Έχουμε γράψει κατα καιρούς κάποια πράγματα για την εκτενέστατη στρατιωτική συνεργασία Πακιστάν-Τουρκίας. Τελευταία αφορμή στάθηκε η τυχαία ανακάλυψη πτέρυγας τουρκικού T-37 που ξεβράστηκε στην Μυτιλήνη – αποτέλεσμα συντριβής κατά την οποία φονεύθηκε ο Πακιστανός Επισμηναγός Μασούντ Χουσάιν Τσαχάρ, τον περασμένο Ιανουάριο. Μια διαφορετική διάσταση στην συνεργασία ΤΗΚ-Πακιστανικής αεροπορίας έρχεται να δώσει η συνέντευξη Πακιστανού χειριστή σε ιστοχώρο αεροπορικού περιεχομένου της ασιατικής χώρας. Σύμφωνα με τον ίδιο, κατά την διάρκεια της παραμονής του στην γείτονα, πετούσε από την αεροπορική βάση Παλαιοκάστρου (Balikesir) έδρα των 192 και 191 Filo. Oι συγκεκριμένες μοίρες επιφορτίζονται με το μεγαλύτερο μέρος των “εκπαιδευτικών πτήσεων” στο Αιγαίο, στις οποίες δεν αποκλείεται να συμμετείχε και ο Πακιστανός φίλος μας. Να θυμίσουμε ότι ο Μουσταφά Γιλντιρίμ (Ρόδος 8/2/95), ο Ναίλ Ερντογάν (Χίος 8/10/96), αλλά και ο ατζαμής Χαλίλ Ιμπραίμ Οζντεμίρ (Κάρπαθος 23/5/06) που συγκρούστηκε με το α/φ του Σμηναγού Ηλιάκη, ανήκαν στην 192 Μοίρα. Φήμες ήθελαν την συμμετοχή και άλλων χειριστών ξένων εθνικοτήτων σε τέτοιες πτήσεις στο παρελθόν. Η παρουσία Τούρκων ιπταμένων στο Πακιστάν έχει επίσης καταγραφεί, πολλές φορές με όχι πολύ κολακευτικά σχόλια…
Ας περάσουμε στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη:
Ερ: Τι γυρεύει ένας Πακιστανός χειριστής F-16 στην Τουρκία;
Απ: Η PAF και η ΤΗΚ διατηρούν ένα πρόγραμμα ανταλαγής πιλότων, εδρεωμένο εδώ και δεκαετίες, σύμφωνα με το οποίο δυο Πακιστάνοί πιλότοι βρίσκονται στην Τουρκία και δύο Τούρκοι πιλότοι, στο Πακιστάν, επι μονίμου βάσεως. Από την στιγμή που οι δύο αεροπορίες έχουν στις τάξεις τους δυο κοινούς τύπους – εκπαιδευτικά Τ-37 και μαχητικά F-16- ανταλλάσουν πιλότους των συγκεκριμένων αεροσκαφών. Οπότε, αυτή την στγμή έχουμε ένα Πακιστανό πιλότο που πετά με Τ-37 της ΤΗΚ, ακόμα έναν Πακιστανό πιλότο που πετά F-16 στην Τουρκία και αντιστοίχως δυο Τούρκους που πετάνε T-37 και F-16 στο Πακιστάν.
Ερ: Πόσο διαρκεί η τοποθέτηση του κάθε πιλότου;
Απ: Ο μέσος όρος παραμονής είναι 2 χρόνια, αλλά μπορεί να αυξηθεί ή να μειώθεί ανάλογως, από διάφορους παράγοντες (σημ μτφ: όπως η βουτιά ανοιχτά της Μυτιλήνης να προσθέσουμε εμείς..)
Eρ: Με βάση ποια κριτήρια επιλέγει η PAF πιλότους για τοποθέτηση σε τουρκικές μοίρες F-16;
Απ: H επιλογή γίνεται αυστηρά βάση ικανοτήτων. Αξιολογούν την πορεία σου από την Ακαδημία (σημ μτφ: το Πακιστανικό αντίστοιχο της Σχολής Ικάρων) και η τελική αναφορά παραδίδεται από τον Μοίραρχο σου. Oι προυποθέσεις που θέτει η ΤΗΚ είναι να έχει ο πιλότος ένα μίνιμουμ 250 ωρών στον τύπο, πρίν παρουσιαστεί στις τουρκικές μοίρες F-16.
