Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Μήπως γίνεται εγγυητής ένας δολοφόνος; Είστε πολύ βέβαιοι ότι θα επιβιώσει ένα ομόσπονδο κράτος που έχει έναν τέτοιο εγγυητή; Μιλάτε συνεχώς για εγγυητή. Εγγυητής ποιου; Εγγυητής τίνος πράγματος; Τι θα εγγυάται αυτός ο εγγυητής; Την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων μήπως; Ποιος θα προστατεύσει τους Τούρκους έναντι μιας πιθανής ελληνοκυπριακής επίθεσης; Αυτό είναι όλο για το οποίο νοιάζεστε; Ποιος θα εγγυηθεί την μη διάλυση της ομόσπονδης δημοκρατίας; Ποιος θα είναι ο εγγυητής της;
Είστε βέβαιοι ότι δεν θα διαλυθεί η νέα δημοκρατία; Τι θα συμβεί αν διαλυθεί; Αυτή τη φορά θα μείνουν χωρίς κράτος και ο νότος και ο βορράς; Αφού θα διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν θα μπορούν να επιστρέψουν σε αυτήν όποιοι επιθυμούν να κάνουν κάτι τέτοιο. Άλλωστε αυτός ήταν ο ουσιαστικός στόχος του σχεδίου Ανάν. Γι’ αυτό είχε τεθεί η πρόνοια ότι θα διαλυθεί μέσα σε 24 ώρες μετά από τα δύο «ναι». Πώς είστε βέβαιοι ότι δεν έχουν τον ίδιο στόχο και τα σχέδια που γίνονται τώρα ύπουλα;
Πρέπει και οι Τουρκοκύπριοι να το σκέφτονται αυτό όσο και οι Ελληνοκύπριοι που ανησυχούν ότι θα χάσουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Διότι η Δημοκρατία ανήκει και στους Τούρκους όσο ανήκει στους Έλληνες. Κοιτάξτε για παράδειγμα που συμπολίτες μας στον βορρά, οι οποίοι ασφυκτιούν από τη μετατροπή σε επαρχία της Τουρκίας, θεωρούν τον νότο ως καταφύγιο και ονειρεύονται από τώρα να ζήσουν εκεί.
Η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σημαίνει μη αιχμαλωσία στην Τουρκία. Αν τα τεκταινόμενα αυτήν τη στιγμή στην Τουρκία δεν επηρέασαν και πολύ τούτο εδώ το μέρος, αυτό το οφείλουμε στην ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είμαστε Τούρκοι, έχουμε στην τσέπη υποχρεωτικά την ταυτότητα του κράτους-φάντασμα, αλλά η ουσιαστική μας υπηκοότητα είναι αυτή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενόσω είμαστε πολίτες ενός αναγνωρισμένου κράτους και μέλους της ΕΕ, η δεσποτική κυβέρνηση της Άγκυρας δεν μπορεί να μας κάνει αυτά που κάνει στην Τουρκία.
Δεν ξέρω αν θα διασφαλίζεται ή όχι έναντι πιθανών κινδύνων η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια νέα συμφωνία που θα συναφθεί. Δηλαδή, θα έχουμε ένα ασφαλές λιμάνι για να καταφύγουμε σε περίπτωση που δεν προχωρήσει το ομόσπονδο κράτος και διαλυθεί; Ή μήπως θα μας κλείσουν όλους στο χαμάμ λέγοντας ταιριάζουν δύο γυμνοί σε αυτό το χαμάμ;
Είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς «ναι» σε μια συμφωνία που αίρει την Κυπριακή Δημοκρατία. Μήπως έχει άραγε κάτι να μας προτείνει πάνω σε αυτό το θέμα ο κ. Ρολάνδης που είναι ένθερμος υποστηρικτής της λύσης;
Έχει δίκαιο στις διαπιστώσεις του. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχανε πάντα όσο έλεγε «όχι» στα σχέδια που ετίθεντο ενώπιόν της. Σε κάθε νέο σχέδιο οι απαιτήσεις της υποχωρούσαν λίγο πιο πολύ. Αλλά παρά να χάσουν αυτά που έχουν ματαιοπονώντας, τι άλλη λύση είχαν από το να πουν «όχι»;
Κοιτάξτε τη σημερινή κατάσταση της Τουρκίας στις εγγυήσεις της οποίας επιμένει η τουρκική πλευρά για την ασφάλειά της. Μετατράπηκε σε σκέτη κόλαση. Ένα κράτος εχθρός των καλών ανθρώπων. Σπαράζει στα χέρια των χατζήδων, των χοτζάδων, των εξορκιστών, των πλαστογράφων, των δυναστών, των βιαστών. Ούτε ελεύθερος Τύπος, ούτε δίκαιο δικαστικό σύστημα έμεινε. Απολύτως τίποτα δεν έμεινε.
Προχθές έριξαν στη φυλακή τη δήμαρχο του Ντιγιάρμπακιρ Γκιουλτάν Κισάνακ. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που συνελήφθη η κυρία Γκιουλτάν. Την έκλεισαν στα κελιά της φυλακής του Ντιγιάρμπακιρ και όταν ήταν μόλις 18 χρόνων και εκεί υπέστη απίστευτα βασανιστήρια. Για έξι μήνες είχε κλειστεί στο σπιτάκι του σκύλου του διευθυντή των φυλακών.
Περιέγραψε ως εξής εκείνες τις μέρες σε μια συνέντευξή της: «Υπήρχε ένας ταγματάρχης, ο Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν, διευθυντής των φυλακών. Μια μέρα μπήκε στον θάλαμο των γυναικών. Όλες σηκώθηκαν όρθιες. Εγώ δεν σηκώθηκα. Απλά και μόνο επειδή δεν σηκώθηκα όταν μπήκε μέσα, μόνο και μόνο γι’ αυτό τον λόγο, με έβαλε μέσα στο σπιτάκι του σκύλου του. Επρόκειτο για ένα πολύ μικρό σπιτάκι, μέσα στη βρομιά στο οποίο δεν ήθελε να μένει ακόμα και αυτό το σκυλί. Έμεινα εκεί όχι μια μέρα ή δύο μέρες, όχι ένα μήνα ή δύο μήνες, αλλά έξι ολόκληρους μήνες. Με έδερναν καθημερινά σε αυτό το σπιτάκι όπου ήταν δύσκολο ακόμα και να αναπνεύσει κανείς και με υπέβαλλαν σε κάθε είδους βασανιστήρια». Οι Τούρκοι φασίστες. Έχουν μια πολύ ιδιαίτερη θέση ανάμεσα στους φασίστες. Τώρα κυβερνούν την Τουρκία άνθρωποι όπως ο διευθυντής εκείνων των φυλακών.
Φασίστες είναι και η αστυνομία και ο στρατός. Αυτή την Τουρκία θα βάλουμε εγγυήτρια πάνω στο κεφάλι μας; Την ασφάλειά μας θα την αναλάβει ένα συντηρητικό κράτος που υποβάλλει σε τόσα βασανιστήρια ακόμα και τον δικό του λαό; Πρέπει να έχουμε χάσει το μυαλό μας. Μήπως γίνεται εγγυητής ένας δολοφόνος; Είστε πολύ βέβαιοι ότι θα επιβιώσει ένα ομόσπονδο κράτος που έχει έναν τέτοιο εγγυητή;
Πηγή :Εφημερίδα Πολίτης (Κύπρου)
ΠΗΓΗ2
Μήπως γίνεται εγγυητής ένας δολοφόνος; Είστε πολύ βέβαιοι ότι θα επιβιώσει ένα ομόσπονδο κράτος που έχει έναν τέτοιο εγγυητή; Μιλάτε συνεχώς για εγγυητή. Εγγυητής ποιου; Εγγυητής τίνος πράγματος; Τι θα εγγυάται αυτός ο εγγυητής; Την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων μήπως; Ποιος θα προστατεύσει τους Τούρκους έναντι μιας πιθανής ελληνοκυπριακής επίθεσης; Αυτό είναι όλο για το οποίο νοιάζεστε; Ποιος θα εγγυηθεί την μη διάλυση της ομόσπονδης δημοκρατίας; Ποιος θα είναι ο εγγυητής της;Είστε βέβαιοι ότι δεν θα διαλυθεί η νέα δημοκρατία; Τι θα συμβεί αν διαλυθεί; Αυτή τη φορά θα μείνουν χωρίς κράτος και ο νότος και ο βορράς; Αφού θα διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν θα μπορούν να επιστρέψουν σε αυτήν όποιοι επιθυμούν να κάνουν κάτι τέτοιο. Άλλωστε αυτός ήταν ο ουσιαστικός στόχος του σχεδίου Ανάν. Γι’ αυτό είχε τεθεί η πρόνοια ότι θα διαλυθεί μέσα σε 24 ώρες μετά από τα δύο «ναι». Πώς είστε βέβαιοι ότι δεν έχουν τον ίδιο στόχο και τα σχέδια που γίνονται τώρα ύπουλα;
Πρέπει και οι Τουρκοκύπριοι να το σκέφτονται αυτό όσο και οι Ελληνοκύπριοι που ανησυχούν ότι θα χάσουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Διότι η Δημοκρατία ανήκει και στους Τούρκους όσο ανήκει στους Έλληνες. Κοιτάξτε για παράδειγμα που συμπολίτες μας στον βορρά, οι οποίοι ασφυκτιούν από τη μετατροπή σε επαρχία της Τουρκίας, θεωρούν τον νότο ως καταφύγιο και ονειρεύονται από τώρα να ζήσουν εκεί.
Η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σημαίνει μη αιχμαλωσία στην Τουρκία. Αν τα τεκταινόμενα αυτήν τη στιγμή στην Τουρκία δεν επηρέασαν και πολύ τούτο εδώ το μέρος, αυτό το οφείλουμε στην ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είμαστε Τούρκοι, έχουμε στην τσέπη υποχρεωτικά την ταυτότητα του κράτους-φάντασμα, αλλά η ουσιαστική μας υπηκοότητα είναι αυτή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενόσω είμαστε πολίτες ενός αναγνωρισμένου κράτους και μέλους της ΕΕ, η δεσποτική κυβέρνηση της Άγκυρας δεν μπορεί να μας κάνει αυτά που κάνει στην Τουρκία.
Δεν ξέρω αν θα διασφαλίζεται ή όχι έναντι πιθανών κινδύνων η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια νέα συμφωνία που θα συναφθεί. Δηλαδή, θα έχουμε ένα ασφαλές λιμάνι για να καταφύγουμε σε περίπτωση που δεν προχωρήσει το ομόσπονδο κράτος και διαλυθεί; Ή μήπως θα μας κλείσουν όλους στο χαμάμ λέγοντας ταιριάζουν δύο γυμνοί σε αυτό το χαμάμ;
Είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς «ναι» σε μια συμφωνία που αίρει την Κυπριακή Δημοκρατία. Μήπως έχει άραγε κάτι να μας προτείνει πάνω σε αυτό το θέμα ο κ. Ρολάνδης που είναι ένθερμος υποστηρικτής της λύσης;
Έχει δίκαιο στις διαπιστώσεις του. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχανε πάντα όσο έλεγε «όχι» στα σχέδια που ετίθεντο ενώπιόν της. Σε κάθε νέο σχέδιο οι απαιτήσεις της υποχωρούσαν λίγο πιο πολύ. Αλλά παρά να χάσουν αυτά που έχουν ματαιοπονώντας, τι άλλη λύση είχαν από το να πουν «όχι»;
Κοιτάξτε τη σημερινή κατάσταση της Τουρκίας στις εγγυήσεις της οποίας επιμένει η τουρκική πλευρά για την ασφάλειά της. Μετατράπηκε σε σκέτη κόλαση. Ένα κράτος εχθρός των καλών ανθρώπων. Σπαράζει στα χέρια των χατζήδων, των χοτζάδων, των εξορκιστών, των πλαστογράφων, των δυναστών, των βιαστών. Ούτε ελεύθερος Τύπος, ούτε δίκαιο δικαστικό σύστημα έμεινε. Απολύτως τίποτα δεν έμεινε.
Προχθές έριξαν στη φυλακή τη δήμαρχο του Ντιγιάρμπακιρ Γκιουλτάν Κισάνακ. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που συνελήφθη η κυρία Γκιουλτάν. Την έκλεισαν στα κελιά της φυλακής του Ντιγιάρμπακιρ και όταν ήταν μόλις 18 χρόνων και εκεί υπέστη απίστευτα βασανιστήρια. Για έξι μήνες είχε κλειστεί στο σπιτάκι του σκύλου του διευθυντή των φυλακών.
Περιέγραψε ως εξής εκείνες τις μέρες σε μια συνέντευξή της: «Υπήρχε ένας ταγματάρχης, ο Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν, διευθυντής των φυλακών. Μια μέρα μπήκε στον θάλαμο των γυναικών. Όλες σηκώθηκαν όρθιες. Εγώ δεν σηκώθηκα. Απλά και μόνο επειδή δεν σηκώθηκα όταν μπήκε μέσα, μόνο και μόνο γι’ αυτό τον λόγο, με έβαλε μέσα στο σπιτάκι του σκύλου του. Επρόκειτο για ένα πολύ μικρό σπιτάκι, μέσα στη βρομιά στο οποίο δεν ήθελε να μένει ακόμα και αυτό το σκυλί. Έμεινα εκεί όχι μια μέρα ή δύο μέρες, όχι ένα μήνα ή δύο μήνες, αλλά έξι ολόκληρους μήνες. Με έδερναν καθημερινά σε αυτό το σπιτάκι όπου ήταν δύσκολο ακόμα και να αναπνεύσει κανείς και με υπέβαλλαν σε κάθε είδους βασανιστήρια». Οι Τούρκοι φασίστες. Έχουν μια πολύ ιδιαίτερη θέση ανάμεσα στους φασίστες. Τώρα κυβερνούν την Τουρκία άνθρωποι όπως ο διευθυντής εκείνων των φυλακών.
Φασίστες είναι και η αστυνομία και ο στρατός. Αυτή την Τουρκία θα βάλουμε εγγυήτρια πάνω στο κεφάλι μας; Την ασφάλειά μας θα την αναλάβει ένα συντηρητικό κράτος που υποβάλλει σε τόσα βασανιστήρια ακόμα και τον δικό του λαό; Πρέπει να έχουμε χάσει το μυαλό μας. Μήπως γίνεται εγγυητής ένας δολοφόνος; Είστε πολύ βέβαιοι ότι θα επιβιώσει ένα ομόσπονδο κράτος που έχει έναν τέτοιο εγγυητή;
Πηγή :Εφημερίδα Πολίτης (Κύπρου)
ΠΗΓΗ2
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου