Το στοίχημα Σαμαρά για αξιόπιστη πολιτική αποτροπής

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τις κινήσεις μιας κυβέρνησης υπό τον Α.Σαμαρά, στο τομέα της Άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής που θα μπορούσαν να αποδώσουν στην χώρα, άμεσα, μέρος τως απωλεσθέντων συμφερόντων της και αξιοπιστία στην εθνική της πολιτική, δημοσιεύθηκε στο antinews.gr από τον ιστορικού-αμυντικού αναλυτή, προέδρου του ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α Σταύρου Καρκαλέτση: 
"Καταθέτω όσο πιο απλουστευμένα μπορώ, 24 κομβικά, προ παντός  όμως εφαρμόσιμα σημεία, που ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν από τη ΝΔ ως κυβέρνηση και το Σαμαρά ως πρωθυπουργό, ώστε η χώρα να απομακρυνθεί ταχύτατα από τις παθογένειες της εξωτερικής (;) πολιτικής (;;;) Παπανδρέου και να ανακτήσει, όσο γίνεται, τη διεθνή της αξιοπιστία και θέση. Στις προτάσεις, για την οικονομία του χώρου,  δεν περιλαμβάνεται η πολύπαθη σχέση Ελλάδος-ΕΕ (από μόνη της άρθρο) και η Κίνα.

1. ΚΥΠΡΟΣ

-Από την ανούσια συμπαράσταση, στην ενεργό συμπαράταξη.
-Θεσμοθέτηση σε τακτική (πχ ανά 3μηνο) βάση, ΠΑΝΕΘΝΙΚΗΣ ΔΙΑΣΚΕΨΗΣ, με συμμετοχή Ελλαδίτη πρωθυπουργού/Κυπρίου προέδρου, υπουργών εξωτερικών, άμυνας, οικονομικών και διοικητών ΕΥΠ.
-Aναβάθμιση της αρμόδιας διεύθυνσης του ελλαδικού ΥΠΕΞ.
-Πλήρη συντονισμό Αθηνών-Λευκωσίας στα της ΑΟΖ, μελετημένες και ζυγισμένες κινήσεις, με κοινό στόχο τον όσο το δυνατόν πληρέστερο έλεγχο του θαλάσσιου χώρου από Λασίθι έως Πάφο.
-Δίχως φανφαρονισμούς και πολλά λόγια, οικοδόμηση επιτέλους ενιαίου αμυντικού χώρου στην πράξη, με οικονομικές (παρά την κρίση) λύσεις (υπάρχουν στα συρτάρια των Επιτελείων), που θα παράγουν αποτρεπτικό αποτέλεσμα.
-Παρουσία ελληνικών φρεγατών και σημαίας στη θάλασσα Κύπρου (είναι πιο κοντά από τη…Σομαλία), ώστε να υπάρχει ελλαδική συμμετοχή στην προστασία της ΄΄πέριξ΄΄ της πλατφόρμας ζεστής περιοχής, με οικονομικά ανταλλάγματα.
-Παύση των ατιμωτικών για τις ένοπλες δυνάμεις αποστολών ΄΄φιλίας΄΄ αξιωματικών κτλ στην κατοχική Τουρκία. Η χώρα αυτή κατέχει παράνομα ελληνικό (όχι ελλαδικό) χώρο που λέγεται Κύπρος. Είναι σαν επί κατοχής να επισκέπτονταν Έλληνες στρατηγοί και ναύαρχοι το Βερολίνο και τον Αδόλφο…

2. ΤΟΥΡΚΙΑ

-Από τον τουρκοφοβικό εκγιουσουφακισμό της εξωτερικής μας πολιτικής, στη λογική Θουκυδίδη> Αποτροπή και όχι κατευνασμός.
-Δραστικό μήνυμα προς την Άγκυρα πως η ΄΄καλοσύνη’’ των Αθηνών μας τελείωσε, και πως από εδώ και πέρα οι κινήσεις της θα έχουν πολιτικό κόστος.
-Την επόμενη φορά που θα φθάσει τουρκική φρεγάτα στο Σούνιο, σε καθόλου αβλαβή (διέλευση), ακινητοποίησή της από τα 4 σημεία του ορίζοντα για μια ώρα από σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού, και αποστολή σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ, κυβερνήσεις, ΟΗΕ, ΝΑΤΟ κτλ της ακριβούς της θέσης, ώστε να ξέρουν όλοι που φθάνει η τουρκική επιθετικότητα.
-Εγκατάλειψη της γελοίας και επικίνδυνης θέσης περί πλήρους τουρκικής ένταξης στην ΕΕ, και υιοθέτηση νέας, στην λογική Γαλλίας-Γερμανίας: Η Ελλάδα συζητά μόνο ειδική εταιρική σχέση, και αυτό μόνο αν αποχωρήσει ο Αττίλας από τη Κύπρο και υπάρξει έμπρακτα σεβασμός στο Αιγαιακό status.
-Tέρμα στην ασυδοσία του προξενείου Κομοτηνής και συνεχείς επισκέψεις των υπουργών της ΝΔ σε Πόλη, Ίμβρο, Τένεδο, με παγκόσμια κινητοποίηση της ομογένειας για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, στα πρότυπα του ισραηλινού και αρμενικού λόμπυ.

3. ΗΠΑ

-Προσπάθεια πολύπλευρης αναβάθμισης της σχέσης μας με την Ουάσινγκτον, στη λογική πως δεν συμφέρει τις ΗΠΑ να τα δίνουν όλα στην Τουρκία, διότι κάποια στιγμή αυτή θα καταστεί μη ελέγξιμη.
-Συντονισμός με κέντρα λήψης αποφάσεων στις ΗΠΑ (πχ νεοσυντηρητικοί) που προβληματίζονται από τον ισλαμιστικό παρονομαστή της ερντογανικής Τουρκίας και τις νταβουτόγλειες υπερφιλοδοξίες.
-Σκληρή, αδιάλειπτη και ανελαστική στάση της Ελλάδος μέσα στο ΝΑΤΟ, όταν πρόκειται για άκρως σημαντικά θέματα, που άπτονται ζωτικών εθνικών συμφερόντων (πχ στρατηγεία νέας δομής της Συμμαχίας).
-Πολιτική αξιοποίηση των 3 εκατομμυρίων ομογενειακών ψήφων: Ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, προεκλογικά θα δίνει ΄΄εξετάσεις΄΄ (κυπριακό, Αιγαίο κοκ)  στους Ελληνοαμερικανούς, αν θέλει να εκλεγεί. Το κάνουν Αρμένιοι και Ισραηλινοί με εξαιρετικά αποτελέσματα.

4. ΡΩΣΙΑ – ΓΑΛΛΙΑ – ΙΣΡΑΗΛ

-Συγκεκριμένες κινήσεις επανάκτησης της χαμένης αξιοπιστίας της Ελλάδος, από τον πάτο που την έριξε ο ΓΑΠ, ιδίως στις παγωμένες ελληνορωσικές σχέσεις.
-Ενεργός γεωστρατηγική εμπλοκή της Ελλάδος στην ανατολική Μεσόγειο, μαζί με τις προαναφερόμενες δυνάμεις (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, ΑΟΖ)
-Αμυντική συνεργασία, όπου υπάρχουν παραγωγικές και οικονομικά προσιτές προτάσεις και λύσεις (πχ σοβαρή εξέταση γαλλικής πρότασης για φρεγάτες FREMM, ενεργοποίηση επιτέλους των ΄΄θαμμένων΄΄ S 300, προώθηση ΄΄λύσεων ΄΄ για την Πολεμική Αεροπορία που μπορεί να δώσει το Ισραήλ, ισραηλινή τεχνολογία αιχμής).
-Θετική συμβολή της Ελλάδος στην ντε-γκολική λογική (και εσχάτως και ρωσική) για ένα νέο, πανευρωπαικό πλαίσιο συλλογικής ασφάλειας, που στην σε βάθος χρόνου ολοκλήρωσή του (πχ ευρωστρατός) ίσως συνιστούσε μια κάποια σχετική προστασία Ελλάδος και Κύπρου από τον τουρκικό επεκτατισμό.
-Οικονομική διπλωματία και επενδυτικό προσκλητήριο σε Μόσχα και Τελ Αβίβ, με πρώτο τον τουρισμό.

5. ΑΛΒΑΝΙΑ – FYROM

-Ξεκάθαρα λόγια στον Νικολά(κη) των Σκοπίων και την παρέα του: Ή ξεχνά το παραμύθι του "Μακεδόνα"  ή δεν βλέπει ΕΕ και ΝΑΤΟ στον αιώνα τον άπαντα.
-Διπλωματική αντεπίθεση: Οι σκοπιανοί χάρτες που φθάνουν ως τη Λάρισα και τα παρελκόμενα, να φτάσουν με δική μας φροντίδα και στο τελευταίο think tank, στην τελευταία ανθυποεφημερίδα του πλανήτη. Μαζί, και τα ιστορικά ντοκουμέντα ελληνικότητας της Μακεδονίας.
-Σκληρή στάση απέναντι στα Τίρανα και στα παιχνιδάκια τους (απογραφή), που ακόμη δεν έχουν καταλάβει ποιος τους ζει, με ενεργό διεκδίκηση (διμερώς και διεθνώς) πλήρων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό."
ΠΗΓΗ