Eρ: Mε ποιά κριτήτια επιλέγει η PAF πιλότους για τις δικές της μοίρες F-16;
Απ: Ο χειριστής πρέπει να έχει εξαιρετικό ιστορικό και ένα μίνιμουμ 500 ωρών, σε F-7 ή σε Mirage. Επιπλέον πρέπει να έχει την κατάλληλη συμπεριφορά και την ικανότητα μάθησης και εφαρμογής των διδαγμάτων του. Το F-16 δεν είναι ένα εύκολο α/φ. Συνήθως οι περισσότεροι χειριστές μεταπηδούν από τα F-7 στα Μirage πριν καταλήξουν στο F-16. Στην πορεία “κόβονται” οι λιγότερο ικανοί χειριστές.
Ερ: Ποια πορεία ακολούθησες εσύ;
Απ: Πήγα κατευθείαν στο F-16 μετά από 450 ώρες στο F-7P.
Ερ: Σε ποιά μοίρα F-16 ανήκες πρίν την τοποθέτηση σου στην Τουρκία;
Απ: Στην 9η Μοίρα “Griffins”.
Ερ: Σε ποιές τουρκικές μοίρες τοποθετήθηκες;
Απ: Έχω πετάξει από διαφορετικές τουρκικές βάσεις, με διαφορετικές μοίρες F-16, σε διαφορετικούς τύπους F-16 – όλα εξαρτώνται από την εκπαίδευση που λαμβάνεις την δεδομένη στιγμή. Υπηρέτησα σε δύο αεροπορικές βάσεις – Μερζιφόν και Παλαιόκαστρο (Balikesir)
Ερ: Με ποιων Block F-16 πέταξες στην Τουρκία;
Απ: Έχω πετάξει και με τους τρείς τύπους F-16 σε υπηρεσία με την ΤΗΚ – Block30,40 και 50. Είμαι ο δεύτερος Πακιστανός πιλότος που πέταξε με Block 50, καθώς οι Τούρκοι δεν μας έδιναν πρόσβαση στο Block 50, μέχρι προσφάτως.
Eρ: Για ποιό λόγο;
Aπ: Λόγω αμερικανικών περιορισμών. Όμως όταν οι αμερικανικές κυρώσεις ήρθησαν και ξεκίνησαν συνομιλίες για την αγορά F-16 Block 52 για την Πακιστανική Αεροπορία, δεν υπήρχε πλεόν θέμα καθώς θα πετούσαμε σύντομα με πιο προηγμένη έκδοση F-16 σε σχέση με τα Τούρκικα Block50. Τότε οι Αμερικανοί επέτρεψαν στους Τούρκους να μας δώσουν πρόσβαση στo Block50. Οι Τούρκοι έχουν επιδείξει εξαιρετικό πνεύμα συνεργασίας με την Πακιστανική Αεροπορία.
Ερ: Τι είδους εκπαίδευση έκανες με τα Τουρκικά F-16;
Aπ: Εκπαιδευτήκαμε σε όλους τους τύπους αποστολών, μιας και οι περισσότερες τουρκικές μοίρες είναι multi-role. Πάντως το κυριότερο αντικείμενο ήταν ή εναέρια μάχη σε αμυντικό ρόλο (DACT)
Ερ: Περάσατε εκπαίδευση BVR; (σημ μτφ : beyong visual range – εννοεί εκπαίδευση σε βλήματα BVR)
Aπ: Nαί.
Eρ: Με τι βλήμα BVR;
Απ: AIM-120 AMRAAM “Charlie”.
Ερ:Ποιές είναι οι διαφορές στην εκπαιδευτική μεθοδολογία μεταξύ ΤΗΚ και Πακιστανικής Αεροπορίας;
Aπ: Υπάρχουν σημαντικές διαφορές. Η ΤΗΚ ακολουθεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όπου τα πάντα είναι γραμμένα με λεπτομέρειες και πρέπει να ακολουθήσεις συγκεκριμένες διαδικασίες. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό καθώς αυτές οι διαδικασίες βασίζονται σε εμπειρίες. Κατέληξαν σε αυτές μετά από την εμπειρία τους στην αεροπορική μάχη στον Πόλεμο του Βιετνάμ. Όμως το αρνητικό στοιχείο είναι ότι δένονται υπερβολικά με τους κανόνες και τις διαδικασίες και γίνονται προβλέψιμοι. Στην Πακιστανική Αεροπορία, οι χειριστές έχουν περισσότερη ευχέρεια για να καταλήξουν σε δικές τους λύσεις. Η δική μας εκπαιδευτική λογική είναι πιο κοντά σε αυτή του Ισραηλινών παρά του ΝΑΤΟ. Πετάμε περισσότερο “seat of the pants” και είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε περισσότερο δημιουργικοί.
Eρ: Έχεις λάβει μέρος σε κάποια άσκηση Anatolian Eagle;
Απ: Η Πακιστανική Αεροπορία λαμβάνει μέρος στις ασκήσεις Anatolian Eagle από το 2004. Έχω λάβει μέρος σε 3 τέτοιες ασκήσεις – μία εθνική(σημ μτφ:χωρίς συμμετοχή ξένων αεροποριών) και δύο διεθνείς.
Ερ: Ποιά είναι η διαφορά μεταξύ της διεθνούς και της εθνικής άσκησης;
Απ: Η ΤΗΚ διεξάγει ετήσεις ασκήσεις Αnatolian Eagle – η μία είναι εθνική, μόνο για την ΤΗΚ,και η άλλη διεθνής με φιλικές πολεμικές αεροπορίες. Η ΤΗΚ έχει τιμήσει την Πακιστανική Αεροπορία με το να επιτρέπει χειριστές να πετάνε στην εθνική άσκηση, υπο Τουρκικές διαταγές και με Τουρκικά σήματα και στολές. Αυτή είναι μια μοναδική τιμητική πράξη που κάνουν μόνο σε Πακιστανούς χειριστές. Οι Πακιστανοί χειριστές του προγράμματος ανταλλαγής πετάνε επίσης στην διεθνή άσκηση. Έτσι, μπορεί να έχεις 6 Πακιστανούς επισκέπτες-χειριστές να πετάνε τα Πακιστανικά τους F-16 και έναν Πακιστανό χειριστή του προγράμματος ανταλλαγής να πετάει με τους Τούρκους και τα δικά τους F-16.
Ερ: Κάποια ξεχωριστή ανάμνηση που θές να μοιραστείς μαζί μας;
Απ: Θυμάμαι μια περίπτωση – σε μια διεθνή άσκηση Anatolian Eagle – Πακιστανοί πιλότοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με Typhoon της RAF, ένα επιβλητικό αεροσκάφος. Έγιναν τρία set-up, και στα τρία, καταρρίψαμε τα Typhoon. Οι Βρετανοί πιλότοι σοκαρίστηκαν.
Ερ: Κάποιος συγκεκριμένος λόγος για την επιτυχία σας;
Aπ: Οι πιλότοι του ΝΑΤΟ δεν είναι τόσο ικανοί στην εγγύς εναέρια μάχη (σημ μτφ:χαχαχαχα). Εκπαιδεύονται για εμπλοκές BVR, και οι τακτικές τους βασίζονται σε εμπλοκές BVR. Στην εγγύς εναέρια μάχη είχαμε το πάνω χέρι επειδή αυτή είναι δεύτερη φύση σε κάθε Πακιστανό πιλότο, είναι κάτι στο οποίο είμαστε πολύ καλοί.
Ερ: Το Iσραήλ έχει επίσης λάβει μέρος στην Anatolian Eagle. Πετάξατε ποτέ αντίπαλοι με τους Ισραηλινούς;
Aπ: Η Τουρκία φρόντισε τα Ισραηλινά και Πακιστανικά α/φ να διατηρούν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους, γεγονός που οφείλεται περισσότερο στην επιφυλακτικότητα των Ισραηλινών όταν συμμετέχουν σε ασκήσεις με την Πακιστανική Αεροπορία, παρά το αντίστροφο. Οι Ισραηλινοί είπαν στους Τούρκους ότι δεν επιθυμούν την παρουσία Πακιστανών εντός ή πλησίον της βάσης στην οποία σταθμεύουν.
Ερ: Τι ακριβώς φοβούνται οι Ισραηλινοί;
Απ: Φοβούνται περισσότερο το τι μπορούμε να μάθουμε για τις τακτικές τους, ειδικά στα αντίμετρα BVR, στα οποία διαπρέπουν.
Ερ: Άκουσα μια φήμη σύμφωνα με την οποία η ΤΗΚ έδωσε μια φορά στους Πακιστανούς πιλότους την δυνατότητα να πετάξουν εναντίον των Ισραηλινών σε Τουρκικά α/φ, παριστάνοντας Τούρκους χειριστές – και ότι τους επέτρεψε μέχρι και να παρακολουθήσουν τουρκο-ισραηλινές απενημερώσεις ACMI.
Aπ: Ουδέν σχόλιο
Ερ: Ενδιαφέρονται οι Τούρκοι για το JF-17;
Aπ: Νομίζω ότι τους ιντριγκάρει, είναι πολύ ευχαριστημένοι με το τι έχει καταφέρει το Πακιστάν.
Ερ: Καμία πιθανότητα Τουρκικών παραγγελιών;
Aπ: Δεν υπάρχει ένδειξη για κάτι τέτοιο.Δεν είναι στην ίδια κατάσταση με εμάς. Όντας μέλη του ΝΑΤΟ έχουν πολύ περισσότερες επιλογές. Παράγουν F-16, οπότε παρά το γεγονός ότι είνα ιχαρούμενοι για το Πακιστάν, δεν νομίζω ότι θα αποκτήσουν το JF-17 καθώς οι απαιτήσεις τους καλύπτονται ήδη με το F-16.
Eρ: Ούτε ώς αντικαταστάτης των γηρασμένων F-5;
Aπ: Πιθανότατα θα τα αντικαταστήσουν με άλλα F-16 και θα εισάγουν το F-35 ώς μαχητικό τεχνολογίας αιχμής.
Ερ: Τι θα κάνεις μετά την Τουρκία;
Aπ: Θα πάρω μετάθεση στο Shahbaz, Jacobabad αυτό το καλοκαίρι για να περάσω στα Block 52.
Ερ: Ποιός θα σας εκπαιδεύσει για την μεταπήδηση στον καινούργιο τύπο;
Απ: Υπεύθυνοι για την εκπαίδευση θα είναι Πακιστανοί πιλότοι που βρίσκονται αυτή την στιγμή στις ΗΠΑ, θα επιστρέψουν στο Πακιστάν σε λίγους μήνες.
Ερ: Πιστεύεις ότι θα έχεις πλεονέκτημα σε σχέση με τους άλλους χειριστές της PAF που επιλέγονται από τοπικές μοίρες F-16;
Aπ: Όχι μόνο θα έχω πλεονέκτημα επί των υπολοίπων, αλλά θα συνδράμω και τους εκπαιδευτές του Block 52, βάσει των εμπειριών μου με το Block 50.
Eρ: Οι φωτογραφίες που διέθεσε η Lockheed Martin απεικονίζουν τα πρώτα Block 52 C/D της PAF χωρίς σύμμορφες δεξαμενές καυσίμου (CFT). Μπορείς να μας επιβεβαιώσεις αν τα α/φ θα είναι εξοπλισμένα με CFT;
Aπ: Ναι. Και τα 18 Block 52 θα φέρουν CFT όταν θα παραδοθούν στην PAF, πιθανότατα τον Ιούνιο αυτού του έτους.Οι CFTs είναι προσθαφαιρούμενες και δεν είναι υποχρεωτικό να πετάμε συνέχεια με αυτές.
ΠΗΓΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου