Όπου έχει αναλάβει το ΔΝΤ βύθισε την οικονομία στην ύφεση. Το ΔΝΤ από τις 20 χώρες που έχει χρηματοδοτήσει οι 13 αναπτύχθηκαν και οι 2 τώρα βρίσκονται στους G20(Τουρκία, Βραζιλία).
Ο άλλες 7 απλά δεν εφάρμοσαν το σταθεροποιητικό πρόγραμμα (βλέπε Ελλάδα). Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι της Αγγλίας το 1979 που μπήκε στο ΔΝΤ και εφαρμόζοντας πολιτικές απελευθέρωσης της αγοράς, γνώρισε την μεγαλύτερη ανάπτυξη της ιστορίας της.
Ψέμα Δεύτερο
Θα μπορούσαμε να χρηματοδοτηθούμε από την Ρωσία. Όχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ αυτό, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Ρωσία είναι από τα μέλη του ΔΝΤ που έφερε αντίρρηση για το ύψος της βοήθειας προς την Ελλάδα σαν μη συμφέρουσα επένδυση.
Η περίπτωση της Λευκορωσίας είναι χαρακτηριστική, ενώ βγήκε από τις αγκάλες του ΔΝΤ, στράφηκε σε δανεισμό στη Ρωσία, η οποία της δάνεισε λιγότερα με μεγαλύτερο επιτόκιο και με επαχθέστερους όρους όπως το ξεπούλημα όλων των υποδομών τους σ΄ αυτήν.
Δείγμα των προθέσεων της είναι ότι αρνείται να πουλήσει πετρέλαιο επί πιστώσει στα ελληνικά Διυλιστήρια, δηλ. σε κερδοφόρες και φερέγγυες επιχειρήσεις. Και για να δείξουμε το ανεδαφικό του παραπάνω ισχυρισμού, η Ρωσία θα μπορούσε να αγοράσει ελληνικά ομόλογα από την ελεύθερη αγορά, απλά δεν το ΄κανε.
Ψέμα Τρίτο
Θα μπορούσαμε να χρηματοδοτηθούμε από την Κίνα. Αυτό είναι το δεύτερο σκέλος της πλάνης ότι αρνηθήκαμε να αναλάβει το χρέος μας η Κίνα και οι προδότες πολιτικοί μας, μας έριξαν στην μέγγενη του ΔΝΤ.
Η Κίνα όπως και η Ρωσία, όπως είπαμε θα μπορούσαν να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα από την ελεύθερη αγορά, χωρίς να υπάρχει διακρατική συμφωνία.
Δεν το έκαναν γιατί απλά δεν ρισκάρουν τα λεφτά τους σε μια αναξιόπιστη οικονομία. Πρέπει να γνωρίζουν οι μυθοπλάστες της ελληνικής πραγματικότητας ότι η Κίνα έχει δικό της οίκο αξιολόγησης, ο οποίος υποβαθμίζει συνεχώς την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδος.
Με λίγα λόγια, όχι δεν θέλει να μας δανείσει, αλλά συμβουλεύει και τους άλλους να μην το κάνουν. Είναι πράγματι αφελείς αυτοί που πιστεύουν, πως η Κίνα θα αναλάμβανε το χρέος μας για να περνούν οι Έλληνες καλά, όταν από τα αποθεματικά της δεν τροφοδοτεί ανάγκες του δικού της λαού;
Ψέμα Τέταρτο
Οι δανειστές μας είναι στυγνοί τοκογλύφοι. Αυτοί που δανείζουν, μας δανείζουν για να κερδίσουν, αυτό είναι ξεκάθαρο.
Το ύψος του επιτοκίου είναι ανάλογο του ρίσκου που παίρνουν. Ας δούμε λοιπόν τι αναλογία επιτοκίου -ρίσκου υπάρχει. Το επιτόκιο -ρίσκο που θα έβαζαν οι αγορές για να δανείσουν τη χώρα μας (spreads) κυμαίνονταν πάνω από 20%. Δηλ. απαγορευτικό. Το επιτόκιο δανεισμού που έλαβε η Ελλάδα από τον μηχανισμό στήριξης για το πρώτο μνημόνιο ήταν 4-5% και για το δεύτερο μνημόνιο 3,6%, όταν τα επιτόκια στην ελεύθερη αγορά έφταναν το 30%. Ποιος λοιπόν είναι ο στυγνός τοκογλύφος, όταν τα επιτόκια της Ιταλίας και της Ισπανίας κυμαίνονται στο 6-7%;
Ψέμα Πέμπτο
Η Γερμανία δανείζει την Ελλάδα με σκοπό να ελέγξει την οικονομία της και να αγοράσει τα πάντα έναντι πινακίου φακής. Στον ισχυρισμό αυτόν θα αντιτάξω το ερώτημα , γιατί η Γερμανία δεν άφησε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να αγοράσει τα πάντα φτηνότερα και χωρίς ρίσκο; Γιατί τα δεκάδες δις που εκταμιεύονται από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των εταίρων μας και δη της Γερμανίας δεν επενδύονται σε ασφαλέστερα σημεία του πλανήτη(Βαλκάνια, Μεσόγειο) και επενδύονται στην Ελλάδα;
Στον μηχανισμό στήριξης συμμετέχουν όλες οι χώρες της ευρωζώνης. Γιατί αυτή η πολεμική μόνο για τους Γερμανούς και όχι για τους Ολλανδούς, Νορβηγούς, Φιλανδούς, Κύπριους κλπ; Προφανώς όλα εντάσσονται στα συμφέροντα κάθε χώρας και της ευρωζώνης γενικότερα. Κανένας δεν χαρίζει και κανένας δεν θέλει να χάσει. Αλλά η προσπάθεια διάσωσης της χώρας μας ευνοεί πρωτίστως εμάς και κατ΄ επεκτασιν τους εταίρους μας.
Ψέμα Έκτο
Η Γερμανία δανείζει την Ελλάδα για να στηρίξει τις εξαγωγές της. Είναι τουλάχιστον αστείο να πιστεύει κάποιος ότι μια αγορά 10εκ κατοίκων μπορεί να στηρίξει την ανάπτυξη μιας χώρας 80εκ. Στο γενικό σύνολο των εξαγωγών της Γερμανίας, η Ελλάδα κατέχει το 0,7%. Δηλ περίπου 6δισ. το χρόνο όταν το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι 34 δισ.
Αντίστοιχα η Πορτογαλία εισάγει περίπου 8δις από την Γερμανία και δεν αναλώνεται σε τέτοιες ανόητες κατηγορίες, όπως και η Ιρλανδία που εξάγει, αντί να εισάγει, στη Γερμανία 11δις το χρόνο δεν σκέφτηκε κανείς να πει ότι η Γερμανία δεν πρέπει να δανείσει την Ιρλανδία;
Άρα τα προβλήματα κάθε χώρας δεν έχουν να κάνουν με τις εξαγωγές της Γερμανίας στις χώρες αυτές, αλλού είναι τα προβλήματα.
Ψέμα Έβδομο
Η Γερμανία μας δανείζει για να αγοράζουμε εξοπλιστικά προγράμματα από αυτήν. Μετέωρος ο ισχυρισμός και ανατρέψιμος μέσω των αριθμών. Η Ελλάδα δαπανά κάθε χρόνο περίπου 2δις ευρώ για εξοπλισμούς από τους οποίους μόνο το 20% αφορά την Γερμανία δηλ. 400εκ ευρώ το χρόνο. Το ερώτημα είναι, ασχέτως αν χρειάζονται η όχι, ότι δημιουργούνται φαντάσματα και πλασματικοί εχθροί όταν οι εκροές χρημάτων από την Γερμανία στην Ελλάδα είναι πολλαπλάσια των εκροών. Θα καταγράψω ένα νούμερο από μελέτη της EUROBANK ότι τα χρήματα που έχουν δοθεί στην Ελλάδα μόνο μέσω επιδοτήσεων τα τελευταία 30 χρόνια είναι 203 δις, τα περισσότερα από τα οποία είναι από τις καταβολές των φορολογούμενων γερμανών πολιτών.
Οι επιδοτήσεις δεν δόθηκαν στην Ελλάδα από συμπάθεια αλλά από μια διευρυμένη αντίληψη του συμφέροντος των χωρών αυτών στο πλαίσιο της ΕΕ. Το πώς αξιοποιήθηκαν οι πόροι αυτοί από την Ελλάδα είναι ζήτημα μιας άλλης συζήτησης.
Ψέμα Όγδοο
Το μνημόνιο κατέστρεψε τη χώρα. Η χώρα ήταν κατεστραμμένη πριν το μνημόνιο. Το μνημόνιο ήταν μια διακρατική συμφωνία με όρους δανεισμού. Σε γενικές γραμμές προσανατολιζόταν στη μείωση των δημοσίων δαπανών, στις ιδιωτικοποιήσεις, στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στην επιτάχυνση διαρθρωτικών αλλαγών τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. (μείωση δημοσίων υπαλλήλων, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, κλπ) Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ που διαχειρίσθηκε το μνημόνιο δεν μείωσε δραστικά τις δημόσιες δαπάνες και τις σπατάλες του κράτους, δεν έκανε ούτε μια ιδιωτικοποίηση, δεν κατάφερε να πατάξει την φοροδιαφυγή, δεν μείωσε τους δημοσίους υπαλλήλους , δεν έκλεισε άχρηστους δημόσιους οργανισμούς , δεν άνοιξε τα κλειστά επαγγέλματα, και αντ αυτού μείωσε μισθούς και συντάξεις οριζόντια και έβαλε φόρους σε ότι κινείται ή δεν κινείται. Αποτέλεσμα αυτού η ύφεση να παγιωθεί και να χρειαστεί δεύτερο μνημόνιο πιο σκληρό. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι επί δυο χρόνια αυτοί που διαμαρτύρονταν να μην εφαρμοστεί το μνημόνιο το κατάφεραν στο ακέραιο. Τώρα διαδηλώνουν ότι η εφαρμογή του έφταιγε που καταρρέει η χώρα. Είναι σε σύγχυση ή την επιδίωκαν;
Ψέμα Ένατο
Τα λεφτά τα έφαγαν οι πολιτικοί μαζί με τα κρατικοδίαιτα λαμογια. Σωστό! Αλλά. Από τα 100 ευρω που δαπανά το ελληνικό κράτος το 70% πηγαίνει σε μισθούς και συντάξεις, το 20% σε τοκοχρεολύσια και ένα 10% σε δραστηριότητες δημοσίων επενδύσεων.
Σ΄αυτό το 10% κρύβεται η διαπλοκή και το πάρτι με τις μίζες ημετέρων. Αν όμως το αναλύσεις λογιστικά στο σύνολο των δαπανών η διαφθορά δεν ξεπερνά το 1,5% και σε καμιά περίπτωση δεν αντιστοιχεί στο δημόσιο χρέος των 360δις.
Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρο ότι δαπανούσαμε κάθε χρόνο 30δις παραπάνω από αυτό που παράγαμε. Κάθε ευρώ που έμπαινε στη χώρα έβγαινε με την αγορά εισαγόμενων προϊόντων. Αν μας χάριζε κάποιος ολόκληρο το χρέος σε 10 χρόνια θα βρισκόμασταν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.
Ψέμα Δέκατο
Χρεωκοπία αντί μνημόνιο 2. Το μνημόνιο 2 φέρνει ύφεση και εξασφαλίζει μόνο τους δανειστές μας. Ο.Κ. Η χρεωκοπία και αυτή εξ ορισμού θα φέρει ύφεση. Άρα τι διαλέγουμε; Με το μνημόνιο 2 η χώρα μπαίνει σε μακροχρόνια ύφεση μένοντας όμως στην Ευρώπη, στο ευρώ και με πληθωρισμό 2,5%. Αν όμως χρεοκοπήσει η χώρα βγαίνει από το ευρώ χωρίς ρευστότητα, με αλλαγή νομίσματος και με πληθωρισμό άνω του 20%. Και ρωτώ, σε ποια από τις δυο περιπτώσεις υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης; Το να κατηγορούμε κάτι δεν σημαίνει ότι η άλλη επιλογή είναι καλύτερη.
Ψέμα Ενδέκατο
Να πάμε στην δραχμή και να αναπτυχθούμε μόνοι μας. Η προοπτική της δραχμής δεν μας κάνει ανεξάρτητους από τους πιστωτές μας αλλά εξαρτημένους για πολλά χρόνια από την φτώχια. Φαντάζει εφιαλτικό οι καταθέσεις όλων μας να μετατραπούν σε δραχμές που με την ιλιγγιώδη αύξηση του πληθωρισμού θα εκμηδενισθούν, το δημόσιο χρέος θα πολλαπλασιασθεί, τα στεγαστικά δάνεια θα είναι αδύνατον να αποπληρωθούν, η ακρίβεια και η ανεργία, και οι ελλείψεις σε βασικά προϊόντα επιβίωσης, θα πυροδοτήσουν τεράστια κοινωνικά προβλήματα(εγκληματικότητα, πορνεία, παραοικονομία κ.α) για το λόγο αυτό η μόνη λύση είναι η ασπίδα του ευρω, να μας δώσει την δυνατότητα να έχουμε την απαιτούμενη οικονομική σύγκλιση με τις εύρωστες χώρες της ευρωζωνης
Ψέμα Δωδέκατο
Το χρέος είναι απεχθές, και να μην το πληρώσουμε. Απεχθές λέγεται το χρέος που δημιουργείτε από απολυταρχικά καθεστώτα, όταν ο εκάστοτε δικτάτορας λαμβάνει δάνειο για δικό του πρόσοδο και δεν φθάνει ποτέ στον λαό. Στην περίπτωση μας όμως είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα, τα δάνεια χορηγήθηκαν για επιδοματική πολιτική, διορισμούς, συντάξεις και κατασπαταλήθηκαν σε διάφορες ορατές δαπάνες του κράτους. Άρα η άποψη του δεν πληρώνω χαρακτηρίζεται από λαϊκίστικη έως δολίως παραπληροφόρηση των πολιτών.
ΠΗΓΗ
Και μερικές παρατηρήσεις στα παραπάνω...
1. Σχετικά με το πρώτο ψέμα. Πρώτον, δεν υπήρχε λόγος προσφυγής στο ΔΝΤ καθώς έπειτα από τη νομισματική ένωση ο μηχανισμός αυτός είναι ανεδαφικός για χώρα της Ευρωζώνης. Άρα υπήρχε κάποια πρότερη συννενόηση ή κάποιος δόλος για να ανοίξει αυτή η κερκόπορτα. Έπειτα το ανθρώπινο κόστος προσαρμογής στις πολιτικές του ΔΝΤ είναι πραγματικά εξωφρενικό! Αποτελεί άσκηση βίας στους πολίτες χειρότερη και από την σωματική. . . Δεσμεύει πολιτικά ολόκληρα κράτη και όπως δίδονται παραδείγματα επιτυχίας του ΔΝΤ μπορούμε να δείξουμε και παραδείγματα επιτυχίας μετά την εκδίωξη του ΔΝΤ, όπως πχ η Ν. Κορέα.
2. Ψέμμα δεύτερο. Είναι μια άποψη το θέμα της χρηματοδότησης. Εγώ μπορώ να θέσω εκατοντάδες παραδείγματα αποτελεσματικότερης διαχείρισης του δημοσίου χρέους, υπάρχουν άπειρα εργαλεία.
3. Ψέμμα Τρίτο . . . ομοίως με ψέμμα δεύτερο
4. Ψέμμα Τέταρτο, το μέγεθος του επιτοκίου στην περίπτωση του ρίσκου αφορά φυσικά τα ομόλογα. Στην περίπτωση μας πλέον έχουμε "ενυπόθηκο ή μη" δανεισμό και το ύψους του επιτοκίου έπρεπε να αφορά το ύψος του τοκοχρεωλυσίου που μπορούμε να πληρώσουμε χωρίς να σταματήσουμε να ζούμε. Οπότε οι ισχυρισμοί περί τοκογλύφων φυσικά δεν είναι ακριβής αλλά μην περάσει και ιδέα ότι μας χαρίζουν κιόλας οι "φίλοι μας". . .
5. Ψέμμα πέμπτο, έκτο και έβδομο
Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην προωθήσει κανείς τα συμφέροντα του στη χώρα την οποία διαλύεται. . . εξάλλου δεν μπορούν ειδικά οι Γερμανοί να δηλώσουν άγνοια ότι τόσα χρόνια μας δάνειζαν και εν γνώση τους προωθούσαν τις εξαγωγές όπλων με λαδάκια κλπ στα γνωστά πολιτευτάκια μας. Η διαφθορά είναι αλληλένδετη στην Ευρώπη. Ξαφνικά βγάζουν όλοι την ουρά τους απ' έξω ενώ η πραγματικότητα είναι ότι συμμετείχαν και οι ξένοι φίλοι μας στο πάρτι 2001-2010 στην Ελλάδα! 4 δις εισαγωγές δεν είναι ακριβώς κάτι το οποίο δεν τους αφορά. . . .
Ψέμμα Όγδοο
Σωστό. Είμασταν ήδη κατεστραμμένοι. Είμασταν κατεστραμμένοι ίσως και πριν μπούμε καν στην ευρωζώνη. Τι σημαίνει αυτό δλδ, ότι το μνημόνιο δεν επιδείνωσε την κατάσταση? Μήπως όλοι όσοι προώθησαν το μνημόνιο από την ΕΕ δεν ήξεραν τι θα γίνει? Ήξεραν, οι προβλέψεις ήταν αρνητικές, δεν υπήρχε περίπτωση ανάκαμψης οπότε τι προσδοκούσαν? Και τελικά υπάρχει λόγος μνημονίου? Ο λαός μιας χώρας ερωτήθηκε?
Ψέμμα Ένατο
Η λογιστική ανάλυση αυτή είναι σωστή? Μήπως να αναρωτηθούμε ότι εκτός των μιζών που όντως δεν μπορεί να είναι 300 δις, συμφωνώ, τι άλλο έγινε? Έγινε το εξής: δεκάδες ή εκατοντάδες άχρηστα, ανούσια και άκαιρα έργα την τελευταία δεκαετία όπου έναντι μίζας πχ 500εκατ , τα συμβόλαια από αυτά ΄τηαν πολλαπλάσια, αναρωτηθείτε μόνον το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων! Μπορεί να φθάνει λένε και τα 30δις!! αν οι μίζες των ΟΑ είναι 200εκατ τελικά δε με ενδιαφέρει, με ενδιαφέρει το κόστος του ίδιου του γεγονότος! Για να μην επεκταθώ ότι τα ταμεία που δίνουν συντάξεις πρώτα καταληστεύθηκαν από το κράτος και μετά επιβάρυναν τον προυπολογισμό. . .
Ψέμμα 10ο και 11ο
Τίποτε από όλα αυτά δεν είναι σίγουρο. Υπάρχουν χιλιάδες εργαλεία δημοσιονομικά και νομισματικά. Τίποτε δεν είναι καταστροφή και τίποτε δεν είναι ευλογία. Εξάλλου μοιραία κάποτε η Ευρωζώνη θα διαλυθεί. . . υπήρξε ποτέ στην ιστορία μια τέτοια ένωση ανόμοιων πραγμάτων που να διήρκησε? Το ερώτημα που θα έπρεπε να τεθεί είναι αν εμπιστευόμαστε τις γνώσεις, την αξία και την πρόθεση της ηγεσίας του κράτους μας να εφαρμόσουν μια άλλη πολιτική, ένα άλλο νόμισμα. . . Υποσυνείδητα απαντά με ΟΧΙ σε αυτό το ερώτημα γι αυτό ξορκίζουμε τη δραχμή και την έξοδο.
Ψέμμα 12ο
Όντως. αυτή είναι η ουσία του απεχθούς χρέους όπως την αντιλαμβανόμαστε. Η νομική πάντως διάσταση του απεχθούς χρέους εμπεριέχει κάποια κριτήρια τα οποία σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να πληρούνται. Όμως κανείς δεν είπε ότι όλο το χρέος είναι απεχθές. Ένα μέρος σίγουρα! Και στην τελική ας γίνει ένας λογιστικός έλεγχος να πάψουν όλες οι φωνές του αντιθέτου. Να σιγουρευτούμε... γιατί όχι? Το ότι δεν το δέχονται με βάζει σε υποψίες. Λογικό δεν είναι?
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου