Το πρόβλημα με όλους αυτούς που γράφουν δήθεν υπέρ της Ελλάδος και κατά της Τρόικας είναι αρκετά περίπλοκο. Κάποιοι ανήκουν στην ομάδα των Διεθνών Οικονομολόγων και έχουν συνηθίσει να βλέπουν την παγκόσμια οικονομία μέσα από την Αμερικάνικη οπτική (που δεν έχει εφαρμογή παρά μόνο στην Αμερική και στις διεθνής χρηματαγορές), άλλοι από αυτούς με πολιτικά η Εθνικά κριτήρια και άλλοι με προσωπικά ιδιοτελή κριτήρια (να μας γράφουν τα ΜΜΕ).
Αυτό επιτείνει τη σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό στους Έλληνες και τους ενισχύει το αίσθημα ότι αυτοί έχουν δίκιο και η Τρόικα άδικο. Και αντί να ασχολούνται με το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο που έχει μόνο ιστορική αξία, παραβλέπουν ότι το κύριο ερώτημα που έπρεπε να τους απασχολεί είναι το “τι πρέπει να γίνει;”.
Ο λόγος που η Τρόικα απέτυχε στην Ελλάδα και όχι στις άλλες χώρες είναι κατά βάσει απλός αλλά συνάμα περίπλοκος και δύσκολος. Στις άλλες χώρες το πρόβλημα ήταν κυρίως συμπτωματολογικό (τράπεζες “φούσκα”, αγορά ακινήτων “φούσκα”, μονοδιάστατη οικονομική δραστηριότητα που κατάρρευσε λόγω αλλαγής οικονομικών συνθηκών, κ.λπ.), ενώ της Ελλάδας ήταν και είναι δομικό, κοινωνικό και πολιτικό συγχρόνως.
Ενώ η Τρόικα αντελήφθη την δομική διάσταση (γι’ αυτό ζήτησαν και ζητούν μεταρρυθμίσεις) δεν εκτίμησαν σωστά την έκταση του προβλήματος στο κοινωνικό και στο πολιτικό επίπεδο (μία αρρωστημένη κουλτούρα από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους που είναι εξαιρετικά δύσκολο να εκριζωθεί και που αν δεν αλλάξει κανένα μέτρο η μεταρρύθμιση δεν θα επιτύχει).
Επομένως, το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο από τους Έλληνες και κανέναν άλλο και όσο οι Έλληνες ψάχνουν για σωτήρες και ενόχους και όχι για λύσεις, τόσο η Ελλάδα θα βυθίζεται και θα χάνεται.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου