ΟΤΑΝ στην Ελλάδα μειώνουν την διδασκαλεία των αρχαίων ελληνικών στη Κίνα την αυξάνουν!

«Είναι έγκλημα! Σα να γκρεμίζουμε τον Παρθενώνα!»: με αυτά τα λόγια καταφέρθηκε προχθές το απόγευμα εναντίον του Υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη, ο διεθνής Έλληνας σκηνοθέτης Θεόδωρος Τερζόπουλος, στο περιθώριο της συζήτησης που έγινε στο κατάμεστο auditorium του Ινστιτούτου Goethe με αφορμή την γερμανική έκδοση του νέου βιβλίου του «Η Επιστροφή του Διόνυσου-Η μέθοδος του Θεόδωρου Τερζόπουλου».


Εξαπολύοντας μύδρους κατά του κ. Φίλη για τον περιορισμό που εξήγγειλε, πριν από λίγες μέρες, στις ώρες διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυμνάσιο, ο Τερζόπουλος, είπε: «Το έμαθα, ενώ βρισκόμουν στην Κίνα. Έκανα πρόβες για τον ‘Αγαμέμνονα’ του Αισχύλου με τους ηθοποιούς της περίφημης Ακαδημίας Θεάτρου του Πεκίνου. Ξέρετε ότι οι Κινέζοι μου ζητούσαν να προσθέσω κι άλλο αρχαίο κείμενο στην παράσταση;... Ήθελαν, μαζί με τα κινέζικα, να ακούν και αρχαία ελληνικά! Ναι, την ίδια περίοδο που στην Ελλάδα, ο Υπουργός Παιδείας ζητούσε τη μείωσή τους... Είναι αδιανόητο. Μόλις το άκουσα, διπλασίασα ευθύς αμέσως το αρχαίο κείμενο στην κινέζικη παράσταση!» 

Ζητήσαμε από τον παγκοσμίου κύρους Έλληνα σκηνοθέτη του θεάτρου Άττις,πρεσβευτή τόσο της ιδιαίτερης μεθόδου του όσο και της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στα πέρατα του κόσμου εδώ και 35 χρόνια, διανοούμενο που δεν φοβάται να μιλήσει ανοιχτά αλλά και ακάματο εργάτη της σκηνής, να μας πει δυό λόγια για τη σημασία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας στο θέατρο. «Όταν ανεβάζω αρχαίο δράμα, όπου κι αν βρίσκομαι, βασίζομαι πάντα στα νέα ελληνικά και τις γλώσσες που μιλούν οι ηθοποιοί μου. Πάντα, όμως, κυρίως στα χορικά και συνήθως επειδή είναι επιθυμία και των ίδιων των ηθοποιών, χρησιμοποιώ το πρωτότυπο στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Το κάνω αυτό για το ρυθμό της γλώσσας, για το βάθος του ήχου και, πάνω από όλα για το βάθος της ίδιας της τραγωδίας. Στις σύγχρονες γλώσσες συναντάμε περισσότερο την ερμηνευτική περιγραφή του μύθου. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα έχουμε, όμως, μέσα από τα λεκτικά σχήματα, την αφαίρεση, την οικονομία και τη σύνθεσή της, την άμεση παρουσία του μύθου, την κάθοδό μας στον πυρήνα της τραγωδίας και, μαζί, της αρχαίας ελληνικής γλώσσας –άρα του ίδιου του πολιτισμού μας. Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι οπωσδήποτε ένας από τους πυρήνες τους πολιτισμού μας. Και είναι άμεσα συνδεδεμένη με την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης. Αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό, είτε βρίσκεσαι στην Κίνα είτε στην Ελλάδα. Το άκουσμά της παράγει αυτόματα μια άλλη διάσταση, η οποία συγκινεί άμεσα, ηθοποιούς και κοινό, όπου κι αν έχω βρεθεί –από την Ρωσία μέχρι την Πολωνία και από την Αμερική μέχρι την Ιαπωνία. Η αρχαία ελληνική γλώσσα δεν περιορίζεται. Καταργώντας την, ξεριζωνόμαστε από τον πυρήνα μας. Να αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας πρέπει, όχι να μειωθούν!»

Σχόλια