Ενώ ο αέρας από τα πτερύγια του προεδρικού ελικοπτέρου πέταξε το πηλήκιο ενός ναυτικού που στέκεται φρουρά, ο Ντόναλντ Τραμπ το μαζεύει και το ξαναβάζει στο κεφάλι του.
Τιερί Μεϊσάν
Μετά την παρατήρηση των ιστορικών αναφορών του Ντόναλντ Τραμπ (ο συνταγματικός συμβιβασμός του 1789, τα παραδείγματα του Andrew Jackson και του Richard Nixon) και του πως οι οπαδοί του αντιλαμβάνονται την πολιτική του, ο Τιερί Μεϊσάν αναλύει την αντι-ιμπεριαλιστική δράση του. Δεν πρόκειται για τον πρόεδρο των ΗΠΑ να γυρίσει πίσω, αλλά αντίθετα να εγκαταλείψει τα συμφέροντα της υπερεθνικής άρχουσας τάξης για να αναπτύξει την εθνική οικονομία του.
- · Ο πρόεδρος Τραμπ δεν είναι καθόλου ο «απρόβλεπτος» χαρακτήρας που μας περιγράφουν. Αντιθέτως, ενεργεί τελείως σκεπτικά και λογικά.
- · Ο Ντόναλντ Τραμπ προετοιμάζει μια αναδιοργάνωση των διεθνών σχέσεων. Αυτή η αλλαγή συνεπάγεται μια πλήρη και ξαφνική ανατροπή, που στρέφεται εναντίον των συμφερόντων της υπερεθνικής άρχουσας τάξης.
Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία) | 2 Ιουλίου 2018
Αυτό το άρθρο είναι συνέχεια του « Πώς τοποθετείται ο Ντόναλντ Τραμπ; », του Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος, 19 Ιουνίου 2018.
Το πρόβλημα
Το 1916, κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Λένιν ανάλυε τους λόγους που οδήγησαν στη σύγκρουση μεταξύ των αυτοκρατοριών της εποχής του. Έγραφε τότε: ο ιμπεριαλισμός, το υπέρτατο στάδιο του καπιταλισμού . Σε αυτό το βιβλίο διευκρίνιζε τη σκέψη του: «Ο ιμπεριαλισμός είναι ο καπιταλισμός που φτάνει σε ένα στάδιο ανάπτυξης όπου εδραιώθηκε η κυριαρχία των μονοπωλίων και του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, όπου η εξαγωγή των κεφαλαίων έχει αποκτήσει εξέχουσα σημασία, έχει ισχυριστεί. όπου ξεκίνησε το μοίρασμα του κόσμου ανάμεσα στια διεθνή τραστ και όπου ολοκληρώθηκε η κατανομή ολόκληρης της επικράτειας του πλανήτη μεταξύ των μεγαλύτερων καπιταλιστικών χωρών».
Τα γεγονότα επιβεβαίωσαν τη λογική της συγκέντρωσης του καπιταλισμού που περιέγραψε. Εναπόθεσε σε έναν αιώνα μια νέα αυτοκρατορία στις προηγούμενες: «Η Αμερική» (να μην συγχέεται με την αμερικανική ήπειρο). Δυνάμει συγχωνεύσεων και εξαγορών, ορισμένες πολυεθνικές εταιρείες γέννησαν μια παγκόσμια κυρίαρχη τάξη την οποίαν μπορούμε να δούμε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στην Ελβετία, στο Νταβός. Αυτοί οι άνθρωποι δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του λαού των ΗΠΑ και δεν είναι απαραιτήτως Αμερικανοί πολήτες, αλλά χειραγωγούν τα μέσα του ομοσπονδιακού κράτους των ΗΠΑ για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.
Ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών υπό την υπόσχεσή του να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση του καπιταλισμού, εκείνη του «αμερικανικού ονείρου» μέσω του ελεύθερου ανταγωνισμού. Κάποιος μπορεί σίγουρα να ζητήσει a priori , όπως ο Λένιν, ότι αυτή η αντίστροφη είναι αδύνατη, όμως ο νέος πρόεδρος έχει δεσμευτεί σε αυτή τη διαδρομή.
Η καρδιά του αυτοκρατορικού καπιταλιστικού συστήματος εκφράζεται από το δόγμα του Πεντάγωνου, που διατυπώθηκε από τον ναύαρχο Arthur Cebrowski: ο κόσμος χωρίζεται πλέον στα δύο. Αφενός, ανεπτυγμένα και σταθερά κράτη, αφετέρου δε, κράτη που δεν έχουν ακόμη ενταχθεί στην αυτοκρατορική παγκοσμιοποίηση και ως εκ τούτου καταδικασμένα στην αστάθεια. Οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν ως αποστολή να καταστρέφουν τις κρατικές και κοινωνικές δομές των μη ολοκληρωμένων περιοχών. Από του 2001, κατάστρεψαν υπομονετικά την « ευρύτερη Μέση Ανατολή» και τώρα ετοιμάζονται να κάνουν το ίδιο και στην «Λεκάνη της Καραϊβικής».
Είναι σαφές ότι ο τρόπος που το Πεντάγωνο αντιλαμβάνεται τον κόσμο στηρίζεται στις ίδιες έννοιες όπως αυτές που χρησιμοποιούνται από τους αντι-ιμπεριαλιστικούς στοχαστές όπως ο Immanuel Wallerstein, ο Giovanni Arrighi και ο Samir Amin.
Η προσπάθεια επίλυσης
Επομένως, ο στόχος του Ντόναλντ Τραμπ είναι ταυτόχρονα να επανεντάξει το διεθνικό κεφάλαιο στην οικονομία των ΗΠΑ και να επαναφέρει το Πεντάγωνο και τηCIA από την τρέχουσα ιμπεριαλιστική τους λειτουργία στην Εθνική Άμυνα. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αποσυρθεί από τις διεθνείς εμπορικές συνθήκες και να διαλύσει τις διακυβερνητικές δομές που ορίζουν την παλαιά τάξη.
Αναίρεση των διεθνών εμπορικών συνθηκών
Από τις πρώτες ημέρες της θητείας του, ο πρόεδρος Τραμπ απέσυρε τη χώρα του από τη Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης μεταξύ των χωρών του Ειρηνικού που δεν είχε ακόμη υπογραφεί. Αυτή η εμπορική συνθήκη είχε σχεδιαστεί στρατηγικά για να απομονώσει την Κίνα.
Καθώς δεν μπορούσε να ακυρώσει την υπογραφή της χώρας του από υπάρχουσες συνθήκες όπως η Βορειοαμερικανική Συμφωνία Ελεύθερων Συναλλαγών, άρχισε να τις ξεδιπλώνει επιβάλλοντας διάφορους δασμούς που παραβιάζουν το πνεύμα αυτής της συμφωνίας, αλλά όχι το γράμμα.
Ανασυγκρότηση ή διάλυση των διακυβερνητικών δομών
Το έχουμε αναφέρει συχνά εδώ, τα Ηνωμένα Έθνη δεν αποτελούν πλέον φόρουμ για την ειρήνη, αλλά ένα όργανο μέσο του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, στο οποίο ορισμένα κράτη συνεχίζουν να αντιστέκονται. Αυτό συνέβη ήδη κατά τη διάρκεια της σοβιετικής πολιτικής της άδειας καρέκλας (κορεατικός πόλεμος) και επαναλήφθηκε από τον Ιούλιο του 2012.
Ο πρόεδρος Τραμπ επιτέθηκε άμεσα στα δύο βασικά ιμπεριαλιστικά εργαλεία εντός των ΗΕ: οι ειρηνευτικές επιχειρήσεις (οι οποίες αντικατέστησαν τις αρχικές αποστολές παρατήρησης που προβλέπονται στον Χάρτη) και το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών. ο άνθρωπος (του οποίου η μόνη λειτουργία είναι να δικαιολογήσει τους ανθρωπιστικούς πολέμους του ΝΑΤΟ). Απέρριψε τον προϋπολογισμό των πρώτων και απέσυρε τη χώρα του από το δεύτερο. Ωστόσο, μόλις έχασε την εκλογή του διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, αφήνοντας προς το παρόν ελεύθερο πεδίο για την παγκόσμια εμπορία και διακίνηση ανθρώπων. Προφανώς δεν πρόκειται για τον ίδιον να καταστρέψει τον ΟΗΕ, αλλά να τον επαναδιατυπώσει για να τον επαναφέρει στην αρχική του λειτουργία.
Μόλις τορπίλισε το G7. Αυτή η συνάντηση, που σχεδιάστηκε αρχικά για την ανταλλαγή απόψεων, είχε γίνει από το 1994 ένα εργαλείο αυτοκρατορικής κυριαρχίας. Το 2014, έγινε ένα αντιρωσικό όργανο. Σύμφωνα με ό, τι είχε γίνει η νέα αγγλοσαξωνική στρατηγική που σκοπεύει να «μοιραστεί η φωτιά», δηλαδή να αποφευχθεί ένας Παγκόσμιος Πόλεμος, οριοθετώντας την αυτοκρατορία στα σύνορα της Ρωσίας και την απομόνωσή της τελευταίας. Ο πρόεδρος Τραμπ εργάστηκε επίμονα κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Σαρλεβουά για να δείξει στους άφωνους συμμάχους του ότι δεν ήταν πλέον ο Κυρίαρχος τους και ότι έπρεπε να φροντίζουν μόνοι τους για τον εαυτό τους.
Εντέλει, μετά τη προσπάθεια του να χρησιμοποιήσει τη Γαλλία για να δυναμιτίσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, γύρισε προς την Ιταλία, όπου έστειλε τον Steve Μπάνον για τη δημιουργία μιας αντι-συστημικής κυβέρνησης με τη βοήθεια τραπεζών των ΗΠΑ. Η Ρώμη έχει ήδη συνάψει συμμαχία με άλλες πέντε πρωτεύουσες ενάντια στις Βρυξέλλες.
Επανεπένδυση στη παραγωγική οικονομία
Για διάφορους φόρους και τελωνειακά μέτρα, που σπάνια ψηφίστηκαν από το Κογκρέσο και που λαμβάνονται χώρα συχνότερα με προεδρικά διατάγματα, ο πρόεδρος Τραμπ ενθαρρύνει τις μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας του να επαναπατρίσουν τις εγκαταστάσεις τους στη χώρα του. Αμέσως ακολούθησε μια οικονομική ανάκαμψη που είναι σχεδόν το μόνο πράγμα που του αναγνωρίζει ο Τύπος.
Ωστόσο, είμαστε πολύ μακριά από το να παρατηρήσουμε μια οπισθοδρόμηση του χρηματοπιστωτικού τομέα. Πιθανώς συνεχίζει να ανθίζει έξω από τις ΗΠΑ, αντλώντας έτσι τα πλούτη του υπόλοιπου κόσμου.
Αναπροσανατολισμός του Πεντάγωνου και της CIA
Αυτό είναι προφανώς το πιο δύσκολο. Κατά την εκλογή του, ο πρόεδρος Τραμπ είχε τις ψήφους των ανθρώπων του στρατευμάτος, αλλά όχι εκείνων των ανώτερων αξιωματικών και των στρατηγών.
Ο Ντόναλντ Τραμπ εισήλθε στην πολιτική στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Αμφισβήτησε αμέσως την επίσημη εκδοχή των γεγονότων. Στη συνέχεια, έμεινε έκπληκτος με τις αντιφάσεις του κυρίαρχου λόγου: ενώ οι πρόεδροι Μπους Τζούνιορ και Ομπάμα δήλωσαν ότι ήθελαν να εξαλείψουν τα τζιχαντιστικά κινήματα, παρατηρήσαμε αντίθετα έναν δραστικό πολλαπλασιασμό και την παγκοσμιοποίηση του τζιχαντισμού κατά τη διάρκεια της θητείας τους μέχρι τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ισλαμιστικού κράτους στο Ιράκ και τη Συρία.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, μόλις ανέλαβε καθήκοντα, ο πρόεδρος Τραμπ περιπλανήθηκε με αξιωματούχους με αναγνωρισμένη θητεία στους στρατούς του. Ήταν για τον ίδιον η μόνη επιλογή, τόσο για την πρόληψη ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος όσο και για να υπακουστεί στη μεταρρύθμιση που ήθελε να αναλάβει. Στη συνέχεια, έδωσε λευκό χαρτί στους στρατιωτικούς στο σύνολό τους για ό, τι αφορά τη τακτική στο έδαφος. Τέλος, δεν χάνει καμία ευκαιρία να επιβεβαιωθεί η υποστήριξή του προς τις Ένοπλες Δυνάμεις και τις Μυστικές Υπηρεσίες.
Μετά την απόσυρση της μόνιμης έδρας τους από τον πρόεδρο των αρχηγών του επιτελείου και τον διευθυντή της CIA στο κόρφο του Συμβούλιου Εθνικής Ασφάλειας, διέταξε να σταματήσει κάθε υποστήριξη στους τζιχαντιστές. Σταδιακά, είδαμε ότι η Αλ Κάιντα και το Ντάες έχασαν έδαφος. Αυτή η πολιτική συνεχίζεται σήμερα με την απόσυρση της αμερικανικής υποστήριξης προς τους τζιχαντιστές στη νότια Συρία. Από τώρα και στο εξής, δεν αποτελούν πλέον ιδιωτικούς στρατούς, αλλά μόνο διάσπαρτες ομάδες που χρησιμοποιούνται για περιστασιακές τρομοκρατικές ενέργειες.
Στο ίδιο πνεύμα, προσποιήθηκε πρώτα ότι παραιτήθηκε από τη διάλυση του ΝΑΤΟ αν το τελευταίο συμφωνούσε να προσθέσει στην αντιρωσική του λειτουργία, μια αντιτρομοκρατική λειτουργία. Τώρα αρχίζει να δείχνει στο ΝΑΤΟ ότι δεν διαθέτει αιώνια προνόμια, όπως το είδαμε με την άρνηση χορήγησης ειδικής θεώρησης (βίζα) για έναν πρώην Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ. Πάνω απ 'όλα, αρχίζει να ροκανίσει την αντιρωσική λειτουργία του. Ως εκ τούτου, διαπραγματεύεται με τη Μόσχα την ακύρωση των μανουβρών της Συμμαχίας στην Ανατολική Ευρώπη. Επιπλέον, θεσπίζει διοικητικές πράξεις που βεβαιώνουν την άρνηση των συμμάχων να συνεισφέρουν στο επίπεδο των μέσων τους στη συλλογική άμυνα. Με αυτόν τον τρόπο, ετοιμάζεται να πυροδοτήσει το ΝΑΤΟ όταν θα το θεωρήσει εφικτό.
Αυτή η στιγμή δεν θα έρθει παρά μόνο όταν η αποδώμιση των διεθνών σχέσεων θα φτάσει ταυτόχρονα σε ωρίμανση στην Ασία (Βόρεια Κορέα), στην ευρύτερη Μέση Ανατολή (Παλαιστίνη και Ιράν) και στην Ευρώπη (ΕΕ).
Τι πρέπει να θυμάστε
- · Ο πρόεδρος Τραμπ δεν είναι καθόλου ο «απρόβλεπτος» χαρακτήρας που μας περιγράφουν. Αντιθέτως, ενεργεί τελείως σκεπτικά και λογικά.
- · Ο Ντόναλντ Τραμπ προετοιμάζει μια αναδιοργάνωση των διεθνών σχέσεων. Αυτή η αλλαγή συνεπάγεται μια πλήρη και ξαφνική ανατροπή, που στρέφεται εναντίον των συμφερόντων της υπερεθνικής άρχουσας τάξης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου