Από τα τρία κεφάλαια που συμφώνησαν χθες στο Συμβούλιο Κορυφής δηλαδή: 1) Παρεμβάσεις από την EKT στην αγορά ομολόγων όταν τα spreads γίνονται αφόρητα, 2) ESM και ο EFSF να μπορούν να αγοράζουν κρατικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά, συνοδεία όμως μνημονίου στις εμπλεκόμενες χώρες και τέλος 3) Απευθείας τραπεζικές διασώσεις από τους μηχανισμούς χωρίς εμπλοκή των κρατών, υπό πολύ αυστηρούς όρους, ουσιαστικά η Γερμανία υποχώρησε μόνο στο τρίτο. Τα άλλα δύο λίγο έως πολύ ήδη ίσχυαν.Με το τρίτο όμως κεφάλαιο που δέχτηκε η Γερμανία, στην πραγματικότητα έκανε το πρώτο βήμα προς το “σημείο χωρίς επιστροφή”.
Το “σημείο χωρίς επιστροφή” για την Γερμανία, είναι το σημείο εκείνο, πέραν του οποίου…. η έξοδος από το ευρώ για την ίδια την Γερμανία, θα κοστίσει πιο πολύ από την παραμονή της στο ευρώ.
Σύμφωνα με σοβαρούς αναλυτές, έπειτα από τις πιέσεις που εντείνονται κυρίως από τον Ευρωπαϊκό Νότο, η Γερμανία έχει δύο επιλογές: Είτε θα αποφασίσει να μείνει οριστικά στο ευρώ και θα αναγκαστεί να σηκώσει το βάρος των υπερχρεωμένων κρατών, διαθέτοντας ό,τι έχει κερδίσει μέχρι σήμερα από την Νομισματική Ένωση, είτε θα αποφασίσει να αποχωρήσει από το ευρώ, διατηρώντας τα πλούτη της. Και οι δύο επιλογές έχουν τα ανάλογα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Όμως από τη στιγμή που θα έχει κάνει τόσες υποχωρήσεις, ώστε μετά να της κοστίζει περισσότερο η έξοδος από το ευρώ, δεν θα έχει άλλη επιλογή παρά την κοινή μοίρα με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
Η δική μας άποψη είναι ότι η Γερμανία δεν επιθυμεί πλέον την παραμονή της σ’ αυτή την ευρωζώνη, έτσι όπως αυτή πορεύεται. Κατά τις τελευταίες ελληνικές εκλογές, η γερμανική ελίτ προσπάθησε να εκνευρίσει τον ελληνικό λαό ώστε ο τελευταίος να κάνει επιλογές που θα μας οδηγούσαν εκτός ευρώ, για να μπορεί στη συνέχεια να μιλήσει για διάλυση της ευρωζώνης, κάτι που θα της έδινε το δικαίωμα να επιβάλει τους όρους της ή ακόμα και να αποχωρήσει χωρίς διπλωματικά προβλήματα. Αυτό όμως δεν συνέβη. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε, πως αν είναι να χρεοκοπήσει, ας χρεοκοπήσει μέσα στο ευρώ, παρά εκτός αυτού. Με τον τρόπο και χωρίς να το επιδιώξουμε, στην ουσία αναγκάσαμε την Γερμανία να σηκώσει πλέον το βάρος των αποφάσεών της.
Τα ευρωομόλογα, η έκδοση νέου χρήματος από την ΕΚΤ και ο απευθείας δανεισμός των κρατών από την ΕΚΤ είναι τα επόμενα βήματα (ή ακόμα και ένα εξ αυτών), τα οποία θα κάνουν την Γερμανία να περάσει το “σημείο χωρίς επιστροφή”. Ίδωμεν.
Πάντως απέχουμε πολύ ακόμα, εκτός και αν συμβούν ραγδαίες εξελίξεις. Εμείς πιστεύουμε ότι ακόμα και οι τραπεζικές διασώσεις που αποφασίστηκαν χθες, μάλλον ήταν μια υποχώρηση τακτικής από την Γερμανία, προκειμένου να κερδίσει χρόνο η ίδια μέχρι να δει τι θα αποφασίσει, παρά συνταύτιση της τύχης της με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Πέτρος Χασάπης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου