Για πρώτη φορά στην ιστορία της Μεταπολίτευσης και την εγκαθίδρυση της προεδρευομένης δημοκρατίας ως πολιτεύματος της χώρας η Βουλή αδυνατεί να εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας έστω στην τρίτη και καθοριστική εκλογή που απαιτούνταν μόνο 180 ψήφοι και πλέον η χώρα οδεύει προς τις εκλογές οι οποίες κατά τα φαινόμενα θα διεξαχθούν στις 25 Ιανουαρίου.
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου κατέρρευσε με πάταγο και η ιστορία ανταπέδωσε στον Α.Σαμαρά αυτό που είχε κάνει στη ΝΔ και τον Μιλτιάδη Εβερτ το 1995 όταν απέτρεψε την πτώση της κλυδωνιζόμενης από το σκάνδαλο της "ροζ" βίλας, κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου,διασώζωντάς την με την ψήφο της Πολιτικής Ανοιξης υπέρ του υποψήφιου προέδρου Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου (τον οποίο μάλιστα ο ίδιος ο Α.Σαμαράς είχε προτείνει σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας και συμπαιγνίας με τον Ανδρέα Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ και την επιχειρηματική διαπλοκή που στήριζε το ΠΑΣΟΚ)
Την ενέργεια αυτή ο Α.Σαμαράς αρχικά την πλήρωσε με το να μην εκλεγεί καν βουλευτής και να μην μπει η Πολιτική Ανοιξη στην Βουλή στις εθνικές εκλογές του 1996 αφού οι πολίτες της παράταξης δεν συγχώρεσαν την προδοσία του και τώρα η ιστορία του ανταποδίδει "τα ίσα": Τον ανατρέπει μια προεδρική εκλογή!
Σίγουρα ο Μιλτιάδης Εβερτ από εκεί πάνω που βρίσκεται θα χαμογελά για το πάθημα του ανθρώπου που έριξε τη ΝΔ από κυβέρνηση το 1993 και την απέτρεψε από μια βέβαιη νίκη στις εκλογές του 1995 που θα ακολουθούσαν την προεδρική εκλογή.
Το κακό για τον Α.Σαμαρά είναι ότι θα μείνει στην ιστορία ως ο πολιτικός προερχόμενος από την συντηρητική παράταξη ο οποίος με την πολιτική του έφερε στην εξουσία την πλέον ακραία κοινοβουλευτική αριστερά, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ ως οργανωτικό σχήμα βασίζεται στον εξτρεμιστικό ΣΥΡΙΖΑ του 3,5%...
Στην τρίτη ψηφοφορία οι ψήφοι ήταν 168 υπερ Σ.Δήμα και 132 κατά.
Το Σύνταγμα προβλέπει τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών εντός 30 ημερών από τη θυροκόλληση του διατάγματος της διάλυσης της Βουλής.
Μόλις συγκληθεί η νέα Βουλή και συγκροτηθεί σε Σώμα, η πρώτη πράξη που θα κάνει θα είναι η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και στην ψηφοφορία αυτή απαιτούνται επίσης 180 βουλευτές.
Εάν ούτε και σε αυτήν την 4η ψηφοφορία το Σώμα δεν καταφέρει να εκλέξει Πρόεδρο, θα γίνει και πέμπτη ψηφοφορία, όπου απαιτούνται 151 βουλευτές, δηλαδή η πλειοψηφία επί του συνόλου.
Και αν ούτε τότε δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ακολουθεί έκτη ψηφοφορία, η οποία διαφέρει από τις προηγούμενες, καθώς δεν μπορούν να υπάρχουν νέες υποψηφιότητες, αλλά αναγκαία λαμβάνουν μέρος οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι της πέμπτης ψηφοφορίας. Επίσης, το Σύνταγμα προβλέπει εκλογή Προέδρου με απλή πλειοψηφία επί των παρόντων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου