Η κρυμμένη καταστροφή...

                               

Η κρίση που έχει εγκατασταθεί στην χώρα, εκτός από την οικονομική και κοινωνική καταστροφή, έχει προκαλέσει και άλλη μία, αθέατη αλλά χειρότερη και πιό επώδυνη: Την ψυχολογική καταστροφή...

Εκτός από τα ορατά σημάδια της: μελαγχολία, θλίψη, οργή, παραίτηση, κατάθλιψη, έχει δημιουργήσει ή μπορεί να δημιουργήσει βαθύτερα ψυχολογικά τραύματα, απ' αυτά που το άτομο σέρνει μέσα του για μιά ζωή, αλλοιώνοντας προσωπικότητα και συμπεριφορά.


Σε οικογένειες, σε ζευγάρια, ή ακόμα μεταξύ φίλων ή συγγενών, στις διαπροσωπικές σχέσεις γενικότερα και προκειμένου να αντιμετωπιστεί άρον-άρον το πρόβλημα επιβίωσης που αιφνίδια παρουσιάστηκε λόγω της κρίσης, πολλά άλλα προβλήματα ατομικά και διαπροσωπικά "κλείνονται", κουκουλώνονται χωρίς να λυθούν, θάβονται ασυζήτητα, μένοντας έτσι αναπάντητα, και αποτελούν πιά  βαθιές χαίνουσες πληγές, ωρολογιακές βόμβες της προσωπικότητας και των σχέσεων.

Ένας ολόκληρος πληθυσμός αλλοιώνεται ψυχολογικά.
Γεμίζει οργή, πίκρα, απωθημένα, κρυφές ματαιώσεις και προβλήματα πνιγμένα, στουμπηγμένα, που προσπαθούν να βρούν διέξοδο και βοούν μέσα στο ήδη διαταραγμένο από το άγχος της επιβίωσης μυαλό του ανθρώπου, επηρεάζοντας κρίση, σκέψη και συμπεριφορά.

Τίποτα πιά δε συζητιέται, δε λύνεται. Όλα κρύβονται.
Όλα προσπερνιούνται στο κυνήγι της καθημερινότητας, του σημερινού φαγητού, των χρεών...
Μένουν πίσω, άγκυρες σωστές, έτοιμες να μας πισωγυρίσουν σε κάθε μελλοντική προσπάθεια ανόρθωσης και φυγής προς τα μπρος!

Γεννιέται ένας προβληματικός λαός αποτελούμενος από οργισμένα άτομα, χωρίς καλή ψυχολογική ισορροπία, εύκολος στόχος πλαστών υποσχέσεων και καταστροφικών ποδηγετήσεων...

Οι άνθρωποι, ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ για μιά τόσο ΒΙΑΙΗ αλλαγή στην ζωή αλλά και στην ψυχολογία ενός ολόκληρου λαού, ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ.
Όχι εγκληματίες "τρόπος του λέγειν"!
Πραγματικοί εγκληματίες, φονιάδες σωμάτων ψυχών και συνειδήσεων!

Πρέπει να κριθούν για έσχατη προδοσία ενός ολόκληρου λαού.
Kαι να καταδικαστούν στην "εσχάτη των ποινών"!
Και είτε εκτελεστεί η ποινή, είτε ο πάντα μεγαλόκαρδος λαός "αποδώσει χάριν", να αποτελέσουν παράδειγμα αποφυγής και βδελύγματος για τις γενιές που έρχονται...

Πηγή Ουδέν Σχόλιον