Μεταθέτουν την τεράστια ευθύνη επιλογής του σκευάσματος στον φαρμακοποιό, ο οποίος (αν και εξαιρετικός επιστήμονας) δεν έχει καν εξετάσει τον ασθενή!
Ο Ελληνας γιατρός είναι ένας από τους καλύτερα καταρτισμένους επιστήμονες του κόσμου. Σπουδάζει δέκα χρόνια, ειδικεύεται ξανά και ξανά, περνά από πάρα πολλά στάδια εκπαίδευσης και έχει αποδείξει ότι «μετράει»πολύ περισσότερο από συναδέλφους του άλλων χωρών.
Κι όμως. Σε αυτόν τον επιστήμονα, το νέο πολυνομοσχέδιο για την Υγεία λέει: «Όχι, δε θα επιλέγεις εσύ ποιο είναι το φάρμακο που θα θεραπεύσει τον ασθενή σου».
Ο Ελληνας γιατρός είναι ένας από τους καλύτερα καταρτισμένους επιστήμονες του κόσμου. Σπουδάζει δέκα χρόνια, ειδικεύεται ξανά και ξανά, περνά από πάρα πολλά στάδια εκπαίδευσης και έχει αποδείξει ότι «μετράει»πολύ περισσότερο από συναδέλφους του άλλων χωρών.Κι όμως. Σε αυτόν τον επιστήμονα, το νέο πολυνομοσχέδιο για την Υγεία λέει: «Όχι, δε θα επιλέγεις εσύ ποιο είναι το φάρμακο που θα θεραπεύσει τον ασθενή σου».
Παρότι είναι ο γιατρός που έχει εκπαιδευτεί στην Ιατρική, που έχει δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη, που έχει συμμετάσχει σε συνέδρια, που έχει κάνει έρευνα, που έχει δημοσιεύσει εργασίες, που έχει όλη την εμπειρία, παρότι είναι αυτός ο οποίος -στο κάτω κάτω- έχει παρακολουθήσει και εξετάσει τον ασθενή, ο νόμος που οι τροϊκανοί θέλουν να μας φορέσουν καπέλο του απαγορεύει να κρίνει το καταλληλότερο φάρμακο για τη θεραπεία!
Ο νόμος που ψηφίζεται την Τετάρτη στη Βουλή υποχρεώνει τον γιατρό να συνταγογραφήσει, όχι το φάρμακο, αλλά τη δραστική ουσία. Κι ας είναι γνωστό παγκοσμίως ότι άλλο το φάρμακο, άλλο η δραστική ουσία.
Το κάθε συγκεκριμένο φάρμακο έχει διαφορετικές ιδιότητες (οι οποίες προκύπτουν από τα υπόλοιπα, πέραν της δραστικής ουσίας, συστατικά του) και -πολύ σημαντικό!- άλλες παρενέργειες, ανάλογα και με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενή.
Αυτό ακριβώς αποφάνθηκαν και τα ιταλικά δικαστήρια όταν κάποιοι πήγαν να περάσουν τα άθλια σχέδιά τους και στη γειτονική μας χώρα: άλλο το φάρμακο, άλλο η δραστική ουσία.
Οι ιταλοί δικαστές προχώρησαν και ένα βήμα παραπέρα, προστατεύοντας -στο σκεπτικό της ετυμηγορίας τους- τον φαρμακοποιό και τον βοηθό του από την τεράστια ευθύνη που δεν τους αναλογεί: να επιλέγουν αυτοί το συγκεκριμένο φάρμακο για την πάθηση του ασθενούς. Διότι είναι σαφές ότι η υπόθεση «συνταγογράφηση» πρέπει να τελειώνει στον γιατρό και να μην μετατίθεται ευθύνη στον φαρμακοποιό.
Στην Ιταλία, όμως, υπάρχει ακόμα Δικαιοσύνη, η οποία έπραξε το αυτονόητο: ακύρωσε τη σχετική ρύθμιση εν τη γενέσει της.
Παρ’ όλα αυτά, οι τροϊκανοί είναι ανένδοτοι (και, βέβαια, οι πολιτικοί μας δεν τολμούν να ψελλίσουν κουβέντα αντίστασης στα σχέδιά τους): πλέον, το φάρμακο θα το επιλέγει ο φαρμακοποιός. Ο φαρμακοποιός, που είναι εξαιρετικός επιστήμονας και ο ίδιος (όπως ακριβώς ο γιατρός), αλλά του αναθέτουν μια ευθύνη που δεν του αναλογεί, αφού δεν έχει καν εξετάσει τον ασθενή. Αλλά ακόμη κι αν -υποθετικά- τον είχε εξετάσει, κανένα ουσιαστικό περιθώριο επιλογής δεν του δίνουν, αφού ο νόμος του επιβάλει απλά να δώσει το φθηνότερο φάρμακο!
Ο παραλογισμός του νομοσχεδίου, που μας επιβάλει φάρμακα-δολοφόνους, τα οποία θα παρασκευάζονται σε Ινδία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές ή και σε άγνωστες χώρες προέλευσης, θα είναι πάμφθηνα μεν, αμφιβόλου ποιότητας δε, είναι τέτοιος που θα φέρει πρώτους τους γιατρούς και τους φαρμακοποιούς, αύριο Τρίτη στις 6μμ στο Σύνταγμα, όπου ολόκληρη η Ελλάδα θα διαδηλώσει με ένα σύνθημα:
«Όχι στα φάρμακα-δολοφόνους, ναι στην Υγεία των παιδιών μας».
ΠΗΓΗ
Ο νόμος που ψηφίζεται την Τετάρτη στη Βουλή υποχρεώνει τον γιατρό να συνταγογραφήσει, όχι το φάρμακο, αλλά τη δραστική ουσία. Κι ας είναι γνωστό παγκοσμίως ότι άλλο το φάρμακο, άλλο η δραστική ουσία.
Το κάθε συγκεκριμένο φάρμακο έχει διαφορετικές ιδιότητες (οι οποίες προκύπτουν από τα υπόλοιπα, πέραν της δραστικής ουσίας, συστατικά του) και -πολύ σημαντικό!- άλλες παρενέργειες, ανάλογα και με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενή.
Αυτό ακριβώς αποφάνθηκαν και τα ιταλικά δικαστήρια όταν κάποιοι πήγαν να περάσουν τα άθλια σχέδιά τους και στη γειτονική μας χώρα: άλλο το φάρμακο, άλλο η δραστική ουσία.
Οι ιταλοί δικαστές προχώρησαν και ένα βήμα παραπέρα, προστατεύοντας -στο σκεπτικό της ετυμηγορίας τους- τον φαρμακοποιό και τον βοηθό του από την τεράστια ευθύνη που δεν τους αναλογεί: να επιλέγουν αυτοί το συγκεκριμένο φάρμακο για την πάθηση του ασθενούς. Διότι είναι σαφές ότι η υπόθεση «συνταγογράφηση» πρέπει να τελειώνει στον γιατρό και να μην μετατίθεται ευθύνη στον φαρμακοποιό.
Στην Ιταλία, όμως, υπάρχει ακόμα Δικαιοσύνη, η οποία έπραξε το αυτονόητο: ακύρωσε τη σχετική ρύθμιση εν τη γενέσει της.
Παρ’ όλα αυτά, οι τροϊκανοί είναι ανένδοτοι (και, βέβαια, οι πολιτικοί μας δεν τολμούν να ψελλίσουν κουβέντα αντίστασης στα σχέδιά τους): πλέον, το φάρμακο θα το επιλέγει ο φαρμακοποιός. Ο φαρμακοποιός, που είναι εξαιρετικός επιστήμονας και ο ίδιος (όπως ακριβώς ο γιατρός), αλλά του αναθέτουν μια ευθύνη που δεν του αναλογεί, αφού δεν έχει καν εξετάσει τον ασθενή. Αλλά ακόμη κι αν -υποθετικά- τον είχε εξετάσει, κανένα ουσιαστικό περιθώριο επιλογής δεν του δίνουν, αφού ο νόμος του επιβάλει απλά να δώσει το φθηνότερο φάρμακο!
Ο παραλογισμός του νομοσχεδίου, που μας επιβάλει φάρμακα-δολοφόνους, τα οποία θα παρασκευάζονται σε Ινδία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές ή και σε άγνωστες χώρες προέλευσης, θα είναι πάμφθηνα μεν, αμφιβόλου ποιότητας δε, είναι τέτοιος που θα φέρει πρώτους τους γιατρούς και τους φαρμακοποιούς, αύριο Τρίτη στις 6μμ στο Σύνταγμα, όπου ολόκληρη η Ελλάδα θα διαδηλώσει με ένα σύνθημα:
«Όχι στα φάρμακα-δολοφόνους, ναι στην Υγεία των παιδιών μας».
ΠΗΓΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου