Ο μόνος που χάνει από το ελληνικό αέριο είναι η Ρωσία…

Η γνώση πληροφοριών είναι δύναμη. Η συνδυαστική λογική για την εκτίμηση γεγονότων με χρήση πληροφοριών είναι τέχνη. Για εκατοντάδες χρόνια η πρόσβαση σε πληροφορίες ήταν δύσκολη. Η πρόσβαση αυτή ήταν αποκλειστικό προνόμιο ορισμένων ελίτ. Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει ραγδαία. Η πρόσβαση σε πληροφορίες μέσω του διαδικτύου σπάει κάθε ελιτίστικο προνόμιο. Έτσι, η εκτίμηση γεγονότων δεν είναι πια αποκλειστικό προνόμιο των ελίτ.

Γράφει ο Σωτήρης Καμενόπουλος
Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης
Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων

Ας δοθούν δύο παραδείγματα. Ένα από το εσωτερικό τη χώρας και ένα από το εξωτερικό.

Πριν από ορισμένα χρόνια, ελάχιστοι στη χώρα μας ήταν σε θέση να γνωρίζουν πως υπάρχουν πιθανώς εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Πριν από ορισμένα χρόνια ελάχιστοι στη χώρα μας ήταν σε θέση να υποψιαστούν πως ίσως, πιθανώς ορισμένοι/ες εντός της χώρας θα μπορούσαν να υψώνουν εμπόδια στην αναζήτηση των ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Ίσως, πιθανώς ακόμη και σήμερα κάποιοι/ες συνεχίζουν και υψώνουν εμπόδια. Ποιος κέρδιζε και συνεχίζει ίσως, πιθανώς να κερδίζει άραγε από αυτή την κατάσταση;

Ας υποθέσουμε πως κάποιος ιδιοκτήτης διαθέτει ένα χωράφι. Ο ιδιοκτήτης του χωραφιού καλεί ένα γεωπόνο για να εξετάσει την πιθανότητα αν το χωράφι είναι εύφορο ώστε να σπείρει οτιδήποτε. Ο γεωπόνος αφού εξέτασε το χωράφι του ιδιοκτήτη, του λέει πως είναι πάρα πολύ εύφορο και πως αν σπείρει πχ. ντομάτες, όχι μόνο θα θρέψει την οικογένειά του, αλλά θα μπορέσει να πουλήσει αρκετές ντομάτες ώστε να του αποφέρει κέρδος.

Μετά από λίγες ημέρες, ένας άλλος κύριος, ο κύριος Χ., επισκέπτεται τον ιδιοκτήτη του χωραφιού. Ο κύριος Χ. αφού κοίταξε το χωράφι του ιδιοκτήτη, του λέει πως δεν χρειάζεται να κοπιάσει στο χωράφι του, γιατί το χωράφι του δεν είναι εύφορο. Παρόλα αυτά, όλα τα γύρω χωράφια είναι εύφορα! Ο κύριος Χ. λέει στον ιδιοκτήτη, πως αντί να χάνει τον καιρό του σε ανοησίες ας αγοράζει ντομάτες από τον ίδιο. Ο κακόμοιρος ιδιοκτήτης του χωραφιού, ακολουθεί τη συμβουλή του κυρίου Χ. και δεν μπαίνει στον κόπο να αξιοποιήσει το χωράφι του.

Όσον αφορά τη γνώση, όσοι/ες ύψωναν και συνεχίζουν να υψώνουν εμπόδια στην αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, ας γνωρίζουν πως τώρα γνωρίζουμε… Κάθε ψευδοάποψη περί μη-ύπαρξης αξιοποιήσιμων ελληνικών κοιτασμάτων είναι περιττή. Το ερώτημα είναι, ποιοι/ποιες έπαιξαν/παίζουν το ρόλο του κυρίου Χ; Ας είμαστε ξεκάθαροι: η μόνη χώρα η οποία θα χάσει από την αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων είναι η Ρωσία… Ας αναζητηθούν όσοι/ες εντός Ελλάδας ίσως, πιθανώς έπαιζαν και συνεχίζουν να παίζουν εδώ και δεκαετίες, έστω και εν αγνοία τους, το παίγνιο της Ρωσίας…

Όμως το πιο εθνικά επικίνδυνο είναι ένα ακόμη ερώτημα: τι θα κάνουν «άλλοι παίκτες» οι οποίοι βλέπουν πως το «χωράφι είναι εύφορο»; Μήπως στοχοποιήσουν το «χωράφι του κακόμοιρου ιδιοκτήτη» ώστε να το αξιοποιήσουν οι ίδιοι αφού ο νόμιμος ιδιοκτήτης του είναι ανάξιος να το αξιοποιήσει; Τι υπονοείται; Αυτό που από το 2010 υποψιάζονταν ορισμένοι: αν «κάποιοι» εκεί έξω, έχουν αποφασίσει να αξιοποιηθούν τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που βρίσκονται στην Ελλάδα, τότε αυτά θα αξιοποιηθούν είτε με το καλό, είτε με το κακό. Όσα εμπόδια και ας υψώνουν ορισμένοι/ες εντός της χώρας.

Κάπως έτσι, δυστυχώς, συνδέεται το θέμα των εμποδίων που ύψωναν ίσως, πιθανώς ορισμένοι/ες με την Εθνική Ασφάλεια της χώρας. Με την ευχή ή κατάρα της παρουσίας των ορυκτών πόρων… Σοφό είναι λοιπόν, όσοι/ες εντός Ελλάδας πιθανώς, ίσως υψώνουν εμπόδια στην αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων να αναλογισθούν τις εθνικές τους ευθύνες. Ας σκεφθούν και το εξής: στο παρελθόν έπαιρνε πολλά χρόνια, ίσως δεκαετίες ολόκληρες, για να αποκαλυφθεί ο ρόλος διάφορων προσώπων σε ιστορικά γεγονότα. Σήμερα αυτός ο χρόνος, λόγω του διαδικτύου και της σύγχρονης τεχνολογίας, έχει μειωθεί δραματικά…

Ας πάμε στο παράδειγμα από το εξωτερικό. Αυτό αφορά την επιθετική-αναθεωρητική στάση του κ. Ερντογάν και τα όσα διαδραματίζονται στην περιοχή του Βόρειου Ιράκ. Στην περιοχή της Μοσούλης. Η περιοχή της Μοσούλης (μαζί με ορισμένες άλλες, πχ. Συρία) αποτελούσε το διακύβευμα από τα 1916 της μυστικής συμφωνίας Sykes-Picot. Καθώς πλέει στο πετρέλαιο.

Γι’ αυτό ακριβώς θα συναντηθούν οι υπουργοί άμυνας 12 χωρών με «πετρελαϊκό» ενδιαφέρον στο Παρίσι. (Παρεμπιπτόντως, η Ελλάδα πρέπει να δηλώσει παρόν στο Παρίσι ώστε να συζητήσουν για τη Μοσούλη. Έμμεσα, όλα αυτά που θα συζητηθούν στο Παρίσι μας αφορούν ως χώρα. Αν η Ελλάδα δεν συμμετάσχει σε αυτή τη σύνοδο θα θεωρείται ήττα της Ελλάδας σε διπλωματικό-ενεργειακό επίπεδο. Δείτε απλά το χάρτη των Sykes-Picot.)

Ναι, υπάρχουν υπόνοιες πως στο εξωτερικό είχε ξεκινήσει πιθανώς η «αναμόχλευση» της συμφωνίας Sykes-Picot. Ναι, γι’ αυτό ακριβώς ο κ. Ερντογάν από νωρίς, από το 2012, είχε ξεκινήσει το παίγνιο του «αναθεωρητισμού» και της ανασύστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Γιατί ψυλλιάστηκε πως θα τον έριχναν στη μοιρασιά. Γι’ αυτό έχει λυσσάξει και θέλει να πατήσει το πόδι του στη Μοσούλη: για τα πετρέλαια.

Γι’ αυτό και φρόντισε από νωρίς να καταστήσει σαφές πως αν δεν έχει πρόσβαση εκεί, και με δεδομένο το δημογραφικό της Τουρκίας, θα «χτυπήσει» προς το Αιγαίο. Με λίγα λόγια, θα τα κάνει μαντάρα στην περιοχή, ως «κακό παιδί που δεν το παίζουν», αμφισβητώντας τη Συνθήκη της Λωζάνης με πλάτες της Ρωσίας την οποία συμφέρει να μην αξιοποιηθούν τα ελληνικά κοιτάσματα, ενώ το μυαλό του βρίσκεται στη Sykes-Picot. Αυτό ας συνδεθεί με το προηγούμενο παράδειγμα από το εσωτερικό.

Τώρα λοιπόν, ορισμένοι/ες εντός και εκτός της χώρας, ας γνωρίζουν πως ο ελληνικός λαός γνωρίζει τη στρατηγική που ίσως σκέφτονται να εφαρμόσουν… Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, καθώς όταν πρόκειται για παίγνια, αποτελεί βασικό κανόνα να καταφέρει κάποιος να αναγνωρίσει τη στρατηγική υπεροχής (dominant strategy) του αντιπάλου.

ΠΗΓΗ