Η Ολυμπία και οι προκλήσεις των Σκοπίων



Οι προκλήσεις των Σκοπίων (FYROM) που βλέπουμε τελευταία να πυκνώνουν και να εντείνονται, αποτελούν απεγνωσμένες προσπάθειες συμπλήρωσης των κενών της ιστορικής και εθνικής των οντότητας με ανιστόρητες και αυθαίρετες ενέργειες, όπως είναι ο εκσλαβισμός του Μ. Αλεξάνδρου με τις πολλαπλές ονοματοθεσίες του Διεθνούς Αεροδρομίου των Σκοπίων, του Πανευρωπαϊκού αυτοκινητοδρόμου, των σλαβικών επιγραφών και του προτεινόμενου γιγαντιαίου αγάλματος.

Στις προκλήσεις αυτές, στις οποίες μπορούμε να προσθέσουμε το γλωσσικό και την οικειοποίηση της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων, αντέδρασε άμεσα και δυναμικά η πανεπιστημιακή κοινότητα και όχι μόνο.


Συγκεκριμένα, συνάδελφοι, συνεργάτες και φίλοι, από Ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια, μέλη και τακτικοί σύνεδροι του Ολυμπιακού Κέντρου Φιλοσοφίας και παιδείας, εξειδικευμένοι στην Ελληνο-Ρωμαϊκή Αρχαιότητα, έσπευσαν ενυπόγραφα να στηρίξουν την επιστολή που έγραψε ο καθηγητής Stephen Miller, προς τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, Barack Obama (18/5/09). Ο καθηγητής Miller, του Πανεπιστημίου Berkeley, διεθνώς γνωστός από τις ανασκαφές στη Νεμέα, επισημαίνει την παραχάραξη της ιστορίας, προβάλλοντας μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα επιχειρήματα:



1. Η αναγνώριση της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» από τον τ. Πρόεδρο των ΗΠΑ, George W. Bush (04/11/2004), ήταν μονομερής ενέργεια και επικίνδυνο προηγούμενο γεωγραφικών παραβιάσεων και ιστορικών στρεβλώσεων. Οι ΗΠΑ δεν επιτρέπεται να στηρίζουν ενέργειες που ανατρέπουν την ιστορική αλήθεια.

2. Η απόρριψη από τη διεύθυνση του περιοδικού Αρχαιολογία, που εκδίδει το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αμερικής, της απάντησης του καθηγητή στο δημοσίευμα για τη «Νόμιμη διεκδίκηση του αρχαίου κατακτητή Αλέξανδρου από τη Νέα Μακεδονία», θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την επιστημονική και επαγγελματική ευσυνειδησία των ερευνητών. Πώς μπορεί ο ερευνητής να επιτελέσει το κοινωνικό του έργο, όταν η ιστορία πλαστογραφείται για να υπηρετήσει πρόσκαιρους πολιτικούς στόχους;

3. Οι Παίονες, κατά τον Παυσανία, μεταξύ άλλων, ονομάστηκαν από τον Παίονα της Ήλιδος. Κατοικούσαν στην Αρχαία Παιονία, την οποία οι Σκοπιανοί ταυτίζουν με την πρωτεύουσά τους, έγιναν υποτελείς του Φιλίππου Β’, πατέρα του Αλέξανδρου το 358 π.Χ. και, συνεπώς, δεν ήσαν Μακεδόνες, ούτε ζούσαν στην Μακεδονία! Υποταγή και διοίκηση δεν συνεπάγονται μετατροπή της περιοχής σε Μακεδονία! Το βέβαιον είναι ότι οι Έλληνες Μακεδόνες κατοικούσαν για 2.500 χρόνια στην περιοχή, την οποία οι Έλληνες αποκαλούν Μακεδονία. Πώς είναι δυνατόν οι σημερινοί κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας, που είναι σλαβόφωνοι –γλώσσα που εμφανίστηκε στα Βαλκάνια μία περίπου χιλιετία μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου- να τον επικαλούνται ως ήρωά τους; Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν εξ ολοκλήρου αδιαμφισβήτητα Έλληνας.Ο προπάππος του Αλέξανδρος Α’, έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι ως γνωστόν, δέχονταν μόνο Έλληνες.

4. Ακόμη και προ του Αλέξανδρου Α’, οι Μακεδόνες ανήγαγαν την καταγωγή τους στο Άργος, και πολλοί από τους βασιλείς των χρησιμοποιούσαν την Κεφαλή του Ηρακλή, τον κατεξοχήν ήρωα των Ελλήνων, στα νομίσματά τους.

5. Ο Ευρυπίδης –που πέθανε και ετάφη στη Μακεδονία- έγραψε το έργο Αρχέλαος, το οποίον αφιέρωσε στο θείο του Αλέξανδρου, στην ελληνική γλώσσα. Στην Ελληνική γλώσσα έγραψε ο Ευρυπίδης και τις Βάκχες όταν βρισκόταν στην Μακεδονία, που σημαίνει, προφανώς, ότι το Μακεδονικό ακροατήριο μπορούσε να κατανοεί και να ακούει το κείμενο του συγγραφέα.

6. Ο πατέρας του Αλέξανδρου, Φίλιππος, νίκησε αρκετές φορές στους ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και στους Δελφούς, στα κατεξοχήν Ιερά της Αρχαίας Ελλάδας, όπου οι μη Έλληνες δεν μπορούσαν να αγωνιστούν. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μεγάλου Αλέξανδρου και οι πρόγονοί του ήσαν πέρα για πέρα Έλληνες. Ελληνική ήταν η γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Δημοσθένης και η συνοδεία του από την Αθήνα όταν επισκέφθηκαν τον Φίλιππο το 346 π.Χ.

7. Ένας άλλος Βορειοελλαδίτης, ο Αριστοτέλης, πήγε στην Αθήνα για να παρακολουθήσει μαθήματα φιλοσοφίας στην Ακαδημία του Πλάτωνα για 20 περίπου χρόνια. Στη συνέχεια ο Αριστοτέλης επέστρεψε στη Μακεδονία και ανέλαβε την εκπαίδευση του Αλέξανδρου Γ’. Η γλώσσα που μιλούσαν στην αίθουσα ήταν η Ελληνική, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει στην περιοχή της Νάουσας της Ελληνικής Μακεδονίας.

8. Τέλος, ο Αλέξανδρος έφερε μαζί του σε όλες τις εκστρατείες την Ιλιάδα του Ομήρου, που είχε εκδώσει ο Αριστοτέλης (Πλουτ., Αλέξανδρος 8.2). Ο Αλέξανδρος επίσης μετέφερε την ελληνική γλώσσα και πολιτισμό σε όλα τα σημεία της απέραντης αυτοκρατορίας που είχε δημιουργήσει, ιδρύοντας πόλεις και θεμελιώνοντας κέντρα μάθησης. Εντεύθεν και οι επιγραφές σχετικά με τα Ελληνικά ιδρύματα, όπως είναι τα γυμνάσια που βρέθηκαν στο απομακρυσμένο Αφγανιστάν. Γραμμένες και αυτές στην Ελληνική γλώσσα.



Μετάφραση και προσαρμογή

Λ. Μπαρτζελιώτη

Πηγή εφημ. «Πατρίς Πύργου»




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



 



Σχόλια