Ψάχνουμε δουλειά; Αγοράζουμε Ελληνικά!

Αν θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον, αν θέλουμε δουλειά για εμάς και τα παιδιά μας, αν θέλουμε καλύτερες μέρες για την πατρίδα μας, πρέπει άμεσα να ευαισθητοποιηθούμε σαν καταναλωτές.

Συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή μας, να θεωρούμε κάτι αυτονόητο αλλά να διαπιστώνουμε ότι στην καθημερινή πρακτική δεν είναι καθόλου, μα καθόλου αυτονόητο!

Πάρτε παράδειγμα τις επιλογές μας όταν βρισκόμαστε μπροστά στα ράφια, στις βιτρίνες και στα ταμεία των διαφόρων καταστημάτων αγοράζοντας διάφορα προϊόντα για τις απόλυτα αναγκαίες καθημερινές, καταναλωτικές μας ανάγκες.

Θεωρητικά, η κοινή λογική μας λέει πως πρέπει να ψάχνουμε και να επιλέγουμε για τις όλες τις καταναλωτικές αγορές μας προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα και φέρουν την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ». Για τον πολύ απλό λόγο της μεγάλης ανάγκης που έχουμε να δημιουργήσουμε απασχόληση, δηλαδή να δημιουργήσουμε νέες θέσεις δουλειάς και να περιορίσουμε την μεγάλη πληγή της ανεργίας. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει πρώτα να ενισχύσουμε την εγχώρια παραγωγή, και να περιορίσουμε τις εισαγωγές μαζί με το τεράστιο έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου.

Η οικονομική κρίση που σαρώνει με πρωτοφανή, μεταπολεμικά, σφοδρότητα τα φτωχότερα και πλατύτερα τμήματα της Ελληνικής κοινωνίας είναι το αποτέλεσμα αναρίθμητων «κακών της μοίρας μας»:

Τις εποχές της μεγάλης ευμάρειας με δανεικά χρήματα σχεδόν όλοι αγοράζαμε με καταναλωτική μανία κάθε χρήσιμο ή άχρηστο προϊόν, αρκεί να ήταν εισαγόμενο. Η κακή αυτή συνήθεια μαζί με κάποιους «συνδικαλιστές» που  οδήγησαν σε λουκέτο πλήθος Ελληνικών επιχειρήσεων «για το καλό της εργατικής τάξης», δημιούργησαν πρωτοφανή, μαζική ανεργία σε ευρεία λαϊκά στρώματα:

Η σοκολάτα ΙΟΝ για να παράγει μέσα στην Ελλάδα τα διάφορα προϊόντα της και να πραγματοποιήσει ένα κύκλο εργασιών της τάξεως των 100 εκατομμυρίων Ευρώ απασχολεί χίλιους εργαζόμενους (1.000). Η πολυεθνικήProcter & Gamble, εισάγοντας και διανέμοντας σε όλη την Ελλάδα εκατοντάδες προϊόντα, πραγματοποιείτριπλάσιο (περίπου) κύκλο εργασιών απασχολώντας μετά βίας το … 30% των εργαζομένων της ΙΟΝ!

Πέρα λοιπόν από τις καταστροφικές συνέπειες που έχει για την απασχόληση ανέργων η αγορά εισαγόμενων προϊόντων, έχει και ένα ακόμα μεγαλύτερο κακό: Οι τεράστιες εισαγωγές προϊόντων έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε δυσθεώρητα ετήσια ελλείμματα του εμπορικού της ισοζυγίου. Μόνο την τελευταία εξαετία της οικονομικής κρίσης, όπως προκύπτει από τον παρακάτω πίνακα, το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου (διαφορά αξίας εισαγωγών με τις εξαγωγές μας) έφθασε στο αστρονομικό ποσό των 173,16 δισεκατομμυρίων Ευρώ!

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΩΝ / ΕΞΑΓΩΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΕΞΑΕΤΙΑ 2008-2013)

Έτος	Εισαγωγές*	Εξαγωγές*	Έλλειμμα
2008	64,88	21,32	43,56 δις Ευρώ
2009	52,12	17,67	34,45 δις Ευρώ
2010	50,95	21,14	29,81 δις Ευρώ
2011	48,62	24,30	24,32 δις Ευρώ
2012	49,32	27,59	21,73 δις Ευρώ
2013	46,85	27,56	19,29 δις Ευρώ
ΣΥΝΟΛΑ	312,74	139,58	173,16 δις Ευρώ

*Αξίες σε δισεκατομμύρια Ευρώ –   Στοιχεία : ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ (Προσωρινά στοιχεία Ιουλίου 2014) – Πίνακας: Λ. Κουμάκης

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος από ανεύθυνους πολιτικούς σε εξωφρενικά προνόμια που θεσμοθετήθηκαν υπέρ μιας πανσπερμίας συντεχνιών (όλοι θυμόμαστε τα προκλητικά προνόμια των εργαζομένων στην Ολυμπιακή και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όπου μεγαλούργησε το πελατειακό κράτος), τις ανάγκες για την άμυνα της χώρας που μετατράπηκαν σε πηγή πλουτισμού για διάφορους «ατσίδες», την εισβολή αμέτρητων λαθρομεταναστών με τεράστιο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό κόστος, την νοοτροπία δεκαετιών πολλών Ελλήνων να φοροαποφεύγουν ή να φοροδιαφεύγουν, αρχίζουμε να αποκτούμε μια αμυδρή μόνο εικόνα των πολλών «κακών της μοίρας μας»!

Όλα αυτά –και άλλα πολλά- οδήγησαν σήμερα σε ένα «καθεστώς» αβάσταχτων φόρων για τους πολλούς και στην δημιουργία ενός υπέρογκου χρέους από δανεικά χρήματα που μας έδωσαν πρόθυμα (και πήραμε) αδίστακτοι ξένοι τοκογλύφοι  που τώρα απαιτούν όχι μόνο τα χρήματα τους αλλά και την μετατροπή της Ελλάδος σε προτεκτοράτο, το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας της, την «πώληση» των πιο κερδοφόρων Δημοσίων Επιχειρήσεων, την ένταξη της στον γεοστρατηγικό τους προσανατολισμό όσον αφορά τις πλούσιες, ανεκμετάλλευτες πλουτοπαραγωγικές της πηγές και τον περιορισμό της εθνικής της ανεξαρτησίας στα δικά τους μέτρα.

Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε κάτι για να μην παρεξηγηθούμε: Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως η Ελλάδα δεν χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις. Απεναντίας. Οι μεταρρυθμίσεις σε δεκάδες τομείς αποτελούν επιτακτική ανάγκη, ανάσα ζωής για την εθνική οικονομία. Ταυτόχρονα αποτελούν εθνική ανάγκη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του παγκόσμιου ανταγωνισμού και του φονικού «μουσουλμανικού τόξου» που δημιουργεί μεθοδικά γύρω μας η Τουρκία. Αρκεί, σαν άνθρωποι που συνηθίσαμε να είμαστε ή του ύψους ή του βάθους, να μην φτάσουμε στο άκρο του βάθους, με το πρόσχημα των απόλυτα αναγκαίων μεταρρυθμίσεων!

.

.

Απέναντι σε όλα αυτά υπάρχει ένα ισχυρό «αντίδοτο» που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα: Αγοράζουμε Ελληνικά! Αν σας φαίνεται αδύνατο, σας καλούμε να αναλογιστείτε μερικά πράγματα που ίσως σας κάνουν να το ξανασκεφτείτε:

Αγοράζουμε εισαγόμενο πράσινο τσάι ή τσάι λεμόνι Lipton προς 1,58 και 1,28 Ευρώ αντίστοιχα και δεν αγοράζουμε την καταπληκτική ΕΨΑ που παράγεται στον Βόλο με 0,90 και 0,82 Ευρώ αντίστοιχα – δηλαδή 50% περίπου φθηνότερα χωρίς να λογαριάσουμε και τους εκατό (και πλέον) Έλληνες εργαζόμενους που απασχολεί!

Αγοράζουμε εισαγόμενο Perrier πληρώνοντας 4,56 Ευρώ για 6 κουτιά 330 γραμ. και δεν επιλέγουμε το δικό μας (αντίστοιχο) Σουρωτή προς 3,12 Ευρώ ή κάποιο άλλο Ελληνικό φυσικό μεταλλικό νερό που είναι σίγουρα εφάμιλλο και πολύ φθηνότερο!

Επιμένουμε να χρυσοπληρώνουμε εισαγόμενα υγρά πιάτων και απορρυπαντικά μεγάλων πολυεθνικών σε πανάκριβες τιμές και δεν αγοράζουμε τα αντίστοιχα, εφάμιλλα  προϊόντα Ελληνικής παραγωγής σε πολύ, μα πολύ φθηνότερες τιμές! (Σχετικό με το θέμα αυτό είναι τα άρθρα μας Υγρά πιάτων: Έρευνα αγοράς στα ράφια των αλυσίδων λιανικής (Μάιος 2012) – μια χούφτα πολυεθνικών ελέγχουν την ελληνική αγορά πουλώντας σε υπέρογκες τιμές και Απορρυπαντικά σε σκόνη (πλυντηρίου & χεριού) : Το μεγάλο φαγοπότι ελάχιστων πολυεθνικών με την συνδρομή ενός ιδιότυπου «οικονομικού» μαζοχισμού της Ελληνίδας νοικοκυράς! (Αύγουστος 2012).

Θέλουμε αλουμινένια κουτιά 330 γραμ. της Coca Cola – Τρία Έψιλον (Coca Cola, Coca Cola Zero, Coca ColaLight, Fanta, Sprite) χωρίς να κοιτάζουμε πίσω από το κουτί που γράφει «ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ και ΣΥΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ Ε.Ε.», δηλαδή στη Βουλγαρία! Υπνωτιζόμαστε από την τηλεοπτική καμπάνια με μπόλικες Ελληνικές σημαίες πως τάχα «μένουμε Ελλάδα»! Ναι, βέβαια μένουμε Ελλάδα για να πουλάμε πολλά εισαγόμενα προϊόντα αφού πρώτα εφαρμόσαμε το περίφημο Business Exit! Γιατί όμως εμείς δεν προτιμάμε κάποια Cola σε αλουμινένιο κουτί 330 γραμμαρίων που παράγεται και συσκευάζεται στην Ελλάδα; Δόξα τον Θεό, υπάρχουν πολλά προϊόντα Cola και άλλων αναψυκτικών σε αλουμινένιο κουτί 330 γραμ. τα οποία παράγονται στην Ελλάδα – από την Ορεστιάδα, το Κορωπί Αττικής μέχρι την Κρήτη!

Για να είμαστε πάντως ακριβείς πρέπει να σημειώσουμε πως οι μεγάλες συσκευασίες της  Coca Cola – Τρία Έψιλον (Coca Cola, Coca Cola Zero, Coca Cola Light, Fanta, Sprite κ.α.) παράγονται και συσκευάζονται στην Ελλάδα στα εναπομείναντα εργοστάσια της Coca Cola που εξακολουθούν να λειτουργούν στην χώρα μας.

Συνεχίζουμε να αγοράζουμε εισαγόμενο καθαριστικό CIF της Unilever πληρώνοντας 2,90 Ευρώ, αλλά «αγνοούμε» το αντίστοιχο, Ελληνικό καθαριστικό της ΕΥΡΗΚΑ προς 1,38 Ευρώ που παράγεται στο Βόλο!

Διαλέγουμε για το μωρό μας εισαγόμενες βρεφικές πάνες και δεν ψάχνουμε να βρούμε φθηνότερες βρεφικές πάνες Ελληνικής παραγωγής, όπως Babylino και τόσες άλλες!

Θέλουμε εισαγόμενο αφρόλουτρο Axe πληρώνοντας για 400 γραμμάρια 4,18 Ευρώ και δεν προτιμάμε ένα αφρόλουτρο Ελληνικής παραγωγής προς 2,10 Ευρώ! Το Axe μας κάνει διαφημιστική πλύση εγκεφάλου που πληρώνουμε εμείς μέσα στην πανάκριβη τιμή του, ενώ το Ελληνικό αφρόλουτρο όχι!

Πληρώνουμε συνεχώς πανάκριβα εισαγόμενα σαπούνια πολυεθνικών όπως π.χ. το Palmolive της Colgate προς 0,70 Ευρώ για 90 γραμμάρια, αγνοώντας το Ελληνικής παραγωγής «Καραβάκι» που είναι 125 γραμμάρια στην ίδια τιμή (δηλαδή 30% φθηνότερο), τα σαπούνια «ιδιωτικής ετικέτας» Ελληνικής παραγωγής (επίσης 30% φθηνότερα) ή το παραδοσιακό «Αλεπουδέλης» που ίδρυσαν οι γονείς του Οδυσσέα Ελύτη και με το οποίο μεγάλωσαν αρκετές γενιές Ελλήνων!

Διαλέγουμε ακόμα εισαγόμενες φιάλες βουτανίου Campingaz πληρώνοντας 1,58 Ευρώ το τεμάχιο και δεν προσέχουμε πως σε κάποιο διπλανό ράφι υπάρχει φιάλη βουτανίου Ελληνικής παραγωγής …. στην μισή ακριβώς τιμή!

Πάμε κατ΄ ευθείαν στην εισαγόμενη, Γερμανική UHU πληρώνοντας για 333 γραμμάρια 2,70 Ευρώ και δεν ψάχνουμε την αντίστοιχη, καταπληκτική κόλλα ΜΙΚΙ Κ. Παπαδημητρόπουλου που παράγεται στην Ελλάδα σε φθηνότερη τιμή!

Επιμένουμε να πληρώνουμε πανάκριβα τις εισαγόμενες νιφάδες βρώμης Quaker και δεν τις αντικαθιστούμε με τις πολύ φθηνότερες του Γιώτη ή κάποιας «ιδιωτικής ετικέτας» των Σούπερ Μάρκετ – ο Σκλαβενίτης π.χ. έχει νιφάδες βρώμης που συσκευάζονται στην Ελλάδα με το σήμα Texas …. στην μισή τιμή!

Θέλουμε πανάκριβα, εισαγόμενα ξυριστικά Gillette και «παραμελούμε» τα φθηνότερα και Ελληνικής παραγωγήςBic που απασχολούν 1.200 εργαζόμενους στην Άνοιξη Αττικής και εξάγουν τα προϊόντα τους σε 153 χώρες του κόσμου!

Χρυσοπληρώνουμε στην Neomat της Γερμανικής Henkel, μαλακτικό με «άνθη τριαντάφυλλου» 2,69 Ευρώ για 1 λίτρο, αγνοώντας ένα μαλακτικό Ελληνικής παραγωγής 1 λίτρου προς…. 0,86 Ευρώ! (Μαρινόπουλος, ιδιωτική ετικέτα). Και μην μου πείτε πως το πανάκριβο εισαγόμενο «μυρίζει καλύτερα» γιατί «εδώ να φάμε δεν έχουμε, ρεπανάκια για την όρεξη» και μάλιστα με … δανεικά!

Χρυσοπληρώνουμε πανάκριβα «μάρκες» επώνυμων παπουτσιών που παράγονται όμως στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές του πλανήτη μας για λίγα ψίχουλα και δεν ψάχνουμε να βρούμε τα καταπληκτικά παπούτσια Boxer που παράγονται στο Μενίδι απασχολώντας 900 ανθρώπους (άμεσα 250, υπόλοιποι έμμεσα) σε πολύ φθηνότερες τιμές!

Αγοράζουμε «με κλειστά μάτια» (και χρυσοπληρώνουμε) όποια εισαγόμενη σαγιονάρα θαλάσσης μας πουλάνε, χωρίς να ψάχνουμε τι μας προσφέρει η Ελληνική παραγωγή – στην συγκεκριμένη περίπτωση τον Σ. Καραβάκη από την Θεσσαλονίκη που προσφέρει σαγιονάρες Ελληνικής κατασκευής σε εξαιρετικά προσιτές τιμές!

Αγοράζουμε σαν τα πρόβατα εισαγόμενα βούτυρα – μερικά από αυτά έχουν γνωστά σήματα που παραπλανούν τους καταναλωτές γιατί δεν παράγονται στην Ελλάδα –εισάγονται και απλά συσκευάζονται εδώ. Τα 100% Ελληνικά βούτυρα «Όλυμπος» και «Δωδώνη» μέχρι να τα ανακαλύψεις, πρέπει να γυρίσεις μερικά μεγάλα Σούπερ Μάρκετ και να ψάξεις σε κάποια άκρη των ραφιών τους! Στα μικρά, ούτε ίχνος!

Χρυσοπληρώνουμε δεκάδες εισαγόμενες μάρκες τσιγάρων (Dunhill, Gauloises, Kent, More, Pall Mall, Benson & Hedges, Winston, Stuyvesant, Camel κ.ο.κ.ε.) και δεν ψάχνουμε να βρούμε ένα από τα πολλά σήματα της καπνοβιομηχανίας «Καρέλια» που απασχολεί και 500 εργαζόμενους στην Καλαμάτα! Ήδη «καταφέραμε» να κλείσουμε τον Κεράνη, μυαλό όμως δεν βάλαμε αφού επιμένουμε σε εισαγόμενα σήματα τσιγάρων!

Φθάσαμε ακόμα να αγοράζουμε τούρκικα έπιπλα Istikbal από μεγάλα καταστήματα που άνοιξαν στην Ελλάδα και δεν προτιμάμε κάποιο Ελληνικό έπιπλο από την πληθώρα των εξαιρετικής ποιότητας και φθηνότερης τιμής επίπλων, από χέρια Ελλήνων τεχνιτών, που μας προσφέρουν πολλοί Έλληνες κατασκευαστές.

Τα ίδια -και πολύ χειρότερα- ισχύουν στις εισαγόμενες μπύρες και στα εισαγόμενα κρασιά από κάθε απίθανη γωνιά του πλανήτη λες και δεν υπάρχουν όχι εκατοντάδες αλλά χιλιάδες ετικέτες διαφορετικών κατηγοριών μπύρας και κρασιού που παράγονται σε κάθε γωνιά της Ελλάδος προσφέροντας απασχόληση σε δεκάδες χιλιάδες Έλληνες εργαζόμενους, χωρίς να υπολογίσουμε πως είναι φθηνότερα και συνήθως καλύτερα!

.

.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τα παραδείγματα που δείχνουν πως σπαταλάμε άδικα δανεικά χρήματα τα οποία παίρνουμε συνεχώς από επικίνδυνους «δανειστές» είναι δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες.

Αν θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον, αν θέλουμε δουλειά για εμάς και τα παιδιά μας, αν θέλουμε καλύτερες μέρες για την πατρίδα μας, πρέπει άμεσα να ευαισθητοποιηθούμε σαν καταναλωτές.

Υπάρχουν χιλιάδες καταναλωτικά προϊόντα Ελληνικής παραγωγής που είναι καλύτερα και φθηνότερα. Δυστυχώς είναι δύσκολο να τα βρούμε, γιατί μια χούφτα πολυεθνικών έχει «καταλάβει» τα σημαντικότερα ράφια όλων σχεδόν των μεγάλων αλυσίδων λιανικής με αποτέλεσμα ένας συνειδητοποιημένος καταναλωτής να μην μπορεί εύκολα να βρει αυτό που θέλει με την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ». Έτσι, αφού το συντριπτικό ποσοστό των προϊόντων που βλέπει στα ράφια των καταστημάτων είναι εισαγόμενα, στην πράξη υποχρεώνεται να τα αγοράζει – θέλει δεν θέλει!

Αποτελεί πλέον οικονομική αυτοκτονία για εμάς και τα παιδιά μας, να συνεχίζουμε να αγοράζουμε με κλειστά μάτιά εισαγόμενα προϊόντα είτε «αναγκαστικά», είτε επηρεασμένοι από την καταιγιστική διαφήμιση που τελικά πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι από την τσέπη μας, μέσα στην πανάκριβη τιμή τους.

Είναι ανάγκη πλέον να ευαισθητοποιούμε σαν καταναλωτές ψάχνοντας επίμονα και συστηματικά για τις καθημερινές, καταναλωτικές μας ανάγκες προϊόντα που γράφουν επάνω στην συσκευασία τους την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ».

Η νεολαία μας που ήδη αντιμετωπίζει ένα δύσκολο μέλλον, πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή της καθημερινής προσπάθειας όλων μας να ψάχνουμε, να εντοπίζουμε και να «Αγοράζουμε Ελληνικά»!

http://koumakis.analyst.gr/?p=530