρις στα εξαιρετικά χαρακτηριστικά STEALTH, τα εξελιγμένα και ανώτερα σόναρ πλευρικής διάταξης CSU 90 (DBQS-40FTC)  και το σύστημα AIP. Τα υποβρύχια U-214 (S120) Παπανικολής και U-209/1200 (S118) Ωκεανός ανέλαβαν από διαφορετικές κατευθύνσεις να σκιαγραφήσουν κάθε κίνηση του εχθρικού CVG. Ανά τακτά αλλά κυμαινόμενα χρονικά διαστήματα έρχονταν επικοινωνία με το Αρχηγείο Στόλου όπου τους δίνονταν η συνολική εικόνα τόσο στην Θάλασσα όσο και στον Αέρα. Το τελευταίο είναι σημαντικό καθώς τα Ελληνικά υποβρύχια γνώριζαν έτσι τι τύπου εναέριες απειλές και σε ποια περιοχή περίπου ερευνούσαν.

Η Τουρκική Ναυτική Δύναμη αποτελούνταν από τα παρακάτω πλοία και αεροπορικά μέσα:

-1 Αεροπλανοφόρο CVG Anadolu: Ικανότητα Μεταφοράς 14 αεροσκαφών πολλαπλού ρόλου F-35B και 4 ελικοπτέρων S-70B σε ρόλο ASW

-2 κορβέτες του προγράμματος Milgem καθεμιά από τις οποίες μετέφερε οργανικό ελικόπτερα S-70B το οποίο σε συνδυασμό με το παθητικό/ενεργό σόναρ μεσαίων συχνοτήτων TBT-01 Yakamoz παρείχε ανθυποβρυχιακή κάλυψη. Το τελευταίο αναπτύχθηκε από το Εθνικό Scientific and Technological Research Foundation της Τουρκίας και εικάζεται ότι είναι βελτιωμένο αντίγραφο του Αμερικανικού σόναρ ΑΝ/SQS-56.

-2 εκσυγχρονισμένες φρεγάτες OH Perry του Τουρκικού Ναυτικού που ήταν επικεντρωμένες σε αποστολή AAW. Για το σκοπό αυτό διέθεταν ραντάρ αέρος Smart-S Mk2 και είχαν ενσωματωμένο το τακτικό σύστημα μάχης Genesis. Στον οπλισμό τους περιλαμβάνονταν και 32 πύραυλοι ESSM που είχαν αντικαταστήσει τους αντίστοιχους SM-1. Επιπλέον διέθεταν και το παλιό σόναρ  AN/SQS-56 το οποίο χρησιμοποιείται για σκιαγράφηση του βυθού της Μεσογείου από υποβρύχιες απειλές. Το συγκεκριμένο αν και παλαιάς τεχνολογίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την έγκαιρη προειδοποίηση υποβρύχιων απειλών

-1 Φρεγάτα MEKO-200 Track II κλάσεως Salihreis η οποία είχε αποκλειστική αποστολή την προστασία της ναυτικής δύναμης από εναέριες απειλές και ειδικά από βλήματα κατά πλοίων SSM.

-Πάνω στο αεροπλανοφόρο και τις φρεγάτες/κορβέτες που το συνόδευαν υπήρχε αδιευκρίνιστος αριθμός ελικοπτέρων S-70B-28 του Τουρκικού Ναυτικού τα οποία είχαν σκοπό την ανθυποβρυχιακή προστασία του ναυτικού γκρουπ.

-H ύπαρξη ενός με δύο υποβρυχίων του Τουρκικού Ναυτικού θεωρείται βέβαιη. Τα τελευταία βρίσκονται και αυτά σε αποστολή ASW επιχειρώντας σε βάθος λίγο πάνω από το Θερμοκλινές. Σε αυτό το βάθος οι εμβέλειες αποκάλυψης αντίπαλων υποβρυχίων τα οποία δρούνε βαθιά μέσα στο βυθό αυξάνονται δραματικά ενώ παράλληλα το ίδιο το Θερμοκλινές δρα σαν προστατευτικό τείχος για αποφυγή της ανίχνευσής τους.

Η Ελληνική Ναυτική Δύναμη αποτελούνταν από τα παρακάτω σκάφη:

-2 Υποβρύχια U-214 Παπανικολής (το Παπανικολής και το Ματρώζος) εφοδιασμένα με 12 τορπίλες SUT mod4 και τεσσάρων πυραύλων UGM-84 Harpoon. Θεωρούμε ότι αν δεν το έχει κάνει ήδη το ΠΝ τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2025 θα έχει προμηθευτεί/εκσυγχρονίσει αντίστοιχου επιπέδου τορπίλες. Δεδομένου ότι μετά τις δηλώσεις του Α/ΓΕΝ κ.Τσούνη ότι τα υποβρύχια έχουν ήδη σύγχρονες τορπίλες και το πρόγραμμα απόκτησης νέων τορπιλλών δεν προχωράει, (βλέπε Πολεμικό Ναυτικό 2017: Σε τροχιά αβεβαιότητας) αυτήν την στιγμή θεωρούμε ως βάσιμη υπόθεση ότι το ΠΝ διαθέτει ήδη ή θα έχει (μεταχειρισμένες/καινούριες) στο άμεσο μέλλον αντίστοιχες των SUT mod4.

-Παροχή εναέριας και ναυτικής εικόνας από το ενοποιημένο σύστημα του Α/ΓΕΕΘΑ. Στην εξίσωση μπαίνουν αεροσκάφη P-3B εκσυγχρονισμένα με το ραντάρ AN/APS-137B ISAR. Το τελευταίο έχει εμβέλεια 200 ναυτικών μιλίων περίπου για στόχους μεγέθους φρεγάτας.

Μερικές αξιοσημείωτες παρατηρήσεις:

ι) Η απουσία σόναρ μεταβλητού βάθους από τις φρεγάτες του Τουρκικού ναυτικού οι οποίες βασίζονται μόνο στο εγκατεστημένο στο πρωραίο τμήμα του σκάφος παρέχει ναι μεν έγκαιρη προειδοποίηση αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καταπολεμήσει το φαινόμενο του Θερμοκλινές στο περιβάλλον της Μεσογείου.

ιι) Η ύπαρξη  Θερμοκλινούς  Ζώνης/Ζωνών (στρώματα του νερού μεταβλητού πάχους τα οποία εμφανίζουν απότομη μείωση της θερμοκρασίας μεταξύ των επιφανειακών υδάτων και του βυθού) δημιουργεί εκείνο το τείχος προστασίας για τα υποβρύχια τα οποία επιχειρούν κάτω από αυτό. Σε τέτοιες συνθήκες η διάδοση των ακουστικών σημάτων του σόναρ παραποιείται απότομα οδηγώντας σε εκθετική αρνητική μεταβολή της απόστασης εντοπισμού ενός εχθρικού υποβρυχίου.

ιιι) H δημιουργία Convergence Ζωνών σε βάθη περίπου κάτω των 400 μέτρων (όλως «τυχαίως» τα υποβρύχια Παπανικολής μπορούν να καταδυθούν και επιχειρήσουν σε τέτοιο βάθος), οδηγεί τα ακουστικά κύματα να διαθλώνται με αποτέλεσμα να επιστρέφουν στην επιφάνεια. Η δημιουργία παραβολικών ζωνών στα οποία συμβαίνει αυτό το φαινόμενο επιτρέπει ένα υποβρύχιο που βρίσκεται από κάτω να περάσει απαρατήρητο.

iv) Η δράση υποβρυχίων στα ανοικτά της Μεσογείου δημιουργεί ένα αχανές περιβάλλον όπου δεν υπάρχουν σημεία για ένα πλοίο να κρυφτεί. Η μη ύπαρξη ζωνών ελέγχου απαιτεί ολόπλευρη προστασία 360 μοιρών γεγονός που δημιουργεί υψηλές απαιτήσεις ύπαρξης οργανικών ελικοπτέρων, συνοδευτικών φρεγατών και υποβρυχίων. Η καταστροφή ενός υψηλής αξίας στόχου που στην περίπτωσή μας είναι το αεροπλανοφόρο Anadolu στερεί την ίδια την αποστολή και από τα υπόλοιπα μέσα του ΤΝ. Με λίγα λόγια πέρα από την πραγματική βύθιση ενός High Value Targer (HVA), αν αυτό επιτευχθεί θέτει Mission kill και για τα υπόλοιπα πλοία του στολίσκου προστασίας.

Επιχείρηση «Τρίαινα του Ποσειδώνα»: Βρισκόμαστε στον Σεπτέμβριο του 2025, παράλληλα με τα γεγονότα που εξελίχθηκαν στο σενάριο 2025: Η εκδίκηση του Σουλτάνου. Τα υποβρύχια λάμβαναν από τον σταθμό ραντάρ και επικοινωνιών στην Παλαιόχωρα περιοδική ανανέωση της τακτικής εικόνας επιφανείας ανά 30 λεπτά. Τότε ανέβαιναν σε κατάλληλο βάθος ώστε να χρησιμοποιήσουν τις συσκευές επικοινωνιών τους. Η τελευταία ενημέρωση που είχαν λάβει ήταν στις 12:00.

H σύνθεση μάχης του Τουρκικού στολίσκου τρία λεπτά πριν την προσβολή του σταθμού επικοινωνιών στην Παλαιόχωρα  απεικονίζεται:

Τα δύο τουρκικά υποβρύχια Τ-214 μαζί με τις δύο Milgem καλύπτουν σε ρόλο ASW τα νώτα και το μπροστινό μέρος του ναυτικού γκρουπ ενώ 5 ελικόπτερα S-70 σε ρόλο κυνηγού υποβρυχίων σκανάρουν την περίμετρο του Anadolu

Παρόλο που το ραντάρ της Παλαιόχωρας στις 12:30 δεν εξέπεμψε, η λήψη εικόνας από το σύστημα συλλογής ηλεκτρονικών υπογραφών ESM/ELINT EL/L 8385 των εκσυγχρονισμένων P-3B GR αποτύπωνε τόσο τα ελικόπτερα που δρούσαν στην περιοχή όσο και τις μονάδες επιφανείας που δρούσαν σε ρόλο AAW. To τελευταίο σύστημα είναι ένα παθητικό σύστημα και έχει εμβέλεια που φθάνει αρκετές εκατοντάδες ναυτικά μίλια.

Η εικόνα των ναυτικών στόχων (όχι όμως και των ελικοπτέρων) διασταυρώθηκε επίσης από το ραντάρ αντίστροφου συνθετικού διαφράγματος ISAR AN/APS 137B (V)5. Μαζί με την ναυτική τακτική εικόνα οι κυβερνήτες των υποβρυχίων έλαβαν και ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα που τους χωρίς να δίνονται πολλές λεπτομέρειες για τα πλήγματα των Τούρκων ξεκαθάριζε ότι είμαστε σε πόλεμο με την Τουρκία και έδινε εντολή να ξεκινήσουν την επιχείρηση Τρίαινα του Ποσειδώνα. Αποστολή των Ελληνικών Υποβρυχίων είναι να παρεισφρήσουν από οποιαδήποτε κατεύθυνση σε ικανή απόσταση στο Anadolu και να το πλήξουν με τις SUT mod4 τορπίλες που διαθέτουν.

Το κάθε υποβρύχιο είχε συγκεκριμένο πεδίο και για λόγους EMCON δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί σαν wolf pack οπως τα Γερμανικά υποβρύχια στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τα υποβρύχια έπλεαν στα όρια του Θερμοκλινούς, λίγο πάνω από αυτό καθώς η περιοχή αυτή είναι ιδανική για να έχουν καλή εικόνα για πιθανά αντίπαλα υποβρύχια που υπήρχαν στην περιοχή. Κατά μικρά χρονικά διαστήματα ανέβαιναν σε ρηχά νερά και σε βάθος περισκοπίου μήπως κατάφερναν και ταυτοποιήσουν κάποιο σκάφος από τον Τουρκικό Στόλο ώστε να δράσουν ανάλογα.

Την ίδια στιγμή οι Τούρκοι πέρα από την αναγνώριση των εκπομπών ραντάρ του P-3B δεν είχαν καμία εικόνα για την Ελληνική υποβρύχια απειλή αν και ήσαν βέβαιοι πως ήταν παρούσα.

Στις 12:52 το υποβρύχιο T-214 Piri Reis ανακάλυψε με το παθητικό του σόναρ DTA-50 σε αποσταση 33 ναυτικών μιλίων μια άγνωστη υποβρύχια απειλή. Άμεσα τα παρακείμενα ελικόπτερα S-70 B-28 κατευθύνθηκαν προς το στόχο, ο οποίος όμως είχε αλλάξει κατεύθυνση και βάθος. Ο Τούρκος Ναύαρχος διέταξε έπειτα ολόκληρο τον στόλισκο να μειώσει την ταχύτητά του ώστε να μειωθεί και το επίπεδο θορύβου που προκαλούν τα πλοία ενώ κινούνται με μεσαίες/μεγάλες ταχύτητες. Άμεσα η πρώτη κορβέτα Heybeliada άλλαξε κατεύθυνση ώστε να συνδράμει στον εντοπισμό του ύποπτου υποβρυχίου. Επιπλέον το Τουρκικό Αεροπλανοφόρο Anadolu έστρεψε δεξιά μαζί με την φρεγάτα MEKO 200 Salihreis ώστε να μειώσει τον κίνδυνο.

Στην πράξη οι Τούρκοι έχουν δηλώσει πως θα φέρουν τα 6 υποβρύχια Τ-214, εγχώριο σύστημα αισθητήρων σόναρ (πλευρικών και μη). Σε μια τέτοια περίπτωση οι δυνατότητές τους θα είναι αρκετά υποβαθμισμένες σε σχέση με την κορυφαία σουίτα CSU-90. Για χάριν όμως αύξησης της δυσκολίας και κάλυψης των χειρότερων δυνατών σεναρίων τόσο το επίπεδο επαγγελματισμού των Τουρκικών πληρωμάτων κρατήθηκε στα ίδια επίπεδα με των Ελληνικών όσο και η σουίτα σόναρ παραμένει η ιδια ακριβώς με των Ελληνικών Υποβρυχίων. Η ανίχνευση του υποβρυχίου Ματρόζου σε απόσταση 33 ναυτικών μιλίων από το προπορευόμενο T-214 Piri Reis που έπλεε πάνω από το Θερμοκλινές (αυξάνοντας τις πιθανότητες εντοπισμού άλλων υποβρυχίων σε ρόλο ASW) καταδεικνύει τι κορυφαία μέσα είναι τα U-214 στην συλλογή πληροφοριών και στην ανίχνευση απειλών.

Στις 1:00 τοπική ώρα, το Ελικόπτερο S-70 B-28 με την κωδικη ονομασία Fox-1 έψαχνε με το βυθιζόμενο σόναρ του για πάνω 20 λεπτά την περιοχή που εντοπίστηκε τελευταία φορά το άγνωστο υποβρύχιο χωρίς όμως επιτυχία. Μόλις εκπέμπονταν κάποια ενεργο σήμα σόναρ το Ματρόζος μείωνε ραγδαία ταχύτητα βυθίζοταν τάχιστα σε μεγάλο βάθος και άλλαζε κατεύθυνση. Ένα ιδιότυπο παιχνίδι γάτας με το ποντίκι. Μεχρι στιγμής η ύπαρξη και δεύτερου Ελληνικού Υποβρυχίου δεν είναι γνωστή στο Τουρκικό Ναυτικό. Τα Ελληνικά υποβρύχια πλησιάζουν…

Εχει περάσει σχεδόν μισή ώρα και τα Τουρκικά Ελικόπτερα δεν έχουν καταφέρει να αναγνωρίσουν το Παπανικολής στην Δεξια πλευρά του Anadolu. O Ματρόζος έχει πλησιάσεις στα 20 ναυτικά μίλια ενώ το Παπανικολής σε κάτω από 30. προσέγγιση καλά προστατευμένων στόχων απαιτεί υπομονή και μεγάλες δεξιότητες ελιγμών, αλλαγής βάθους και ταχύτητας

Μιση ώρα μετά το Παπανικολής ταυτοποιεί σε απόσταση 11 ναυτικών μιλίων το πλοίο μπροστά του ως φρεγάτα Perry, μέσω της συσκευής ELINT FU-1800U που διαθέτει. Γνωρίζοντας ότι η φρεγάτα αυτή φέρει σόναρ αλλά πιθανότατα να έχει ρόλο AAW ο κυβερνήτης του υποβρυχίου Παπανικολής επιλέγει την επίθεση εναντίον του με τορπίλη SUT mod4. Ταυτόχρονα καθώς διακρίνεται 10 δευτερόλεπτα πριν απογείωση στρατιωτικού ελικοπτέρου που ενεργοποίησε το σύστημα ραντάρ και σόναρ του από την επαφή SUKNK 47 αυτή κρίθηκε από τον κυβερνήτη του υποβρυχίου Παπανικολής ως εχθρική

2:22 μετά τα μεσάνυχτα και 20 λεπτά μετά την ταυτοποίηση της φρεγατας Perry, ο Παπανικολής προσεγγίζει επικίνδυνα την Τουρκική Φρεγάτα Perry με ταχύτητα 15 κόμβων σε Swallow νερα. Οπισθεν του Παπανικολής μόλις 6 ναυτικά μίλια, Τουρκικό Ελικόπτερο S-70B-28 ενεργοποιεί το βυθιζόμενο σόναρ του (!). Θα καταφέρει το Παπανικολής να πλήξει το Τουρκικό Υποβρύχιο χωρίς να ανιχνευθεί και να διαφύγει συνεχίζοντας ενδότερα στην Τουρκική Αρμάδα Μάχης?

12 λεπτά και ενώ ο Παπανικολής έπεσε σε βάθος 820 ποδών για να αποφύγει τον εντοπισμό, έφτασε σε ικανή απόσταση βολής (2.7 ναυτικών μιλίων) εκτοξεύοντας διαδοχικα τρεις τορπίλες SUT mod4 κατά της φρεγάτας Perry. Η τελευταία ανίχνευσε την εκτόξευση των τορπιλών και εκτελεί ελιγμούς διαφυγής αυξάνοντας στην μέγιστη ταχύτητα και απομακρυνόμενη από την κατεύθυνση της τορπίλης

Αρχικά η ταχύτητα των τορπιλών SUT mod4 ήταν μικρή ώστε να μην ανιχνευθούν από το σόναρ της φρεγάτας Perry. Επειτα σε απόσταση 1.2 ναυτικών μιλίων αυξησαν την ταχύτητα στους 35 κόμβους καταδιώκοντας για αρκετή απόσταση την φρεγάτα Perry που άμεσα αύξησε και αυτή την ταχύτητα στους 33 κόμβους. Η διαφορά των μόλις δύο κόμβων έδινε στην φρεγάτα την ευκαιρία να εξαντλήσει την κινητική ενέργεια της τορπίλης SUT mod4.

Λιγη ώρα αργότερα στις 3:00 ακριβώς η φρεγάτα Perry βρέθηκε στον βυθό της Ανατολικής Μεσογείου. Η έλλειψη των κινηματικών επιδόσεων των τορπιλών SUT mod4 φάνηκε από την αδυναμία άμεσης επιτάχυνσης σε ταχύτητα πάνω από 30+ κόμβους ώστε να υπερκαλυφθεί η ταχύτητα της καταδιωκόμενης Perry.

Μαζί με την φρεγάτα Perry καταστράφηκε και ένα Ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο S-70B-28 που συμμετείχε σε ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις και ανεφοδιάζονταν εκείνη τη στιγμή χωρίς να προλάβει το μοιραίο τέλος του…

3:00:07 πμ – Felix #1 (S-70B-28 Seahawk) has been destroyed!
3:00:07 πμ – Felix #2 (S-70B-28 Seahawk) has been destroyed!
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: 2x General Electric LM-2500 Gas Turbines, COGAG has suffered additional heavy damage.
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: Mk36 SRBOC has suffered additional damage!
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: AN/WSC-3 FLTSATCOM SHF Shipboard Transceiver has suffered additional moderate damage.
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: Helicopter Magazine has suffered additional damage!
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: Link 11 has suffered additional light damage.
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: 12.7mm/50 MG has suffered additional heavy damage.
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: LAMPS III Ship Datalink has suffered additional light damage.
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: UHF Radio [Secure] has suffered additional heavy damage.
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: Mk36 SRBOC has suffered additional damage!
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: AN/WSC-3 FLTSATCOM SHF Shipboard Transceiver has suffered additional moderate damage.
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: 20mm/85 Mk15 Phalanx Blk 1 has suffered additional heavy damage.
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] damage report: VHF Radio [Secure] has suffered additional light damage.
3:00:07 πμ – Felix #2 (S-70B-28 Seahawk) has been destroyed!
3:00:07 πμ – Felix #1 (S-70B-28 Seahawk) has been destroyed!
3:00:07 πμ – F 495 Gediz [Perry, Gabya Class] is sinking!!!

Η διαφορά των μόλις 2 κόμβων κρίνεται οριακή για την προσβολή ναυτικών φρεγατών με τελική ταχύτητα γύρω από τους 30 κόμβους. Στην πράξη τα υπάρχοντα πλοία Perry του Τουρκικού Ναυτικού είναι αμφίβολο λόγω ηλικίας για πόση ώρα μπορούν να κρατήσουν συνεχόμενη ταχύτητα 33 κόμβων. Για τις ανάγκες όμως της προσομοίωσης και του άρθρου θεωρούμε η μέγιστη ταχύτητά τους είναι οι 33 κόμβοι.

Παρόλο που οι Τουρκικές Ναυτικές Δυνάμεις κατάφερναν να ανιχνεύσουν σε ορισμένες στιγμές (32 λεπτά για το Ματρόζο και 19 λεπτά για το Παπανικολής) και ορισμένες φορές να εξαπολύσουν και τορπίλη τα Ελληνικά υποβρύχια είχαν ήδη αλλάξει θέση και βάθος καθιστώντας την επαναστοχοποίηση τους πολύ δύσκολη υπόθεση

3:17 Οι Ελληνικές Δυνάμεις πλησιάζουν επικίνδυνα, το Ματρόζος είναι σε απόσταση 15 ναυτικών μιλίων και ο Παπανικολής σε απόσταση 13 ναυτικών μιλίων. Δυόμιση ώρες μετά την λήψη εντολής για προσέγγιση της Τουρκικής Αρμάδας και 17 λεπτά μετά την βύθιση της φρεγάτας Perry επόμενος στόχος.

Από αυτήν την απόσταση και έπειτα αν τα υποβρύχια διαθέτανε τελευταίας γενιάς τορπίλες η αποστολή τους θα ήταν εύκολη καθώς θα μπορούσαν να εκτελέσουν από μια απόσταση της τάξης των 10 ναυτικών μιλίων βολή κατά του αργοκίνητου αεροπλανοφόρου Anadolu (μέγιστη ταχύτητα 20 κόμβοι). Καθώς όμως κάτι τέτοιο τίθεται εν αμφιβόλω από τις πρόσφατες αποφάσεις του ΠΝ, θα συνεχίσουμε με την τορπίλη SUT mod4.

5 λεπτά μετά αναγνωρίζεται σε απόσταση 11 ναυτικών μιλίων νότια μια κορβέτα κλάσεως Milgem. Λόγω της γεωμετρίας της διάταξης των ναυτικών δυνάμεων, της καταστροφής της Perry που παρείχε AAW κάλυψη και του μοναδικού συστήματος RAM της Milgem, της εν δυνάμει απειλής της Milgem που εκτελούσε ASW αποστολή, το Υποβρύχιο Παπανικολής αποφάσισε εκτιθέμενο για λίγο να εμπλέξει με τέσσερις πυραύλους Harpoon την Τουρκική κορβέτα στα νότια.

Στην αποστολή του Παπανικολής βοήθησε και ένα EMB 145H που μέσω του ανώτερου συστήματος ELINT DR-3000 ταυτοποιήσε με ακρίβεια την κορβέτα Ada από τις εκπομπές του ραντάρ Smart S mk2 .(Προσπαθώντας να καλύψει το κενό σε έγκαιρη προειδοποίηση της φρεγάτας Perry που βυθίστηκε)

Καθώς ο εκτοξευτής RAM της κορβέτας είναι στο οπίσθιο τμήμα, επιλέχθηκε η κατεύθυνση των δύο Harpoon να είναι από το εμπρόσθιο ημισφαίριο ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες επιτυχούς αναχαιτίσεις από το CIWS RAM της Milgem. Επειδή στόχος είναι επίσης οι 4 πυραυλοι να μην μπορέσουν να αναχαιτιστούν επίσης από την ΜΕΚΟ 200 Track II που είναι σε απόσταση 15 ναυτικών μιλίων επιλέχθηκε η τροχιά να ακολουθήσει ημικυκλική πορεία με προσβολή στο εμπρόσθιο ημισφαίριο.

4 πυραυλοι Harpoon εκτοξευτηκαν διαδοχικά από βάθος 160 ποδών χωρίς να προδώσουν την θέση του υποβρυχίου. Η εκτόξευση των Harpoon θορύβησε την γέφυρα του αεροπλανοφόρου Anadolu το οποιο για λόγους αυτοπροστασίας ενεργοποίησε τα δικά του συστήματα ραντάρ με αποτέλεσμα να ταυτοποιηθεί και αυτό από το σύστημα ELINT του Erieye

Λίγο πριν την πρόσκρουση δύο πύραυλοι Harpoon αναχαιτίστηκαν από την παρακείμενη φρεγάτα Perry εγκαίρως

Ενας από τους πυραύλους UGM-84 Harpoon χτύπησε βαθειά μέσα στο σκάφος της Milgem επιτυγχάνοντας 100% διάτρηση. Φωτιές ξέσπασαν σε όλο το πλοίο

Κατά την πρόσκρουση του UGM-84 Harpoon το 85.8% (!) της κορβέτας υπέστη ζημιές. Το μισό πλοίο έπιασε άμεσα φωτιά . Η Milgem τέθηκε εκτός μάχης και πλέον αποστολή του πλοίου είναι η διάσωση του σκάφους και του ίδιου του πληρώματος.

Επόμενος στόχος το αεροπλανοφόρο Anadolu (!). H γεωμετρία της επίθεσης από τα δύο πλευρά θα αυξήσει τις πιθανότητες για επιτυχία. Δυο όμως Τουρκικά υποβρύχια το ένα στα βόρεια σε διαπιστωμένη θέση και το άλλο στα νότια σε μη ακριβή θέση ερευνούν την περιοχή για να προστατέψουν το Anadolu. Στο παιχνίδι βρίσκεται και ένα αδιευκρίνιστου ίχνους πλοίο δίπλα στον Ματρώζο καθώς και η φρεγάτα ΜΕΚΟ 200 Salihreis του Τουρκικού Ναυτικού

Τα υποβρύχια Ματρόζος και Παπανικολής εξαπολύουν επίθεση με 4 τορπίλες το καθένα. Καθώς πρώτα τις τορπίλες τις εκτόξευσε το Ματρόζος το Anadolu κατευθύνθηκε στην αντίθετη κατεύθυνση με μαξιμουμ ταχύτητα 20 κόμβων για να τις αποφύγει. Δεν ήξερε όμως ότι κατευθυνόταν προς το Παπανικολής που παραμόνευε και το οποίο εκτόξευσε μετά από λίγη ώρα τορπίλες προς το μέρος του

Για να εκμεταλλευτεί το χρονικό κενό και να ασκήσει πίεση τόσο στο Anadolu όσο και στην φρεγάτα Salihreis 4 βλήματα UGM 84 Harpoon εκτοξεύτηκαν μετά από λίγο προς το Anadolu (!)

Από τα 4 βλήματα Harpoon που εκτοξεύτηκαν στο Anadolu, τα 3 αναχαιτίστηκαν από ισάριθμα βλήματα ESSM που εκτοξεύτηκαν από την φρεγάτα MEKO 200 Salihreis. Η μικρή απόσταση της τάξης των 10 ναυτικών μιλίων δεν επέτρεψε το απαραίτητο χρονικό όριο για την καταστροφή όλων των εισερχόμενων βλημάτων. Ένα από αυτά διάτρησε το Anadolu (!)

4:14:03 πμ – Weapon: UGM-84D Harpoon IC #2040 has impacted L 61 Juan Carlos I.
4:14:03 πμ – Decoy (Mk214 Sea Gnat Chaff [Seduction]; Tech: N/A) from L 61 Juan Carlos I is attempting to seduce sensor: Active Radar Seeker (Tech: Late 1980s)(Guiding weapon: UGM-84D Harpoon IC #2040). Final probability: 20%. Result: 78 – FAILURE
4:13:52 πμ – Weapon: RIM-162B ESSM #2042 is attacking UGM-84D Harpoon IC #2039 with a base PH of 90%. Target signature modifier: -15%. Final PH: 75%. Result: 8 – HIT
4:13:36 πμ – Weapon: RIM-162B ESSM #2041 is attacking UGM-84D Harpoon IC #2038 with a base PH of 90%. Target signature modifier: -15%. Final PH: 75%. Result: 46 – HIT
4:13:19 πμ – Contact: SKUNK #43 has been classified as: F 511 Heybeliada [Ada Class] – Determined as: Hostile (Classification by: S 122 Matrozos [Type 214] [Sensor: DTA-50 [TAS 90]] at 7,5 nm)
4:13:18 πμ – Weapon: RIM-162B ESSM #2037 is attacking UGM-84D Harpoon IC #2036 with a base PH of 90%. Target signature modifier: -15%. Final PH: 75%. Result: 65 – HIT
4:12:55 πμ – Contact: GOBLIN #68 has been classified as: S 361 Cerbe [Type 214TN] – Determined as: Hostile (Classification by: S 122 Matrozos [Type 214] [Sensor: DBQS-40 Flank [CSU 90]] at 7,6 nm)

Ενα από τα τέσσερα βλήμα UGM Harpoon προσέκρουσε στο αεροπλανοφόρο Anadolu σκορπώντας πανικό στο πλήρωμα. Φωτιά απλώθηκε στο κατάστρωμα και στα αμπάρια του πλοίου

juan-twilight.png Αν και το αεροπλανοφόρο Anadolu προσπάθησε να αναπτύξει ταχύτητα 20 κόμβων, δεν πρόλαβε να το κάνει λόγω μικρής επιτάχυνσης. Οι τορπίλες SUT mod4 γρήγορα κάλυψαν το κενό απέχοντας λίγα δευτερόλεπτα από την πρόσκρουση…

Η πρώτη από τις 4 τορπίλες του Ματρόζου κατάφερε να χτυπήσει το Anadolu. To λαβωμένο πλέον αεροπλανοφόρο είχε ζημιές στο 46% του σκάφους

Το 50% του CVG Anadolu γέμισε με νερό ενώ η φωτιά έγλυφε το μισό σχεδόν σκάφος. Οι υπόλοιπες εισερχόμενες τορπίλες θα αποτελείωναν την δουλεια

Η δεύτερη και η τρίτη τορπίλη αποτελείωσαν την λαβωμένη Τουρκική ναυαρχίδα..

4:21:01 πμ – Weapon: SUT Mod 4 #2034 has impacted L 61 Juan Carlos I.
4:21:01 πμ – Weapon: SUT Mod 4 #2034 is attacking L 61 Juan Carlos I with a base PH of 75%. Final PH: 75%. Result: 75 – HIT
4:20:57 πμ – Switched side to: Greece
4:20:57 πμ – Switched side to: Turkey
4:20:57 πμ – 100% penetration achieved
4:20:57 πμ – Weapon: SUT Mod 4 #2033 has impacted L 61 Juan Carlos I.
4:20:57 πμ – Weapon: SUT Mod 4 #2033 is attacking L 61 Juan Carlos I with a base PH of 75%. Final PH: 75%. Result: 31 – HIT

Εν κατακλείδι, μετά από σχεδόν 4 ώρες από την πρώτη επίθεση σε Ελληνικό έδαφος τα δύο Ελληνικά Υποβρύχια κατάφεραν να βυθίσουν, μια φρεγάτα Perry, μια κορβέτα Milgem και το αεροπλανοφόρο Anadolu. Επιπρόσθετα καταστράφηκαν 14 αεροσκάφη F-35B καθώς και 5 ελικόπτερα S-70B τα οποία ήταν οργανικό μέρος των Τουρκικών πλοίων. Αν και η ύπαρξη πολυστρωματικής άμυνας επέτρεπε στο Anadolu να παραμένει στο απυρόβλητο για το μεγαλύτερο χρονικό μέρος της εμπλοκής, η χρήση υποβρυχίων μπορεί να ξηλώσει ένα ένα τα Τουρκικά πλοία σε ρόλο προστασίας και έτσι να δημιουργήσει μεγαλύτερα περιθώρια προσέγγισης προς τον High Value στόχο. Η αυξημένη επικινδυνότητα που αντιμετώπιζε το αεροπλανοφόρο Anadolu αυξανόταν σταδιακά. Όταν τα υποβρύχια βρέθηκαν σε απόσταση βολής το αργοκίνητο σκάφος δεν είχε μεγάλα περιθώρια αντίδρασης κατά των εισερχόμενων τορπιλών. H ύπαρξη επίσης υποβρύχια εκτοξευόμενων πυραύλων Harpoon αποτελεί μεγάλο κίνδυνο όταν γίνεται σε αποστάσεις 10-20 ναυτικών μιλίων καθώς τα πλοία AAW δεν προλαβαίνουν άμεσα να τα αναχαιτίσουν. Η ταυτοποίηση των αντίπαλων πλοίων ήταν εξίσου κρίσιμη ώστε να επιλεγεί το καταλληλότερο μέσο. Χρήση για παράδειγμα UGM Harpoon κατά των φρεγατών Perry ή ΜΕΚΟ 200 δεν θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα όπως στην αδύναμης αεράμυνας κορβέτα Milgem. Επίσης η χρήση τορπίλης κατά των Perry που διαθέτουν σόναρ πολύ παλαιάς τεχνολογίας, δημιούργησε αιφνιδιασμό και μη εντοπισμό του υποβρυχίου-θηρευτή με αποτέλεσμα την βύθιση της πρώτης.

Τα υποβρύχια σε καμία περίπτωση δεν θεωρούνται δύναμη ταχείας επέμβασης και αντίδρασης τόσο σε περίοδο πολέμου όσο και σε περιόδους κρίσεων. Οι μικρές κινηματικές επιδόσεις των SUT mod4 απαιτούν την εκαπόλυση σε αποστάσεις κάτω από τα 5 ναυτικά μίλια. Στην απόσταση αυτή εκτίθεται καίρια το υποβρύχιο και ο μόνος τρόπος είναι η μείωση της ταχύτητάς του και η κάθοδος σε μεγάλο βάθος για να μειώσει την ακουστική του υπογραφή. Η ανάγκη ελιγμών για να διεισδύσουν σε καλά φυλασσόμενους στόχους και κυρίως η ανάγκη αποφυγής εναέριων μέσων (τα οποία αν ανιχνεύσουν κάτι μπορούν μαζικά να συγκεντρωθούν πολλά ελικόπτερα στο ίδιο σημείο) απαιτεί πολλούς λεπτούς χειρισμούς και χρόνο, πολύ χρόνο. Από την άλλη η φονικότητά τους ιδιαίτερα εναντίον αεροπλανοφόρων/αρματαγωγών δεν χωρά αμφιβολία για την πολύ σωστή επιλογή που έκανε το ΠΝ. Είναι βέβαιο πως τα επόμενα χρόνια τα ναυτικά μέσα και η εκπαίδευση των πληρωμάτων του ΠΝ θα είναι πιο αναγκαία από ποτέ (!)

Υστερόγραφο:  Σε περίπτωση που επιλέγονταν η τορπίλη Black Shark τα στιγμιότυπα για την εμπλοκή με την φρεγάτα Perry θα ήταν τα παρακάτω:

Από απόσταση κάτω των 4 ναυτικών μιλίων το Υποβρύχιο Παπανικολής εκτόξευσε τρεις τορπίλες Black Shark που εντοπίστηκαν λίγα δευτερόλεπτα μετά από το σόναρ της αμυνόμενης φρεγάτας Perry

Αν και η φρεγάτα ανέπτυξε ταχύτητα δεν μπορούσε να αποφύγει τις τορπίλες ταχύτητας 55 κόμβων που ερχόταν προς το μέρος του

Παραδόξως το αντίμετρο Nixie ξεγέλασε την μια τορπίλη Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό και η δεύτερη προσέκρουσε στα ίσαλα της καταδιωκόμενης Perry στέλνοντας την στο βυθό

Αμέσως μετά ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο πέταξε πάνω σχεδόν από το Παπανικολής και εκτόξευσε τορπίλη Mk46 Neratip. Καθώς όμως το Παπανικολής έστρεψε άμεσα για να αποφύγει μόλις ανίχνευσε εκπομπή ποντιζόμενου σόναρ είχε ήδη μετακινηθεί 4 χλμ διαφεύγοντας τον κίνδυνο

Φυσικά και η Black Shark δεν είναι κάποιο μαγικό ραβδάκι που δίνει μυθικές διαστάσεις στους σύγχρονους Ποσειδώνες. Διπλασιάζει όμως την απόσταση αποτελεσματικής εμπλοκής ενός γρήγορου στόχου από τα 4 χλμ στα 8+ χλμ (με βάση τα δημόσια αναφερόμενα στοιχειά).