- Και γιατι δεν μένεις εδώ, νέος και μορφωμένος άνθρωπος, να βάλεις και εσύ πλάτη να αναστήσουμε αυτόν τον ευνοημένο από τη φύση τόπο;
«Δεν διακρίνω το παραμικρό ίχνος ελπίδας κύριε Δημήτρη. Οι κάθε είδους ηγεσίες μας δίνουν το χειρότερο παράδειγμα από κάθε άποψη. Είχα ελπίσει ότι αυτό το στρίμωγμα μπορεί και να μας ανάγκαζε να διορθώσουμε κάποια από τα κακώς κείμενα. Βλέπω όμως ότι γινόμαστε όλο και χειρότεροι και ότι ίσως το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού δεν είναι διατεθειμένο να αλλάξει καμμία συνήθειά του εξ ού και ψηφίζει όσους του τάζουν ρουσφέτια και χίμαιρες. Δεν νοιάζονται που τους κοροϊδεύουν οι πολιτικοί, ίσως επειδή και οι ίδιοιαυτοί ψηφοφόροι κάπως έτσι έχουν μάθει να συμπεριφέρονται.»
- Και τί θ’ απογίνει αυτός ο τόπος όταν εσείς οι νέοι τον εγκαταλείπετε;
« Δεν είναι πρωτόγνωρο να διώχνει η Ελλάδα τους πιο ικανούς νέους της. Γιατί εδώ οι τίμιοι και εργατικοίλοιδορούνται, διώκονταιφορολογικά ή γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ηγεσία και συμπατριώτες. Ίσως μπορέσουμε να βοηθήσουμε καλύτερα από το εξωτερικό...»
Αυτά μου δήλωσε στα 28 του ο γιος φίλου που η οικογένειά του επένδυσε αδρά στις σπουδές του και τώρα θα τον αξιοποιήσει ανέξοδα κάποια ξένη χώρα.
Ενδεικτική της ανεργίας και της ανασφάλειας στη χώρα μας είναι και η προ διετίας έρευνα της Κάπα Research που έδειξε ότι επτά στους δέκα Έλληνες αποφοίτους ΑΕΙ/ΤΕΙ επιθυμούσαν να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν, ενώ ένας στους δέκα ήδη έψαχνε για δουλειά σε άλλη χώρα ή προσπαθούσε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό για να αποκτήσει πρόσβαση σε άλλες αγορές εργασίας. Από εκείνους οι οποίοι δήλωσαν πρόθυμοι να εργαστούν στο εξωτερικό, το 66,4% δηλώνει ότι το κάνει για να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής συνολικά, το 44,7% για να βρει μια καλή δουλειά και το 32,6% για να διασφαλίσει περισσότερη αξιοκρατία στην εξέλιξή του. Μάλιστα, το 60,7% δήλωσε ότι θα προτιμούσε μια θέση εργασίας με προοπτική καριέρας στο εξωτερικό παρά μια μόνιμη θέση εργασίας στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα στην Ελλάδα.Αυτό δείχνει ότι οι περισσότεροι απόφοιτοι δεν επιδιώκουν το βόλεμα αλλά μια ανταγωνιστική εργασία με προοπτικές και με αξιοπρεπείς όρους απασχόλησης, πράγματα που η Ελλάδα δεν είναι σήμερα σε θέση να τους προσφέρει.
Σύμφωνα με τον Guardian, πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαρροή εγκεφάλων (brain drain) που έχει ποτέ συμβεί σε προηγμένη δυτική οικονομία στη σύγχρονη εποχή. Το αποδεκάτισμα της νέας γενιάς των Ελλήνων είναι ίσως το πιο ολέθριο αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης της τελευταίας πενταετίας, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα. Εκτιμάται ότι περισσότεροι από 250.000 νέοι μας βρίσκονται ήδη στο εξωτερικό για εργασία. Άραγε, πόσοι από αυτούς θα επιστρέψουν και πότε; Ίσως μετά τη σύνταξη; Και τα παιδιά τους θα αισθάνονται Ελληνόπουλα;
Συμπεραίνω ότι όσοι νέοι μας έχουν προσόντα και φιλοδοξίες νοιώθουν ξένοι στον ίδιο τους τοντόπο και πολύ πιο οικεία (athome) σε κάποιες ξένες χώρες.Αυτό σημαίνει ότι μια σημαντική και δυναμική μερίδα του πληθυσμού θα ήθελε τη χώρα διαφορετική. Μια άλλη μερίδα όμως, πολύ μεγαλύτερη καιυποκινούμενη από λίγους, υπονομεύει μυωπικά και επιπόλαια την οποιαδήποτε βελτίωση με κίνητρα συμφεροντολογικά, φθόνου ή μικροκομματικά. Είναι αυτή που σκότωσε ή εκδίωξε τους όποιους πατριώτες πολιτικούς πήγαν μπροστά την Ελλάδα όπως ο Καποδίστριας, ο Τρικούπης και ο Βενιζέλος. Είναι αυτή που ανέδειξε με φανατισμό τους δημαγωγούς και λαϊκιστές από την εποχή του Δηλιγιάννη μέχρι και τις μέρες μας. Είναι αυτή που ευτέλισε τις αξίες, την παιδεία, τη δικαιοσύνη, το δημόσιο, την εθνική άμυνα και τηναστυνόμευση.
Υπήρξαν και στο παρελθόν περίοδοι μαζικής φυγής από μια Ελλάδα που δεν μπορούσε να εξασφαλίσει απασχόληση στους πολίτες της. Και διέπρεψαν στο εξωτερικό πλούσιοι εθνικοί ευεργέτες που βοήθησαν οικονομικά τη χώρα. Όμως τώρα οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές εξαιτίας και της παγκοσμιοποίησης: Πληθυσμοί ετερόκλητοι εισβάλλουν απρόσκλητοι και ανακατεύονται.Οι πλούσιοι Έλληνες κλέβουν την Ελλάδα και στέλνουν τα λεφτά τους σε άλλες χώρες.Το εθνικό μας φρόνημα και η ταυτότητα έχουν ατονήσει πολύ και τη θέση τους πήραν ο κακώς εννοούμενος μιμητισμός, η αδιαφορία περί τα κοινά, η κατανάλωση και η απάτη.Όλο και περισσότεροι πολίτες αισθάνονται αποστροφή για όλα τα κόμματα και τις δήθεν ιδεολογίες τους και καταφεύγουν στην κώφευση και τη μοιρολατρία. Η κοινωνική συνοχή έχει διαρραγεί. Ο τόποςέχει πάψει εδώ και καιρό να δημιουργεί.Επί πλέον, ενώ παλαιότερα είχαμε συνεχή πληθυσμιακή αύξηση, τώρα έχουμε υπογεννητικότητα και πληθυσμό γερασμένο. Σε περίπτωση πολέμου πόσοι νέοι θα την υπερασπίσουν; Με άλλα λόγια η χώρα εμφανίζεταιπαραδομένη στο έλεος της συγκυρίας.
Δυστυχώς το άρθρο αυτό μόνο απαισιοδοξία αποπνέει. Εύχομαι να υπάρχουν και ευνοϊκές ενδείξεις που δεν μπορώ να διακρίνω. Θα ήμουν ευγνώμων σε όσους τυχόν τεκμηριώσουν πιο αισιόδοξες εκδοχές υπό μορφή σχολίων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου