Οι υπολογισμοί που φέρνουν Ρωσία και Τουρκία πιο κοντά…

Η εμβάθυνση των διπλωματικών σχέσεων Ρωσίας – Τουρκίας αντιπροσωπεύει μια ακόμα γκάφα ολκής της κυβέρνησης Ομπάμα. Δυτικοί διπλωμάτες αναγνωρίζουν στην απόφαση του Ερντογάν να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τη Μόσχα τον περασμένο μήνα μια προσεκτικά σχεδιασμένη προσπάθεια της Άγκυρας να δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα στην περιοχή.

Του Con Coughlin
ΠΗΓΗ: The Gatestone Institute

Επί δεκαετίες η Τουρκία, μέλος κλειδί του ΝΑΤΟ, εμφανιζόταν να επιθυμεί όλο και πιο στενές σχέσεις με τη Δύση συζητώντας ακόμα και την ένταξή της στην ΕΕ. Όμως, η ισλαμική διολίσθηση της Τουρκίας που επέβαλε ο Ερντογάν οδήγησε την Άγκυρα στην συνειδητοποίηση της πραγματικότητας πως η πιθανότητα να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Δύση είναι μικρές όσο συνεχίζει αυτή την πολιτική που μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα κορυφώθηκε με διώξεις και συλλήψεις.

Η αλήθεια αυτή οδήγησε τον Ερντογάν να προσεγγίσει χώρες όπως η Ρωσία την οποία θεωρεί ως εναλλακτική λύση απέναντι στις ΗΠΑ όσον αφορά την προστασία των τουρκικών συμφερόντων στην περιοχή. Η απογοήτευση του Ερντογάν από τον Ομπάμα προηγείται του πραξικοπήματος. Όμως τώρα, ο Τούρκος πρόεδρος απαιτεί και την έκδοση του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν που ζει στις ΗΠΑ και τον οποίοι θεωρεί εγκέφαλο του πραξικοπήματος.

Η διαμάχη Ομπάμα-Ερντογάν ξεκίνησε το 2013 όταν ο Αμερικανός πρόεδρος αρνήθηκε να εμπλακεί στον πόλεμο κατά του καθεστώτος Άσαντ στην Συρία. Ο Ερντογάν εξαρχής επιθυμούσε την ανατροπή του Σύρου προέδρου τον οποίο κατηγορούσε ότι υποστήριζε τους Κούρδους αυτονομιστές του ΡΚΚ. Οι ΗΠΑ με την σειρά τους κατηγορούσαν την Τουρκία ότι κλείνει τα μάτια στη δράση των τζιχαντιστών του ΙΚ κατά μήκος των συνόρων της με την Συρία.

Το μεγάλο εμπόδιο βελτίωσης των σχέσεων Ρωσίας-Τουρκίας ήταν η ενίσχυση της Μόσχας στο καθεστώς Άσαντ, η οποία κορυφώθηκε με την αποστολή ρωσικών δυνάμεων στην Συρία. Όμως τελευταία το Κρεμλίνο υπαινίσσεται πως η διατήρηση του Άσαντ στην εξουσία δεν είναι ο πρωταρχικός του σκοπός. Αντίθετα βασικός του στόχος είναι η προστασία των ρωσικών συμφερόντων στην περιοχή.

Έτσι, διατηρώντας καλές σχέσεις με την Τουρκία, η Ρωσία προετοιμάζεται και για το ενδεχόμενο αποχώρησης του Άσαντ από την εξουσία. Ακόμα κι αν αυτός αποχωρήσει τα ρωσικά συμφέροντα δεν θα θιγούν. Και αν αυτό επιτευχθεί Ρωσία και Τουρκία θα μπορούν να αποκτήσουν μια ισχυρή εταιρική σχέση η οποία σαφώς θα αποτελεί σοβαρή απειλή για τα δυτικά συμφέροντα στη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής.

ΠΗΓΗ