Άρης Πετάσης
Φαίνεται ότι όσο ξεσκεπάζεται η ανεδαφικότητα της διζωνικής τόσο αυξάνεται το ντελίριο ενθουσιασμού της συγκεκριμένης λύσης. Ακόμα και πλήθος ξένων διπλωματών έχει επιστρατευτεί για δημιουργία κλίματος ευφορίας. Κατά τραγική ειρωνεία, η κορύφωση του παραληρήματος συνέπεσε με την άφιξη του Προέδρου της Τουρκίας για τους πανηγυρισμούς της εισβολής.
Όταν έπεσε το κάστρο της Τσεχοσλοβακίας (διχοτομήθηκε σε Τσεχία και Σλοβακίας) οι υμνωδίες και τα επιχορηγημένα σεμινάρια περί αρμονικών σχέσεων μέσα σε διζωνικό πολίτευμα ξαφνικά τελείωσαν. Το άλλο «ιδεώδες» παράδειγμα διζωνικής, αυτό του Λιβάνου, έπαψε να ακούεται προ πολλού λόγω της βίας στη χώρα και τελευταία λόγω του γεγονότος ότι αυτή βρίσκεται χωρίς πρόεδρο, καθώς το ένα θρήσκευμα βάζει βέτο στον άλφα υποψήφιο και το άλλο στον βήτα. Καταρρέει πανηγυρικά και ο μύθος/είδωλο της διζωνικής Βοσνίας, για την οποία οι αρθρογράφοι Harsch και Tyler σε άρθρο τους στο περιοδικό Foreign Affairs (του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων των ΗΠΑ) αναφέρουν: «Η εμπειρία της Βοσνίας καταδεικνύει ότι ο εθνο-φεντεραλισμός παγιώνει τους υφιστάμενους εθνοτικούς διαχωρισμούς και προωθεί τη διαφθορά, η οποία παρεμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη. […] η Βοσνία έγινε παράδειγμα προς αποφυγή, αφού αποκαλύπτει τις παγίδες της υπεραισιοδοξίας και της οικοδόμησης εθνών με κατευθύνσεις από το εξωτερικό».
Επειδή οι υμνωδοί της διζωνικής έχουν στερέψει από παραδείγματα αλλότριων ανώμαλων πολιτευμάτων που θα δικαιολογούσαν τη θέση τους ότι «αφού και αλλού υπάρχει διζωνική...» άρχισαν τώρα να βάζουν σαν προμετωπίδα την ευμάρεια που δήθεν θα επιφέρει μια απροσδιόριστη διζωνική λύση. Η υβριδική αυτή ομάδα υμνωδών της διζωνικής αποτελείται από ετερόκλητους που προέρχονται από τις τάξεις των: νεοκυπρίων, «ενωτικών», μπολσεβίκων παλιάς κοπής και διεθνιστών που αγαπούν τους πάντες εκτός τους αδελφούς τους, πραξικοπηματιών, «δημοκρατικών» δυνάμεων, «λόγιων» και «διανοούμενων» που διδάσκουν περί δημοκρατίας νοουμένου πως αυτή δεν θα ισχύει για την Κύπρο, κατά φαντασία εθνικοφρόνων, οικονομικά βασανισμένων εμπόρων γης, χρηματοδοτούμενων δεξαμενών σκέψης, κοκ.
Το ΚΕΒΕ αποτελεί την αιχμή του δόρατος στην εκστρατεία δημιουργίας κλίματος οικονομικής ευφορίας. Μιλά για δήθεν οικονομική έκρηξη και προβλέπει διπλασιασμό του ΑΕΠ μέσα σε 20 χρόνια. Σε αυτές τις προβλέψεις αναφέρονται τακτικά και οι εκπρόσωποι των δύο κοινοτήτων. Επειδή όμως οι οικονομικές προβλέψεις στηρίζονται στις υποθέσεις των μελετητών, καλό θα ήταν να μας διαφωτίσει το ΚΕΒΕ για τις υποθέσεις πάνω στις οποίες στηρίζονται οι προβλέψεις του.
Υπόθεση 1: Επειδή μακροπρόθεσμα μόνο τα δημοκρατικά πολιτεύματα δύνανται να σημειώνουν σταθερή ανάπτυξη του ΑΕΠ, εύλογα διερωτάται ο πολίτης: το νέο πολίτευμα της Κύπρου θα μοιάζει περισσότερο με αυτό της διζωνικής Βοσνίας ή με αυτό της Νορβηγίας; Με βοσνιακό πολίτευμα κατρακυλούμε στις $6.000 ενώ με νορβηγικό εκτοξευόμαστε στις $90.000.
Υπόθεση 2: Για το περιουσιακό: θα επιστραφούν στους κατόχους τους οι υπό κατοχή περιουσίες (δημοκρατικά και χωρίς απολύτως κανένα εμπόδιο) ή θα αναγνωριστούν τα τετελεσμένα της εισβολής; Η πρώτη επιλογή προϋποθέτει μηδενικό κόστος. Η δεύτερη ανεβάζει το κόστος σε αποζημιώσεις στα $40 δισ. περίπου.
Υπόθεση 3: Τα κατεχόμενα χρωστούν στην Τουρκία $10 δισ. (και πολλά άλλα) που τους έχει δανείσει για κάλυψη λειτουργικών εξόδων. Η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) χρωστά στην Τρόικα και αλλού $26 δισ. περίπου: σύνολο $36 δισ. Εύλογο ερώτημα: ποιος επωμίζεται το χρέος προς την Τουρκία, την Τρόικα κτλ; Θα βρεθούμε καταχρεωμένοι και στην Τουρκία;
Υπόθεση 4: Η Τουρκία χρηματοδότησε όλα τα έργα υποδομής των κατεχομένων, συμπεριλαμβανομένου και του «νερού ειρήνης». Ποιον θα χρεώσει η Τουρκία όταν θα μεταβιβάσει τα συγκεκριμένα έργα υποδομής; Επίσης, τι θα γίνει με το «νερό ειρήνης»; Θα το δεχτούμε (και εάν ναι σε ποια τιμή); Όμως επιθυμούμε μια τέτοια εξάρτηση ζωτικής φύσης από την Τουρκία ή θα κηρύξουμε το όλο έργο παράνομο και ως μη γενόμενο;
Υπόθεση 5: το κατά κεφαλήν εισόδημα των κατεχομένων είναι περίπου $10.000, ενώ αυτό της ΚΔ φθάνει σε περίπου $26.000 με το αφορολόγητο εισόδημα να βρίσκεται στις €19.500. Λόγω χαμηλού εισοδήματος η τεράστια πλειονότητα των κατοίκων του τουρκικού κρατιδίου δεν θα καταβάλλει φόρους. Πού θα φθάσουν οι φόροι των υπολοίπων για συντήρηση του τούρκικου κρατιδίου;
Υπόθεση 6: Σε ποια υπόθεση στηρίζεται το ΚΕΒΕ σε ό,τι αφορά στη Δικαιοσύνη και τη σύνθεση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, μια και αυτό αποτελεί κεντρικό στοιχείο της οικονομίας; Το Ανώτατο θα αποτελείται από τους πιο άξιους νομικούς που θα επιλέγονται με μόνο κριτήριο την ικανότητά τους, ή θα επιλέγονται με εθνοτικά κριτήρια στη βάση της φόρμουλας 50-50 κάνοντας συγχρόνως χρήση αερογέφυρας για μεταφορά του ξένου δικαστή που θα αποφασίζει μόνος του στα ατέλειωτα αδιέξοδα; Νομίζω πως σε χρόνο ρεκόρ τα ευρωπαϊκά δικαστήρια θα απορρίψουν την διευθέτηση 50-50.
Υπόθεση 7: Πληθυσμιακά η Κύπρος είναι μικρότερη από τη Βηρυτό, μόλις 4% του μεγέθους του Καΐρου και μόνο 6% του Λονδίνου. Η διζωνική προβλέπει ότι «...ο καθορισμός της έκτασης του κάθε κράτους θα στηρίζεται στη βιωσιμότητα και την παραγωγικότητα του κάθε ιδρυτικού κρατιδίου…». Δηλαδή και τα δύο συνιστώνται κράτη θα πρέπει να είναι βιώσιμα με δική τους διοίκηση, οικονομία, κτλ. Όμως, ήδη η Κυπριακή Δημοκρατία έχει πρόβλημα βιωσιμότητας λόγω του μικρού μεγέθους της χώρας και βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις του Global Competitive Index στον συγκεκριμένο παράγοντα επειδή η λειτουργία της ΚΔ απαιτεί δυσανάλογη με την οικονομία της Δημόσια Υπηρεσία, δυσανάλογο αστυνομικό σώμα -έναν αστυνομικό ανά 120 πολίτες αντί ανά 800-, κοκ. Άρα, εφόσον η Κυπριακή Δημοκρατία έχει πρόβλημα βιωσιμότητας λόγω μεγέθους, τι θα γίνει με το τουρκικό κρατίδιο των μόλις 3,000 τχμ; Εφόσον η Κυπριακή Δημοκρατία μετά δυσκολίας συντηρεί Δημόσια Υπηρεσία, υπουργούς, βουλευτές, δικαστές, δήμους, αστυνομία, κοκ, πώς θα συντηρηθεί υπερδιπλάσιος /τριπλάσιος /τετραπλάσιος αριθμός; Αναγκαστικά θα μειωθούν κάθετα οι μισθοί των κρατικών υπαλλήλων;
Υπόθεση 8: Ποια η υπόθεση του ΚΕΒΕ σχετικά με την εξίσωση εξαγωγών-εισαγωγών προς και από την Τουρκία; Ποιος από τους δύο θα βγει κερδισμένος νοουμένου ότι το κόστος παραγωγής της Τουρκίας είναι το μισό αυτού της Κύπρου και ότι η Τουρκία θα κατευθύνει τα πράγματα από δική της βάση μέσα στο τουρκικό (δικό της) κρατίδιο;
Υπόθεση 9: Ποια η υπόθεση για τον τουρισμό; Θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε μετά που νόμιμα πλέον θα δημιουργηθεί πλειάδα τουριστικών μονάδων στην ομορφότατη αλλά υπό κατοχή σήμερα γη μας;
Τελειώνοντας: Αυτή τη στιγμή η προπαγάνδα, η παραπλάνηση και το παιδαριώδες ντελίριο ενθουσιασμού λύσης και οικονομικής έκρηξης αποτελούν τον μεγαλύτερο ίσως κίνδυνο για μας
* Ο Άρης Πετάσης είναι μέλος του Συμβουλίου Διεθνούς Ταμείου του Κρατικού Πανεπιστημίου Αεροπορίας Μόσχας.
Φιλελεύθερος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου