Ως πότε θα ανεχόμαστε τη γελοιότητα της Τουρκιάς σε θέματα όπως τη Κύπρο; Μήπως να ενσωματώσουμε το ελληνοκυπριακό τμήμα της Κύπρου στην Ελλάδα αυξάνοντας το γεωστρατηγικό βάθος της Ελλάδας μέχρι τα παράλια έξω από το Ισραήλ και το μαλακό υπογάστριο της Τουρκιάς;

Του Νίκου Σταματάκη
Εχουμε πραγματικά κουραστεί, όσοι από μας παρακολουθούμε στενά το Κυπριακό τις τελευταίες δεκαετίες, να ακούμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα τις τουρκικές απειλές για δήθεν οριστική διχοτόμηση της Κύπρου με τη δημιουργία δύο κρατών ή και με την ένωση των κατεχομένων με την Τουρκία.  Και έχουμε απηυδήσει με τις κοινότοπες και «αναμασημένες» ελληνικές απαντήσεις για δήθεν «απαράδεκτες» και «ανεπίτρεπτες» τουρκικές προκλήσεις.

Τις τελευταίες μέρες μάλιστα ο κ.Νταβούτογλου ξεπέρασε κάθε όριο γελοιότητας με το να υποστηρίζει επιπλέον ότι η Τουρκία θα μπορούσε να ξεκινήσει έρευνες για υδρογονάνθρακες στη θαλάσια περιοχή μεταξύ της Κύπρου και των τουρκικών ακτών!... Ναι, εκεί όπου, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις δεν υπάρχει παρά ελάχιστος πλούτος!...   Αλλά δεν το κάνει, δήθεν «αυτοσυγκρατούμενος», αναμένοντας τη «λύση του Κυπριακού.... Επιτέλους, κε.Νταβούτογλου, μας θεωρείτε ηλίθιους;


Δεν μπορεί να βρεθεί άραγε κάποιος στην Αθήνα (ή και τη Λευκωσία), κάποιος με την αθυροστομία του Πάγκαλου αλλά και με πολιτικό κύρος εντός της τρικομματικής κυβέρνησης, ώστε να «ξεβρακώσει» μια και καλή τον Νταβούτογλου και τις τουρκικές ιταμότητες;   Και να «σηκώσει το γάντι» λέγοντας περίπου τα εξής:

«Ενόψει των πρόσφατων δυσχερέστατων περιστάσεων, η ελληνική κυβέρνηση σε συνεργασία πάντοτε με την κυβέρνηση της Κύπρου, θάπρεπε να εξετάσει με σοβαρότητα το ενδεχόμενο να αποδεχτεί την τουρκική πρόταση για διχοτόμηση της Κύπρου και ακόμα και αυτή την ένωση την ελεύθερης Κύπρου με την Ελλάδα, ελπίζοντας ότι η μελλοντική ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. θα λύσει στο μέλλον το Κυπριακό πολύ συντομότερα από οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις.  Ας εξεταστεί μάλιστα η δυνατότητα εγκαθίδρυσης στην Κύπρο ειδικής αυτονομίας και δημιουργία ελεύθερης οικονομικής ζώνης – όπου θα ισχύει προνομιακό φορολογικό καθεστώς και θα εξακολουθεί να εφαρμόζεται το βρετανικό δίκαιο – για την ταχύτερη ανάκαμψη της οικονομίας της προδομένης Κύπρου».

Νομίζει άραγε κανείς ότι θα άρεσε στον κ.Νταβούτογλου μια τέτοια πρόταση;  Νομίζετε ότι θα του άρεσε μια Ελλάδα με «στρατηγικό βάθος» ώς την καρδιά της Μέσης Ανατολής και δίπλα στο Ισραήλ;  Η μήπως τον ενθουσιάζει η ιδέα να έχει ελληνικά F-16 μόνιμα σταθμευμένα στην Πάφο και ελληνικά πολεμικά πλοία στη Λεμεσό μια ανάσα από τα «πολυπόθητα» κοιτάσματα;

Και για να σημειώσουμε και κάτι ακόμα ενοχλητικότερο για την Τουρκία, το  παραπάνω σενάριο θα εκμηδένιζε οριστικά τα σχέδια της Αγκυρας να βάλει χέρι στα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου καθώς θα εκμηδένιζε την πιθανότητα να αποκτήσει η Τουρκία κοινή ΑΟΖ με την Αιγυπτο και επομένως κοινά σύνορα στη Μεσόγειο.  Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι σε οποιοδήποτε Διεθνές Δικαστήριο όπου πιθανώς θα έφτανε το ζήτημα της ΑΟΖ, θα επικρατούσε η αρχή της διασφάλισης του ενιαίου ενός κράτους (στην περίπτωση μας του ενιαίου κράτους Ελλάδας-Κύπρου)  και επομένως θα διασφαλιζόταν μια και καλή η ενότητα της ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου...  Αυτό άραγε επιδιώκει ο «πολύς» κ.Νταβούτογλου;

Μα ποιούς στ’αλήθεια κοροιδεύει ο κύριος «καθηγητής»; Αλλά βέβαια με την ανεκδιήγητη ηγεσία του Ελληνισμού, τόσο στην Αθήνα όσο και στη Λευκωσία, βρίσκει και τα κάνει.... Ενας Τάσσος Παπαδόπουλος, ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει, θα είχε κάνει το παραπάνω «υποθετικό» σενάριο να οδεύει προς την πραγματικότητα και ο κ.Νταβούτογλου θα είχε τώρα την ουρά κάτω από τα σκέλια...
Νίκος Σταματάκης
Νές Υόρκη

ΕΚΤΟΣ ΤΙΤΛΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑΣ